Texel voorjaar 2018 (slot)

Zoals in het vorige blog aangegeven vandaag het vervolg van de foto's die ik in het voorjaar 2018 op Texel schoot. Hierbij zijn enkele andere soorten dan vorige keer, maar ook dezelfde soorten in een andere setting of houding. Het zijn overwegend watervogels, maar dat kun je op Texel natuurlijk ook niet anders verwachten. Ik houd de intro hierbij maar kort, immers de omstandigheden waren dezelfde en bovendien scrolt het even wat sneller door wat wellicht goed uitkomt in deze drukke tijd.
Bedankt nog voor jullie leuke reacties op de eerste serie (klik hier) en veel kijkplezier bij het zien van deze foto's.

Groet,
Ad

Wulp, een steeds zeldzaam wordende vogel die ook op de rode lijst staat. Zijn gejodel hoorde ik decennia geleden overal op de Nederlandse heidevelden en aan de randen broedden altijd wel enkele paartjes. Nu niets meer van dat alles, alleen in de kustgebieden kom je ze nog tegen. Hier kon ik vanuit een laag standpunt tussen de vegetatie door fotograferen.

In een duinmeer aan de westkant van het eiland zwom deze wintertaling.

Het is een van de kleinste eendjes, maar mooi zijn ze (althans de mannetjes)

Deze scholekster kwam mooi naar me toe gevlogen, ik kon het spiegelbeeld nog meenemen terwijl op de achtergrond diverse andere soorten steltlopers foerageren en rusten. De foto kwam op mij over als in een winters sneeuwlandschap terwijl dit toch de slikplaten bij het Wagejot zijn.

Dit baltsgedrag zie je wel vaker bij scholeksters, beetje kolderiek om te zien is het wel.

Deze woerd wilde eend schudde eens lekker z'n veren uit. Een heel algemene vogel, maar wat is die kop mooi.

Vorige keer al smienten in het blog, maar ik wilde deze vliegbeelden ook even laten zien.

Mannetje smient.

Vrouwtje smient.

Vrouwtje smient.

Vrouwtje smient, foto genomen met dezelfde witbalans als vorige foto, waarom de kleuren ineens totaal anders zijn is me niet duidelijk.

Er wordt veel tijd besteed aan poetsen en rusten.

Komisch gezicht als ze zo aan het badderen zijn.

Vliegend boven het water geeft toch weer iets minder rustige beelden dan hierboven tegen de lucht.

Deze woerd kwam vrij dichtbij voorbij gevlogen.

Ben niet helemaal zeker van deze soort, maar ik vermoed hier een kanoet.

Omdat hij zo kleurrijk is mag deze "spatelaar" ook nog een keer meedoen.

Ik vermoed dat dit exemplaar nog gedeeltelijk in eclipskleed zit gezien de niet helemaal door gekleurde kop, borst- en flankveren.

Niet helemaal scherp, maar ik vond het nog net kunnen.

Tenslotte mag deze vliegende wulp, de vogel waar het blog ook mee begon deze Texelserie afsluiten.

Slotwoord: volgend keer foto's van een onderwerp waarvan het seizoen eigenlijk al weer afgesloten is, t.w. paddenstoelen. Hiermee kom ik weer wat dichter in de buurt van de actualiteit van mijn portfolio. Tot dan.

                                                                                       Ik wens iedereen fijne Kerstdagen en
                                                                                                een goed en gezond 2020
                                                                                       met veel fotografische hoogtepunten.

Texel voorjaar 2018 (deel 1)

Het is alweer even geleden dat ik een blog gemaakt heb over Texel terwijl we er toch al jarenlang meerdere keren per jaar komen. De reden hiervan is bewerkingsachterstand en ik heb begrepen dat ik hierin niet de enige ben en een aantal mede bloggers hier ook mee te maken heeft.
Vandaag dan maar weer eens een serie van ons korte voorjaarsverblijf in maart 2018 in het prachtige waddengebied dat, ondanks het slechte weer dat we hadden, toch in het teken stond van bezoekjes aan natuurgebieden en, hoe kan het ook anders, het fotograferen van de daar aanwezige vogels en dat waren vooral de daar algemeen voorkomende soorten. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, ook die zijn mooi, en als de mogelijkheid zich voordoet probeer ik dan b.v. specifiek gedrag of houdingen van zo'n soort te fotograferen of vluchtfoto's te maken. Dat was hier overigens met dat permanent slechte weer wel een flinke uitdaging, vooral de laatste dag, en dat is terug te zien in de foto's. Niet dat ze daarmee als mislukt beschouwd moeten worden, maar om voldoende licht en snelheid in de foto's te krijgen moest de iso-waarde flink worden opgeschroefd, soms wel tot iso 2000 en dat komt de kwaliteit van de foto's niet echt ten goede. Het was voor mij wel een goede gelegenheid om de kwaliteit van mijn apparatuur te testen nu het erop aan kwam en tevens moest ik zelf flink aan de bak om er in de nabewerking een acceptabel resultaat uit te halen. Ik hoop dat ik daar enigszins in geslaagd ben. Aan jullie om dit te beoordelen.
Hartelijk dank nog voor de reacties op mijn vorige blog over het "Rondje Zeeland" (klik hier) en veel kijkplezier bij deze Texelfoto's.

Groet,
Ad

Als openingsfoto niet een specifieke Texelsoort deze torenvalk, maar zo biddend met gespreide staart en "bewegende" vleugels toch altijd weer reden om er mijn camera op te richten.

Voortdurend speuren ze de omgeving af op zoek naar muizen.

Een eend die ik nog niet zo vaak fotografeerde is deze pijlstaart. Niet zo moeilijk te raden waar hij zijn naam vandaan haalt.

Een kievit blijft toch een mooie vogel met die grote kuif en oliekleuren in z'n vleugels.

Eveneens aan de waterkant deze kramsvogel, een plek waar je die niet zo snel zou verwachten.

De kramsvogels waren in maart  nog volop aanwezig, op een veldje in de buurt van de Cocksdorp foerageerde een grote groep.

Deze bergeend gaf een mooi showtje waterdansen weg.

De scholeksters hadden al volop het voorjaar in hun bol.

Kleine strandloper, met een lengte van 12-14 cm. de kleinste hier voorkomende strandloper.

In een plasje bij de Bolle Kamer zwom dit slobeend mannetje.

Prachtige kleuren hebben ze, een felgroene kop en de onmiskenbare spatelvormige snavel.

Op een gegeven moment kwam er een tweede mannetje bij.

Ik verwachtte dat dat het hommeles zou worden, maar ze konden wonderwel goed met elkaar vinden.

Smienten, ook wel fluiteenden genoemd, waren volop vertegenwoordigd. Ook al zo'n prachtige soort waarvan de woerden een vosrode kop en fijne pasteltinten hebben. Te gek dat sommige provincies deze schitterende vogels laten afschieten ook al zijn het er dan veel. Hier twee woerden en twee eenden.

Ook in de vlucht erg sierlijke vogels. Hier in verschillende formaties.

En wat zou Texel zijn zonder kluten, je ziet ze er eigenlijk altijd wel.

Tot slot nog enkele tureluurtjes, vaak wat ondergewaardeerd t.o.v. de grutto, en eveneens een weidevogel waar het niet goed mee gaat

In de winter wordt de gespikkelde veren van de borst vervangen door vaag gevlekte veren.

Slotwoord: Tot zover deze eerste serie over het voorjaar 2018 op Texel. Ik maakte er ondanks het slechte weer best veel foto's, ook van nog andere soorten. Teveel om in 1 blog op te nemen. De rest volgt dan ook spoedig.