Hoofdzaak of bijvangst?

Begin januari van dit jaar vernam ik dat er zich op een van de Maasplassen in Noord-Limburg al enige tijd enkele ijsduikers ophielden. Een vogel uit het hoge Noorden, met name IJsland, maar waarvan enkele exemplaren af en toe in de winter als dwaalgast naar ons land afzakken.
Het is met name in de zomer in broedkleed een prachtig getekende vogel, terwijl hij in de winter qua silhouet op het eerste oog wel wat lijkt op een aalscholver met een grote bult op zijn kop. Ik was al drie keer naar de betreffende plas geweest toen ik de vogel nog steeds niet gezien had. Wellicht had ik me vooraf ook te weinig verdiept in het gedrag van deze mooie vogel. Het is n.l. een echte duiker en het blijkt dat hij in vergelijking met een aalscholver of fuut bij een duik veel langer onder water blijft om zijn overwegend grote vissen te vangen. Je ziet hem daarom ook makkelijk over het hoofd.
De vierde keer wist ik hem uiteindelijk te spotten en te fotograferen, alhoewel toch nog van redelijk ver weg en na twee foto's hield hij het voor gezien en vloog naar de andere kant van de plas. Zo zie dat het beslist de moeite waard is om nog eens naar een plek terug te gaan als het niet meteen lukt, maar wat vooral belangrijk is om zoveel mogelijk kennis te vergaren van het gedrag en gewoonten van soorten.
Diezelfde zondag had ik op deze plas op het einde van de middag het geluk bij een flets laagstaand zonnetje een groepje krooneenden te kunnen fotograferen die zich niet al te ver van de oever ophielden. Het betrof een vijftal woerden die om de gunst van een eend aan het baltsen, badderen en poetsen waren.
Zo werd het een heel geslaagde middag, waarbij de "bijvangst" van de krooneenden nog een onverwacht hoogtepunt opleverde.

Hartelijk dank nog voor de leuke reacties die ik mocht ontvangen op mijn vorige blogbericht over het Rondje Zeeland 2
"klik hier"  en als u na het bekijken van dit blog een berichtje wilt achterlaten stel ik dat zeer op prijs.

Met vriendelijke groet,
Ad

Krooneend woerd die na een poetsbeurt eens lekker zijn vleugels strekt. Het late middagzonnetje gaf de binnenkant van de vleugel een mooie warme gloed.

De vogel waar het eigenlijk allemaal om begonnen was, de ijsduiker, gefotografeerd vanaf de laagste stand van het statief.

Krooneend (woerd), een vogel die in onze contreien wel wat minder zeldzaam is dan een ijsduiker, maar ook deze zie je toch niet elke dag.

Paartje krooneenden, woerd en eend.

Rustig ronddobberend.

Maar langzaam komt er al wat meer actie in het spel.

Deze woerd zet agressief de achtervolging richting een rivaal.

Ondertussen is het vrouwtje nog lekker aan het badderen terwijl de waterdruppels in het rond spetteren.

Deze woerd doet zijn stinkende best, voorlopig negeert het vrouwtje hem nog en gaat gewoon door met poetsen.

Als het dan toch niet lukt, dam maar een staaltje van machtsvertoon. Het lijkt wel of hij armpjes naast zijn vleugels heeft hangen.

En maar pronken met die opgeklapte vleugels, het lijkt wel een zeilschip.

Als het bij een vrouwtje niet lukt dan probeer ik het maar bij een soortgenoot.

Als die niets van me wil hebben dan maar weer pronken.

Tenslotte dezelfde foto als de openingsfoto waar ik de tweede woerd niet weggeshopt heb. Er ontstaat dan een meer diagonale compositie. Ik ben er nog niet welke nou beter is, wat vinden jullie?