Sinds ik vele jaren geleden begon met natuurfotografie ben ik altijd een enorme bewonderaar geweest van mooie, superscherpe en liefst zo groot mogelijk in beeld gebrachte vogels. Als kind al droomde ik ervan ook ooit eens van die prachtige platen te maken waaraan ik me in boeken en natuurdocumentaires vergaapte. Met mijn eerste analoge spiegelreflex, een Practica, maakte ik zelfs foto's van foto's uit die boeken. Ook op vakantie ging altijd een camera mee, aanvankelijk een box-cameraatje en later ook een spiegelreflex, om tijdens die vakanties vooral mooie landschappen te fotograferen. Je krijgt dan ook steeds meer oog voor andere vormen van natuurfotografie zoals zoogdieren-, planten-, paddenstoelen-, vlinders-, en libellenfotografie.
Enkele jaren geleden deed, onder invloed van de schilderkunst, het abstracte en creatieve zijn intrede in de natuurfotografie. Aanvankelijk moest ik daar erg aan wennen, maar gaandeweg keek ik toch met bewondering naar de resultaten die via diverse technieken, zoals ICM en dubbele belichting werden behaald en ook met met oude vintage-lensjes bleken leuke resultaten te behalen. Nadat ik jaren geleden als eens aan de slag ging met springstaartjes en bosfoto's waarbij de camera met een wat langere sluitertijd verticaal werd bewogen vond ik het tijd om me daar eens wat meer in te verdiepen en schafte ik recent het nieuwe boek "Creatieve Natuurfotografie" aan. Er bleken tal van creatieve technieken te zijn, zoals b.v. het Orton- en het Adamski-effect om je foto's een wat meer abstracte uitstraling te geven.
In dit blog heb ik enkele foto's opgenomen die ik tijdens een sessie in het bos heb gemaakt, weliswaar terughoudend, niet iedereen zal hiervan immers gecharmeerd zijn. Je moet voor dit soort fotografie royaal de tijd nemen om te experimenteren, maar vooral ook om los te komen van het idee om altijd maar scherpe foto's te willen maken. Het leidt ook tot veel mislukkingen en prullenbakmateriaal en je kunt niet twee keer dezelfde foto maken. Enfin, kijk maar wat jullie ervan vinden, hoe dan ook ik blijf een fan van mooie strakke foto's, maar het weerhoudt me niet om af en toe eens te experimenteren en te onderzoeken wat er met onze geavanceerde apparatuur allemaal mogelijk is.
Veel kijkgenoegen en bedankt nog voor de leuke reacties op mijn vorige blog met foto's die ik in onze tuin maakte. (klik hier)
Groeten, Ad
Deze iconische solitaire beuk heb ik al vele malen gefotografeerd, hij vormde tijdens deze sessie een van mijn onderwerpen waar ik wat langer bij stil bleef staan.
Beukenlaan in strijklicht.
Een afgebroken tak van deze beuk zorgt voor een enigszins abstract patroon.
Dit beekdal heb ik met een dubbele belichting gemaakt waardoor er een geringe onscherpte ontstaat. Als je zo'n foto met wat dichtgeknepen ogen bekijkt gaat hij een beetje richting een schilderij. Het licht viel mooi op de bomenrij links.
Hier heb de onscherpte nog wat verder doorgevoerd.
De onderwerpen liggen in deze tijd in het bos letterlijk voor het oprapen. Hier een al wat vergaan blad van een populier.
De solitaire beuk van de eerste foto zoals ik hem "normaal" gefotografeerd heb.
Dezelfde beuk met een dubbele belichting gefotografeerd.
En nogmaals dezelfde boom, ook met dubbele belichting in abstractie gefotografeerd.
Porseleinzwammetje op een boombast die helemaal met wortels was omgroeid.
Beukenlaan in herfsttinten.
Ook wel eens leuk om zo'n laan in portretstand te schieten, je krijgt nog meer van de prachtig gekleurde boomkronen in beeld.
Of een close-up van de oplichtende beukenblaadjes.
Op de oude beukenbomen groeien vaak allerlei mosjes.
Op een omgevallen berk vind je altijd wel paddenstoelen.
Verderop in het bos kwam ik een compositie met herfstkleuren tegen waarvan ik dacht dat ik daar in de abstracte/creatieve toer wel wat mee kon.
En dit is het geworden.
Kleurenpallet op de bosbodem.
"Geschilderd boslandschap.
In een ander deel van het bos tref je een perceel waar voorheen een dichte opstand met sparren stond. Tijdens een flinke storm enkele jaren geleden is het grootste deel gevloerd en thans schieten er weer allerlei inlandse boompjes maar ook jonge sparren uit.
Met een flinke onderbelichting en een koele witbalans kon ik er deze foto van maken.
Als vuurwerkhater wens ik jullie met deze foto van een boomkroon een spetterend oudjaar.
Slotwoord: Alle foto's in dit blog zijn handmatig gemaakt. Ik denk dat met een statief weer heel andere resultaten te halen zijn, maar omdat de herfstkleuren inmiddels verdwenen zijn zal ik daarvoor tot volgend jaar moeten wachten.
Helaas lukt het mij niet om dit jaar een jaarverslag te produceren. Ik heb n.l. grote problemen met mijn bestanden, er is in elk geval wat ik gezien heb van januari en februari veel beschadigd en ik heb nog niet verder durven kijken. Weet ook niet of het aan de computer, de programma's of het geheugenkaartje ligt, moet dat nog uitzoeken.
Daarom wens ik jullie nu alvast een prettige jaarwisseling en goed begin van 2026. Tot in het nieuwe jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten