Bunzing

Nadat in enkele blogs weer flink wat aandacht is geweest voor vogels, (het is een verslaving en ik blijf ze fascinerend vinden) is het nu weer eens tijd voor een andere diersoort. Een zoogdier dit keer, en wel de bunzing.
Tijdens een van mijn vogeltochten zat ik weer eens aan een plas in de mooie Kempen. Ik hoopte op een waterral, een roerdomp wellicht, terwijl een ijsvogel zich al herhaaldelijk had laten zien.
Geconcentreerd zat ik naar een rietkraag te kijken toen ik plotseling vanuit mijn ooghoek iets vanaf de oever naar een eilandje, een tiental meters verder in de plas, zag zwemmen. Een rat dacht ik in eerste instantie, erg groot, wellicht een beverrat. Maar toen ik goed keek herkende ik gelijk een bunzing, althans dat dacht ik. Een zwemmende bunzing zowaar, dat had ik nog nooit gezien. Omdat ik mijn camera al had ingesteld op de rietkraag voor een mogelijke waterral of roerdomp kon ik snel enkele foto's maken voordat hij na een paar seconden al het eilandje bereikte en in de vegetatie verdween.
Ik was nog maar net van de verbazing bekomen toen hij even later weer van het eilandje terug zwom naar de oever. Ook hiervan kon ik enkele opnames maken.
Nog mijmerend over deze bijzondere waarneming werd het echter nog gekker. Een tweede bunzing kwam van het eilandje gezwommen met een ganzenei in zijn bek en onder luid protest van een groepje grauwe ganzen bij wie hij het ei had geroofd zwom ook hij naar de oever. Ik bedacht me geen moment en liet de camera doen waarvoor hij bedoeld is. Ook nu had ik maar enkele seconden de tijd, maar voldoende om hieraan enkele leuke beelden over te houden.
Een ervaring die ik nog niet eerder meemaakte en die me nog lang zal bijblijven. Ik weet niet in hoeverre deze beelden bijzonder zijn, ik zag ze nooit eerder, maar ze krijgen in elk geval een prominent plekje in mijn portfolio.

Hartelijk dank nog voor jullie reacties op de groene spechten klik hier en ik hoop dat jullie ook even naar deze rovende bunzing willen kijken.

Groeten,
Ad

Zwemmend tussen de leliebladeren op weg naar het eilandje.

Half zwemmend en half lopend over de leliebladeren terug naar de oever.

De bunzing met het geroofde ganzenei. Hij heeft duidelijk een ander masker en witte randjes aan zijn oren.

Vooral met deze foto, waarop zijn staart ook goed zichtbaar is, ben ik erg in mijn nopjes.

Tenslotte nog een foto vlak voordat hij met het ei de oever bereikt waarbij de spiegeling van de rietstengels in het water mooi meedoen.

Slotwoord:
Toen ik achteraf thuis de beelden bekeek viel het me op dat er een duidelijk verschil is tussen deze twee dieren. De eerste heeft n.l. geen witte wangvlek en geen wit omrande oortjes, een duidelijk kenmerk van een bunzing. De eerste zou daarom een (ontsnapte) mink (nerts) kunnen zijn. Het tweede dier met ganzenei is onmiskenbaar een bunzing.