Biddende ijsvogel, geelgors en heidelibel

Hoewel de titel anders doet vermoeden draait dit blog voornamelijk om de biddende ijsvogel. De andere foto's heb ik niet alleen toegevoegd om wat variatie in het blog te brengen, maar ook omdat ik deze foto's op dezelfde dag gemaakt heb en ze zodoende samen in een mapje zitten.

In het gebied de Luijsen in Kempenbroek waar ik al jaren kom was het tot voor kort zo dat het al heel gek moest gaan als je daar tijdens een sessie niet tenminste een ijsvogel zag. Er stonden voor de diverse vogelhutten diverse takken en stammen van waaraf ze kwamen vissen. Ik maakte daar in de loop der tijd dan ook talloze ijsvogelfoto's. Enkele jaren geleden hebben ze het gebied opnieuw ingericht en de meeste takken die dichtbij de hutten stonden zijn weggelaten. Je ziet er momenteel dan ook veel minder vaak een ijsvogel.

Maar, omdat ik al zoveel ijsvogels op takken en stammen heb gefotografeerd leek het me tijd worden en ook een mooie uitdaging om eens te proberen een ijsvogel in de lucht te fotograferen. IJsvogels kunnen n.l, net zoals torenvalken even stil en biddend in de lucht hangen voordat ze het water induiken om een visje te verschalken. En omdat nu de takken en stammen waren weggehaald had ik wellicht een kans dat ze, bij gebrek aan een zitplaats van waaruit ze gaan vissen, nu even in de lucht bleven hangen voordat ze het water in doken.

Het was even uitproberen welke sluitertijd snel genoeg was om ze te "vangen" zonder het beeld helemaal te bevriezen, er mocht immers wel wat beweging in de vleugels te zien blijven. Uiteindelijk bleek 1/1000 sec. wel voldoende. Maar een ander probleem diende zich al snel aan. Ik ging aan de slag met m'n 300 mm. lens met 2.0 converter daar tussen. Het bleek nagenoeg onmogelijk om met dat brandpunt van 600 mm. de vogel in de korte tijd dat hij stil hing in de focus te krijgen. Converter er tussenuit dan maar. Gevolg was wel dat de vogel eigenlijk wat te klein in beeld kwam en ik de foto's daarom redelijk moest croppen waardoor er uiteraard kwaliteitsverlies optreedt. Maar ik vond ze toch goed genoeg om er een blogje aan te wijden.

Veel kijkgenoegen en bedankt nog voor jullie leuke reacties op het vorige blog over de Klapekster enz. (klik hier)  

Groeten, Ad

Biddende ijsvogel, toeval dat hij precies op de scheiding van de witte en blauwe wolkenpartij hangt, past bij de kleur van de vogel maar maakte het belichten wel lastiger.

IJsvogel zoals hij vaak gefotografeerd wordt, zittend op een tak. Niks mis mee natuurlijk, maar als je zo al veel foto's gemaakt hebt wil je wel eens iets anders proberen.

Het is op deze foto wel duidelijk waarom hij vaak blauwe schicht genoemd wordt.

Typische houding als ze gaan vissen, loerend vanaf een tak naar een visje.

Klaar om te duiken.

Een visje gelokaliseerd dus duiken maar.

Het visje was hem kennelijk te snel af, hij moest genoegen nemen met een spinnenweb aan z'n snavel.

Op een takje voor de hut kwam dit vrouwtje van de bloedrode heidelibel zitten. Snel het bereik van de telelens op 0 tot oneindig zetten om van zo dichtbij scherp te kunnen stellen.

Vrouwtje bloedrode heidelibel, in Nederland en België een vrij algemene soort.

Vrouwtje bloedrode heidelibel, het kan toeval zijn maar ik vond het wel typisch dat het hier op een rood takje ging zitten. Zou het iets te maken kunnen hebben met het feit dat het mannetje van deze soort ook rood is.

Dit is beter, uiteindelijk vond ze haar partner, het mannetje bloedrode heidelibel, de kleur waaraan de soort zijn naam dankt en waarmee ze dit paringswiel vormde.

Een beetje een vreemde eend in de bijt van dit blog, deze jonge Turkse tortel fotografeerde ik die ochtend in onze tuin.

Terug naar het hoofdonderwerp van dit blog, de biddende ijsvogel. Hier hangt hij mooi frontaal voor me in de lucht.

Naar vis speurende, biddende ijsvogel.

Het is mooi om te zien hoe ze nagenoeg stil hangend toch allerlei houdingen kunnen aannemen.

Biddende ijsvogel, ik moest in de nabewerking genoegen nemen met een niet te forse uitsnede omdat het anders teveel kwaliteitsverlies opleverde. 

Biddende ijsvogel.

De houding zoals ik hem het meeste aantrof.

Biddende ijsvogel.

Na enkele seconden, want niet veel langer duren bovenstaande scenes, heeft hij een visje gezien en duikt hij in een noodvaart naar beneden. 

De plons in het water en het weer boven komen heb ik die keer niet kunnen vastleggen, maar daar heb ik eerder al eens een blog aan gewijd.

Toen ik eerder die middag naar de hut liep zag ik deze geelgors in een struik zitten.

Hij zat op z'n gemak rond te kijken zonder aanstalten te maken om te gaan zingen.

Deze foto's maakte ik in juli 2020, recent kon ik uitgebreid en van heel dichtbij foto's maken van een zingende geelgors, waarover later meer.

Na enige tijd hield hij het voor gezien en kon ik nog deze vluchtfoto maken.

Slotwoord: Intussen ben ik alweer even bezig met het bewerken van foto's van roofvogels die ik eveneens al enkele jaren geleden maakte in een vogelhut in Brabant en die komen volgend keer aan de beurt. Tot dan.