Grevelingen en Plan Tureluur

Los van de regelmatige vakanties die we in Zeeland doorbrengen ondernemen we elk jaar een aantal dagtochten naar de mooie Zeeuwse eilanden om daar vooral vogels te spotten en te fotograferen.

Enkele vogelhotspots zoals o.a. de Brouwersdam en de Grevelingen mogen daarbij niet ontbreken. De komende drie blogs wil ik daar dan ook aan wijden, vandaag om te beginnen de Grevelingen en Plan Tureluur. 

De Grevelingendam is de verbinding tussen Goeree Overflakkee en Schouwen Duiveland en als je over de parallelweg rijdt langs het Grevelingenmeer zijn daar altijd wel enkele leuke soorten te spotten. 

Plan Tureluur ligt aan de zuidkust van Schouwen Duiveland grofweg tussen Zierikzee en Serooskerke en is in de negentiger jaren van de vorige eeuw ontwikkeld ter compensatie van het verlies van natuurgebied door de aanleg van de stormvloedkering in de Oosterschelde. En rijdend door het gebied zie je, met name in het najaar, vaak hele grote groepen steltlopers die daar opvetten voor de grote tocht naar het zuiden.

Bijgaande foto's maakte ik op 20 januari van dit jaar, hartje winter dus. Omdat de grote groepen trekvogels dan al weg zijn ben je vooral aangewezen op overwinteraars, standvogels die hier zomer en winter verblijven en vogels die uit het noorden hier de winter doorbrengen. 

Veel kijkplezier bij dit blog en bedankt nog voor jullie reacties op het vorige blog over de grauwe klauwier. (klik hier)

Groet, Ad

Gelijk bij aankomst bij de Grevelingendam zag ik in een hoekje van het meer tussen het riet enkele paartjes pijlstaarten scharrelen. Het is een prachtige eendensoort die zijn naam uiteraard dankt aan de verlengde staartpennen van de woerd. Het vrouwtje, de eend, lijkt er in de verste verte niet op en toont best gelijkenis met het vrouwtje van de wilde eend. 

Het is een heel elegant en sierlijk eendje, vandaar dat het ook wel de hazewindhond onder de eenden wordt genoemd.  

Kenmerkend zijn ook de sierlijk afhangende vleugeldekveren.

Ze broeden vooral in het hoge noorden van Noord- en Oost-Europa op steppen en toendra's.

Ze foerageren een stuk bedachtzamer dan de meeste andere eenden, een enkele keer spatten er wat druppels op.

Langzaam zwommen ze weg uit de hoek van het meer waar de zon op stond.....

.......waardoor ik heel andere foto's kreeg door het koelere licht.

Een eindje verderop scharrelde een kanoet tussen het gras op de slikken. Omdat ik thuis geen referentiekader meer had v.w.b. de grootte twijfelde ik even tussen een bonte strandloper in winterkleed en een kanoet. 

Bij de volgende foto bleek het toch overduidelijk een kanoet in winterkleed. 

Foeragerende kanoet. 

De kanoet, ook een wintergast die in hoogarctische gebieden broedt.

Kanoeten, een lager standpunt is meestal mooier, maar hier werkten de spiegelingen wel lekker mee.

Kanoeten tussen de slikbegroeiing. 

Wulpen zijn er in de Grevelingen ook vrijwel altijd te vinden.

Het gaat niet goed met de wulp, tegenwoordig alleen nog te zien in kustgebieden. In heidegebieden waar hij van oorsprong voorkomt en broedt is hij niet meer te vinden. Hij is dan ook op de Rode Lijst opgenomen.

Wulp met foeragerende scholekster in de voorgrond.

Na even hield hij het voor gezien....

....en rende de vegetatie in, een mooi spiegelbeeld in het water achterlatend.

Een rotgans hield de pijlstaarten gezelschap.

Een andere vloog laag over langs de kustlijn.

En even later kwam nog een groepje aan vliegen. Heb hier bewust gekozen voor een panorama uitsnede om door de langgerektheid de compositie beter uit te laten komen.

Bij Plan Tureluur was ditmaal niet zoveel te beleven, maar als je dan in een omgeploegde akker een kleine zilverreiger ziet staan wil je daar toch wel even voor stoppen. 

Ik heb nog nooit zoveel moeite gehad om in de nabewerking het wit goed tot zijn recht te laten komen. Aanvankelijk had ik de foto's 's-avonds bij lamplicht bewerkt. De volgende dag bleken de foto's bij daglicht weer veel te donker te zijn zodat ik ze vervolgens toch weer een stuk lichter gemaakt heb, om ze daarna toch maar weer een tintje lichter te maken omdat het witte er wat smoezelig uitzag. Nog ben ik er niet helemaal uit, moeilijk om de juiste balans te vinden tussen niet uitbijten en een grauwsluier.

Kleine zilverreiger met z'n kenmerkende gele tenen.

Close-up van de kleine zilverreiger.

Ik vond het wel mooi hier te zien hoe de prachtige sierveren aan de kop de lijn van z'n lijf volgen.

Op dezelfde akker stond een eind verderop een nog jonge lepelaar, te zien aan de rozerode spatel.

De kleine zilverreiger hield het uiteindelijk voor gezien en vloog weg....

....om een eindje verderop bij een jonge lepelaar neer te strijken. Het gaf mij de kans om ze samen op de plaat te zetten.

Slotwoord: tot zover de foto's van de eerste twee gebieden van ons dagtochtje naar Zeeland. Volgende keer aandacht voor de vogels van de Brouwersdam met o.a. de ijseend. Tot dan.