Groene- en zwarte specht

Zoals ik in mijn vorige post al aangaf wil ik in de komende berichten nog enkele spechtensoorten laten passeren. Dit keer is de groene specht aan de beurt, het schijnt een lastige soort om te fotograferen omdat hij schuw en waakzaam is. Bovendien komt hij lang niet overal in Nederland voor, het is een bewoner van bosgebied en cultuurlandschappen. Vandaar dat hij wellicht bij nogal wat vogelfotografen op het verlanglijstje staat. Afgelopen jaren heb ik hem op diverse plekken kunnen fotograferen, zowel hangend tegen een boomstam, maar vooral zittend op een grasveld waar hij met zijn lange krachtige snavel grote gaten kan maken op zoek naar emelten (larven langpootmug) en engerlingen (larven meikever). Zijn aanwezigheid laat zich dan achteraf meestal verraden door de grijze uitwerpselen die gelijkenis vertonen met een kegel van sigarettenas.  Hij maakt een schril, lacherig geluid dat onmiskenbaar is t.o.v. andere soorten.
Al jaren bezoeken met enige regelmaat enkele paartjes onze achtertuin en hierbij doet zich een heel merkwaardig fenomeen voor, waarvan ik tot op heden de reden nog niet heb kunnen achterhalen. Groene spechten hebben namelijk een witte iris, terwijl diverse vogels die onze tuin bezoeken aan een kant een witte en aan de andere kant een zwarte iris bezitten. Aanvankelijk dacht ik dat beide ogen deze afwijkende kleur vertoonden, tot ik er bij het fotograferen achter kwam dat het slechts een oog betrof en dat zich deze afwijking bij meerdere vogels voordeed. Ik ben er nog niet achter kunnen komen of ze door dat ene oog wel kunnen zien en of deze afwijking erfelijk is. Het mannetje zou n.l. een jong van het enkele jaren eerder gefotografeerde vrouwtje kunnen zijn. Als er iemand is die hier iets meer van weet dan verneem ik dat graag.
Hartelijk dank nog voor de leuke reacties die ik op mijn vorige blog over de grote bonte specht "klik hier" mocht ontvangen.

Groeten,
Ad

Close-up van een vrouwtje, te herkennen aan de zwarte baardstreep die bij de mannetjes rood is, waarbij de grote krachtige snavel meteen opvalt.

Een beproefde methode als je een groene specht tegen een boomstam ziet hangen: vaak draait hij rond de stam en probeert als het ware verstoppertje met je te spelen. Ga voorzichtig dichterbij als hij tegen de achterkant van de stam hangt en stop dan weer. Hij heeft dan vaak niet in de gaten dat je dichterbij gekomen bent. Herhaal dit steeds tot je dicht genoeg bij gekomen bent om foto's te kunnen maken.

Deze en onderstaande twee foto's maakte ik op een camping in Zeeland. Het had die nacht flink geregend en toen ik 's-morgens het gordijn van de caravan open maakte zag ik in een plasje deze badderende groene specht zitten. Ik heb voorzichtig het raam  geopend zodat ik enkele foto's kon maken.

Vrouwtje met een donkere iris, gefotografeerd in oktober 2007 en flink in de rui.

Mogelijk hetzelfde vrouwtje gefotografeerd in mei 2008.

Mannetje eveneens met aan een kant een zwarte iris, gefotografeerd in 2012. Mogelijk is dit een jong van het vrouwtje van 2008, waaruit misschien geconcludeerd zou kunnen worden dat er een erfelijke factor in het spel is.

Ook in de winter zoeken ze onder het sneeuwdek naar wormen en larven.

Ook in de winter van 2013 lieten de vogels met de afwijkende oogkleur zich regelmatig zien en ook toen heb ik ze gefotografeerd. Ik heb door de vele foto's die ik maak echter een aanzienlijke achterstand in de bewerking ervan opgelopen, wellicht komen die in een latere blog nog eens aan de orde.

Tot slot nog enkele foto's van de zwarte specht, ze zitten meestal erg hoog in een boom. Het is me nog niet echt goed gelukt om hiervan kwalitatief goede foto's te maken, dat is dan ook een van mijn wensen voor de nabije toekomst.