Best bijzonder

Vorig jaar al zag ik dat heel af en toe een ijsvogel onze tuinvijver bezocht. Zijn aanwezigheid was steeds heel kortstondig en ik had al snel in de gaten dat het helemaal geen zin had om mijn camera er bij te halen. We genoten er daarom maar van aan de keukentafel. Wie had dat gedacht een ijsvogel in je achtertuin. Vroeger had ik, als ik ergens tussen een rietkraag in the middle of nowhere zat te vissen, het wel eens meegemaakt dat er een ijsvogel voorbij flitste en zelfs een keer op mijn hengel plaatsnam, maar in een achtertuin?
Midden vorig jaar zakte het waterpeil van de vijver steeds verder en bleek er een lek in de folie te zitten. In het najaar besloten we de vijver opnieuw aan te leggen en meteen een heel stuk dieper te maken. Dat heeft best een hele tijd geduurd, ik moest alle planten, kikkers, salamanders en vissen veilig stellen en dat bleken er veel meer te zijn dan ik kon bevroeden. Lange tijd was er daarna sprake van een gat van 5 bij 5 meter wat meer leek op een bouwput zonder een druppel water dan een toekomstige vijver. Pas deze zomer was alles weer zover klaar dat de planten er weer instonden en de vissen weer konden worden losgelaten.
Wat schetste mijn verbazing toen ik zag dat enkele maanden na de nieuwe aanleg enkele ijsvogels de vijver alweer gevonden hadden en eens kwamen kijken of ze nog een visje konden verschalken. Soms bleven ze nu wat langer zitten en dat gaf mij de gelegenheid om mijn camera erbij te halen en wat foto's te schieten, waarvan ik er hier enkele wil laten zien.
Bedankt nog voor jullie reactie op mijn blog over paddenstoelen (klik hier)

Groeten,
Ad

Aan de rand van de vijver staan enkele kleine bomen, hier zit hij in een schijnbeuk (Nothofagus Antarctica) Het is inmiddels half november en de herfstblaadjes zorgen voor een mooie omlijsting.
De foto's zijn overigens gemaakt door het vensterglas waardoor er altijd wat detail en scherpte verloren gaat.

Aan de vijverrand staan ook diverse Japanse esdoorns (Acer Palmatum) die inmiddels hun blad verloren hadden.

Het had die nacht gevroren en door de opkomende zon hingen er glinsterende waterdruppels aan de takken.

Zonder een vis gevangen te hebben vloog hij tenslotte in de Valse Christusdoorn (Gleditsia) achter in de tuin.

De paarsrode kleur op de achtergrond zijn de stenen van het huis van de achterbuurman.

Slotwoord: Tijdens mijn uitstapjes voor de vogelfotografie heb ik diverse malen leuke en soms bijzondere dingen meegemaakt die ik niet snel zal vergeten. IJsvogels in je achtertuin is iets waar ik tien jaar geleden niet aan had durven denken en vind ik nog steeds bijzonder, maar het gaat ze blijkbaar zo goed dat ze hun natuurlijke schuwheid deels afleggen. Ook dit zijn momenten om te onthouden.