Koereigers

Aan de rand van de Groote Peel bevinden zich diverse interessante natuurgebiedjes, in mijn vorige blog berichtte ik al over de Anselberg waar ik mijn eerste draaihals zag. Een ander gebied is de Banen dat in feite bestaat uit en groot ven met daarnaast verlandingszones, bossen en graslanden. Het ven is interessant, het is voedselarm en er groeien niet alleen diverse zeldzame plantensoorten, maar er zijn ook regelmatig leuke vogelsoorten te zien, zoals de lepelaar en de grote zilverreiger. Er is een vogelhut, maar ik vind die minder interessant, niet alleen omdat die dingen vrijwel altijd een verkeerde ligging hebben t.o.v. het licht, maar ook omdat het water meestal ver weg staat, zo ook daar en daardoor de afstand voor goede foto's te groot is. 

Begin juni maakten we een fotografietochtje langs diverse van die gebiedjes waaronder ook de Kwegt, waar ik diverse bijzondere soorten kon spotten en fotograferen waarover ik later nog een blog wil maken, om uiteindelijk bij de Banen uit te komen. Het ven grenst direct aan de openbare weg en terwijl ik met de verrekijker het ven afspeurde op de aanwezigheid van vogels stond mijn vrouw aan de andere kant van de weg, eveneens met een verrekijker, in het weiland te turen om te checken of daar iets interessants te zien was.

Plotseling riep ze dat er een aantal witte vogels tussen de koeien liep, waarschijnlijk koereigers. Ik dacht het zal toch niet, maar wist niet hoe snel ik uit de struiken moest kruipen om de weg over te steken. En inderdaad, er liepen drie koereigers tussen de koeien. Ik denk dat zij de eerste was die ze ontdekte want later zijn er nog veel waarnemingen en foto's van voorbij gekomen. Het vermoeden bestaat zelfs dat ze op het eiland in het ven jongen hebben grootgebracht. Koereigers zijn niet zo schuw, ik kon er een leuke serie maken waarvan ik hier een ruime selectie laat zien.

Groeten, Ad

Koereiger, het is meteen duidelijk waaraan die zijn naam te danken heeft. Ik koos voor deze foto als openingsfoto omdat het oog van zowel de koe als de koereiger net boven de vegetatie uitsteekt waardoor er een soort interactie tussen de twee lijkt.  Verder vond ik de diagonale lijn in de compositie hier wel meewerken.

Aanvankelijk liepen ze best wel ver weg in het weiland, maar dat bood mij alvast de kans foto's met wat omgeving erbij te maken.

Koereigers lopen vaak rond de kop van een koe om de opgejaagde insecten op te pikken.

Langzaam kwamen ze dichterbij, de koereiger bleef wel alert, je wil immers nier door zo'n groot log beest onder de voet gelopen worden.

Maar langzaam kreeg het reigertje wat meer vertrouwen, hij zal wel vaker met dit bijltje gehakt hebben.

Ook bij de achterpoten van de koe worden natuurlijk insecten opgestoten.

Soms wandelen van de ene koe naar de andere, het gras is immers ook voor hen groener bij de buren.

Het bood mij de kans om hem even van de koe te isoleren.

Eens kijken of hier ook wat te halen valt, al is er al een concurrent aanwezig.

Misschien aan de achterkant?

Nee, met de nodige voorzichtigheid toch maar even voor kijken.

Ik wachtte tot het reigertje tussen de kop en de poten van de koe liep zodat ik het kon "vangen" in een kader. De foto is wel gecropt.

Een van de andere twee reigers liep door het gras met pitrus en witte bloempjes te struinen. Hier wilde ik ook graag wat opnames van maken.

Een van de koereigers had duidelijk een grotere en meer gele snavel.

Koereiger met een meer roodgele snavel hetgeen optreedt tijdens de broedperiode en met name gedurende de eileg hetgeen erop zou kunnen duiden dat deze vogels inderdaad ter plekke een legsel hebben gehad, bijzonder in Nederland.

De koeien liepen op een gegeven moment wat meer naar elkaar toe, ik hoopte wat intieme foto's met een koereiger te kunnen maken.

En dat gebeurde ook, ik heb best wel staan wachten voordat ik vond dat ze met z'n drieën in een mooie positie stonden. 

Een wel heel intiem moment, zou ik een slokje wagen.

Het werd de koereiger toch wat te heet onder de poten en hij besloot op de wieken te gaan. Ik had vooraf niet durven te hopen dat ik deze opname zou kunnen maken.

Koereiger in de vlucht, wat een geluk, was blij dat ik het niet eerder voor gezien had gehouden.

We besloten nog maar even te blijven om wellicht nog wat mooie kansen te krijgen zoals hier in een fijne positie onder de koe door.

Een opname wat meer uitgezoomd, een voordeel sinds ik mijn prime lens heb verruild voor een zoomlens.

Vroeg me af of die koeien beseffen dat ze de koereigers zo'n goede dienst bewijzen, een typisch geval van symbiose.

Ze blijven de koeien lange tijd observeren en volgen

Hier lijken de rollen wel omgedraaid als de koe achter de koereiger aan loopt.

Tenslotte vonden de koereigers en ook wij het wel mooi geweest. Tijd voor de koereigers om te gaan rusten en voor ons om huiswaarts te keren na een mooie middag

Slotwoord: Behalve deze selectie heb ik natuurlijk heel veel meer foto's gemaakt, maar opmerkelijk vond ik dat er geen een bij was waar ik de koereiger een insect zag oppikken. Voer en een uitdaging voor een volgende keer.