Enkele minder algemene vlindersoorten

Zoals in mijn vorige blog aangekondigd wil ik dit keer enkele wat minder algemene en wellicht ook minder bekende vlindersoorten  laten zien. Het vlinderseizoen ligt voor dit jaar al weer bijna achter ons, maar deze fleurige fladderaars houden misschien het zomergevoel nog wat langer vast.
Ik hoop dat jullie ervan genieten, veel kijkgenoegen in elk geval en iedereen bedankt die even naar mijn vorige vlinderblog ("Vlinders 2") heeft willen kijken en de moeite genomen heeft om een reactie achter te laten.

Met vriendelijke groet,
Ad

Dambordje, een soort die houdt van droge zonnige weiden en in Nederland vrij zeldzaam. Deze fotografeerde ik op de grens van Zuid-Limburg en België.

Het vrouwtje met een geelgrijze ondervleugels.

Dambordje op een weideklokje.

Hier is goed te zien waar de vlinder zijn naam aan te danken heeft.

Dambordje op op een ook al niet alledaagse plant, de ratelaar.

Groot dikkopje, weliswaar niet echt zeldzaam, maar ik heb toch de ervaring dat hun voorkomen heel plaatsgebonden is. Deze fotografeerde ik in de Groote Peel.

Opmerkelijk zijn de grote ogen en de zwarte geurvlag op de voorvleugels.

Mi-vlinder, een dagactieve nachtvlinder, met wat fantasie is het profiel van een heks te herkennen met een haakneus en een puntkin.

Spiegeldikkopje, een zeer zeldzaam vlindertje, weliswaar niet endemisch voor de Peel waar ik deze fotografeerde, maar komt slechts op enkele plekken in Nederland voor.

Aan de bovenzijde zien ze er opmerkelijk eenvoudiger uit. Hier een mannetje.

Hier zijn zowel de boven- als de ondervleugel zichtbaar, waar je bovenstaande verschillen goed kunt zien.

Enkele opnames waar ik heel blij mee was, spiegeldikkopje op de dopheide die in de achtergrond onscherp terug komt en de steel in de hoek verdwijnt.

De roltong lijkt hier wel een lasso.

Het vrouwtje waarbij de lichte vlekken op de bovenzijde aanzienlijk groter zijn.

Zoals je ze meestal ziet, hangend aan een grasspriet.

Argusvlinder met de bekende ogen, al in meer blogs voorbij gekomen. Hier zie je ze zelden, dit exemplaar fotografeerde ik op een dijkje in de haven van Stavenisse. Een schutkleur heeft hij bepaald niet.

Eikenpage een soort die meestal tussen de boomtoppen fladdert en die ik nooit eerder zag, recent gefotografeerd vlakbij huis . De bovenkant van de vleugels schijnt iriserend paarsblauw te zijn. Wie weet wat de ondergrond is mag het zeggen.

Tot slot de phegeavlinder ook wel het melkdrupje genoemd en ook een dagactieve nachtvlinder, lokaal in Brabant en Limburg vrij algemeen maar elders in Nederland zeldzaam.

 Hier is het blauwe lijf met de gele band goed te zien.

Het komt een beetje vreemd over, een vlinder op een kale tak.

Laatste foto van dit veel te lange blog.

Als laatste vlinderserie wil ik volgend keer nog een aantal blauwtjes laten zien.