Rondje Zeeland

Al jarenlang gaan we met enige regelmaat een dagje naar Zeeland om vogels te spotten en te fotograferen. We rijden dan van de Volkeraksluizen bij Willemstad naar Ooltgensplaat waar al een paar leuke vogelhutten zijn en vervolgens via het eiland Goeree-Overflakkee over de Grevelingendam naar Schouwen-Duiveland en doen onderweg plan Tureluur aan om vervolgens door te rijden naar de Koudekerkse Inlaag en rijden daarna nog een rondje om de Brouwersdam. Het zijn altijd leuke uitstapjes, maar het is vanuit zuid-oost Brabant wel een een heel eind rijden, op zo'n dag heb je toch al gauw zo'n 450 km. op de teller staan. De laatste jaren hebben we enkele vakanties doorgebracht op Walcheren en van daaruit is het uiteraard een stuk korter om bij deze gebieden te komen. Aan de kust van Walcheren zijn overigens ook nog enkele leuke natuurgebiedjes die een bezoekje meer dan waard zijn. Maar daarover in een van de volgende blogs meer.
Bedankt nog voor je bezoekje aan mijn vorige blog over de Fotohut in de regio (klik hier) en ik hoop dat ook dit blog weer in de smaak valt.

Groet,
Ad

Brilduiker mannetje, een prachtige groen glanzende kop hebben ze, verderop in het blog meer over deze soort.

Vaak staan in het Grevelingenmeer een of enkele flamingo's. In de zomer verblijven ze in of bij het Zwillbrockerven bij de Duitse grens in de buurt van Groenlo, maar gezien dat in de winter dicht vriest zoeken ze hun heil in de Grevelingen. Onze tocht vond plaats midden februari, ik wist dus dat ik een kans had on ze hier te treffen, maar ik had vooraf even op waarneming.nl gekeken en zag dat ze op dat moment niet in de Grevelingen waren, maar neergestreken waren in de haven van Oude Tonge. Toen we daar 's-ochtends kwamen heb ik daar best wat tijd doorgebracht om ze te kunnen fotograferen, maar verder dan "kop in de veren" platen kwam ik niet. Dan maar verder in de hoop dat ze later op de dag op de terugweg wat meer activiteit toonden.

Op het eind van de middag, uiteraard bij heel ander (beroerd) licht stonden ze wel met hun kop in de wind, maar echt aansprekende platen kon ik bij het slechte licht niet meer maken.

Bij de Grevelingendam liepen flinke groepen brandganzen, ik kon ze vanuit een laag standpunt fotograferen.

Omdat de vorige foto voornamelijk uit zwart/witte tinten bestaat heb ik hem omgezet in zwart/wit. Ben benieuwd waar de voorkeur naar uitgaat.

Op de veldjes bij de Koudekerkse Inlaag foerageerde een groep kramsvogels. Ze hebben daar in het kader van het zgn. Partridge Project stroken ingezaaid met kruiden en daar profiteren niet alleen patrijzen, putters en kepen, die ik daar tijdens een andere sessie zag en die in een volgend blog nog eens aan de orde komen, van maar ook deze kramsvogels.

Maar ook tussen het gras vinden ze wormen en slakken.

Als je rustig een tijdje met de auto langs de kant van de weg wacht komen ze steeds dichterbij.

Ik een plasje bij Koudekerke trof ik een mooi mannetje brilduiker.

Even later deed hij zijn naam eer aan en begon hij allerlei gekke duikcapriolen uit te halen.

En na het duiken is het goed om even de vleugels uit te schudden. Misschien komt het door de vorm van de kop en de tekening daarop, maar op een of andere manier doet hij me aan een clowntje denken.
Omdat ik geen keuze kon maken heb ik hieronder een serie van dit gedrag opgenomen zonder tekst. Het gaat uiteindelijk om de beelden. Achteraf besefte ik dat dit een mooie gelegenheid was geweest om een kort filmpje op te nemen. Volgende keer maar eens aan denken.

Laatste foto van deze serie, ik was er erg blij mee, immers zo vaak had ik nog niet een brilduiker voor de lens gekregen.

Op de Brouwersdam was behalve een groepje drieteenstrandlopertjes en een middelste zaagbek weinig te beleven. Ik heb de stellige overtuiging dat het qua aantal en soorten vogels in Nederland, vooral de laatste jaren, hard achteruit holt, zo ook op de Brouwersdam. Zoals in mijn aanhef vermeld kom ik daar met enige regelmaat al jaren en nog nooit kwam ik daar met zo weinig soorten vandaan.

Drieteenstrandlopertjes zoals je ze meestal ziet, rustend op de hoogwatervluchtplaats, maar altijd houdt er minstens eentje een oogje in het zeil.

Omdat er weinig kleur in deze vogeltjes zit leek het me leuk om eens een foto om te zetten in zwart/wit.

Vrouwtje middelste zaagbek op volle zee, je komt ze zowel hier als ook in zoet water tegen.

Op de terugweg reden we nog even langs plan Tureluur, in een van de plasjes liep een jonge lepelaar te foerageren. Het was inmiddels hard gaan waaien en zijn veren waaiden continu op. Hoewel moeilijk te belichten leverde het in tegenlicht leuke beelden op.

De spatel van deze jonge vogel is nog roze, later verkleurt die in zwart met de kenmerkende gele punt.

Soms liet hij even de onderkant van z'n vleugels zien.

Je ziet dan de nog zwarte vleugelranden, eveneens kenmerkend voor een jonge vogel.

Hieronder heb ik wat beelden opgenomen van het foerageergedrag van de lepelaar. Ook hier kon ik een hele serie van maken, het is fascinerend om te zien en je krijgt er geen genoeg van, maar om het blog niet te lang te maken heb ik er maar enkele opgenomen.

Geen lichtje in het oog, maar een waterdruppel.

Bij het bewerken van de foto's dacht ik even dat de vogel gezenderd was, maar bij nader inzien lijkt het me toch de zwarte schacht van een veer.

Tenslotte nog enkele experimentjes waar ik me de laatste tijd af en toe mee bezig hou. Gezien het tegenlicht leken me dit wel enkele foto's die zich daarvoor leenden, maar smaken verschillen uiteraard en dat is maar goed ook.

Slotwoord: Hiermee komt wel weer een heel lang blog ten einde. De komende tijd moet ik me wat dat betreft maar eens wat beperken en de frequentie opvoeren.