Zoals degenen die al wat langer mijn blogs bekijken waarschijnlijk wel weten volg ik al jarenlang enkele paartjes grauwe klauwieren in en aan de rand van de Groote Peel. In het verleden heb ik daar ook diverse blogs aan gewijd en wie die nog eens terug wil kijken kan hiervoor op deze links klikken. (klik hier) en (klik hier)
Grauwe klauwieren maken hun nest meestal in bramenstruiken die in of bij een weiland staan waar paarden lopen. Deze paarden trekken n.l. vooral grote insecten aan die op hun beurt dan weer het basisvoedsel vormen voor de jonge klauwieren. Het was dan ook niet zo moeilijk om ze jaarlijks weer terug te vinden, soms verkasten ze wel eens een kilometer verderop, maar steeds wist ik ze op basis van hun biotoop eisen dan toch weer op te sporen. Tot dit jaar. Ik was op alle mogelijke plekken al een aantal keren geweest, maar geen teken van de aanwezigheid van grauwe klauwieren. Nou kon het natuurlijk zijn dat ze toch verhuisd waren naar ergens diep in de Peel, het is een ontzettend uitgestrekt gebied en lang niet overal kun en mag je komen, zeker niet in het broedseizoen.
Ik had me er dan ook al mee verenigd dat ik ze dit jaar zou moeten missen, totdat ik plotseling van Helma een bericht kreeg dat zij en haar partner hier in de regio vakantie vierden en dat ze tijdens een fietstochtje de grauwe klauwier gespot en gefotografeerd hadden. Intussen heeft ze hier zelf al een prachtig blog over gemaakt (klik hier) en naar aanleiding van haar enthousiaste verhaal en haar bereidheid om de locatie aan mij bekend te maken, ben ik spoedig daarna daar ook een kijkje gaan nemen. De resultaten daarvan wil ik jullie in dit blog laten zien. Nogmaals bedankt Helma dat je je vondst met me wilde delen, toch nog grauwe klauwieren voor mij dit jaar. Ik wens de bezoekers van dit blog veel kijkgenoegen.
Groeten, Ad
Vrouwtje grauwe klauwier. Het vrouwtje zag er behoorlijk afgevlogen uit, je kon aan de vogel goed zien dat inmiddels de broedcyclus ten einde gekomen was. De veren hebben tijdens die periode veel te lijden waardoor de vogels er wat afgetobd uit gaan zien wat b.v. goed te zien is aan de staartveren waarvan dit vrouwtje er al een aantal verloren had. Het is dan maar goed dat nog voor de trektijd de ruiperiode intreedt.
Vrouwtje grauwe klauwier.
Mannetje grauwe klauwier.
Vrouwtje grauwe klauwier.
Het was die dag bewolkt weer met af en toe een bui hetgeen op deze foto te zien is. Geen reden om dan niet te gaan fotograferen, het licht is immers mooi zacht en omdat de takkenboel zich in een open veld bevond had ik licht genoeg. Deze foto is genomen op 1/800 sec. met een diafragma van f5.6 op 400 iso.
Ik had tot dan toe steeds vanaf dezelfde positie staan fotograferen waardoor ik weliswaar een bij de kleur van de vogels passende achtergrond kreeg, maar het oogde allemaal wat somber. Totdat de vogel op een andere plek in de takken ging zitten en ik zag dat ik door iets van positie te veranderen een wat kleuriger achtergrond kon krijgen.
En een eindje verder op het prikkeldraad werd de achtergrond ook nog wat zachter. Hier is duidelijk te zien hoe dun het staartje is, nog slechts enkele staartpennen resteren.
Heel anders is dat bij een jonge spreeuw, de veren zijn nog overwegend bruingrijs. De plek waar deze spreeuw zat vertoonde in de achtergrond een gedeelte van het weiland waar het Jacobskruiskruid volop bloeide. Ik hoopte dat ik de kans kreeg de grauwe klauwieren tegen deze achtergrond te fotograferen.
Het mannetje ging op een gegeven moment in die richting en door me wat naar links te verplaatsen kreeg ik weliswaar de vogel meer van achter in beeld maar de achtergrond werd steeds kleurrijker.
Altijd zijn ze alert op insecten in het veld.
Op een gegeven moment ben ik een heel stuk naar achteren gelopen om ook het achterliggende bos in beeld te krijgen.
Het vrouwtje weigerde haar medewerking en gaf nog steeds de voorkeur aan de takkenbos.
Vrouwtje grauwe klauwier.
Uiteindelijk lukte het om het mannetje tegen een overwegend gele achtergrond te fotograferen.
Toen hij zich omdraaide kreeg ik door nog een stuk verder naar links te lopen uiteindelijk de foto waarop ik hoopte.
En ondanks het prikkeldraad maakte ik uiteindelijk van het vrouwtje misschien wel mijn mooiste foto die middag.
Slotwoord: Ik heb me een middag kostelijk vermaakt met deze klauwieren die ik buiten verwachting dankzij een tip van een medeblogger toch nog kon fotograferen. Volgend jaar hoop ik ze op een van de bekende plekken weer terug te zien en als dat het geval is zal ik Helma hierover informeren mocht ze plannen hebben weer deze kant op te komen. Zo zie je dat bloggen hele leuke kanten heeft.
Congratulations Ad, great photos of the "törnskata" as we say in Sweden. Great that Helma left you a message :))
BeantwoordenVerwijderenDank je voor je felicitatie Lasse, mooie naam heeft deze vogel in Zweden zeg.
VerwijderenGroeten,
Ad
Hoi Ad,
BeantwoordenVerwijderenWat super leuk dat je deze vogels daar hebt aangetroffen. Aardig dat Helma je even geinformeerd had. Leuk toch dat je als blogger zo elkaar tips kunt geven.
Je foto's zijn super mooi. Prachtig zo op die dunne takjes.
Groeten, Marco
Hoi Marco,
VerwijderenJa, super toch als je elkaar zo vooruit kunt helpen. ik was er in elk geval blij mee en als ik jouw reactie lees heeft het ook wel leuke resultaten opgeleverd. Bedankt daarvoor.
Groeten,
Ad
geweldig Ad wat is dit mooi wat een sfeer weet jij er in te leggen,super
BeantwoordenVerwijderenDank je Bas, je moet een beetje geluk hebben waar de vogels gaan zitten natuurlijk, maar door zelf wat van positie te veranderen kun je de omstandigheden vaak toch wel een beetje naar je hand zetten.
VerwijderenGroeten,
Ad
Hoi Ad,
BeantwoordenVerwijderenik ben gelijk even bij je gaan kijken 😄.
wat een mooi blog zeg en wat kon je het vrouwtje ontzettend mooi fotograferen. Deze staat er ook mooi helder en superscherp op met prachtige en heldere details in het verenpak.
Ja, de takken zaten mij ook in de weg hahahahaha.... maar die nam ik maar voor lief. Gelukkig inderdaad dat ze vaak op een hoge tak gingen zitten zodat ze toch nog mooi vrij te fotograferen waren.
Ik kon ook niet anders dan dit met je delen want zoals ook bij je vorige series van de klauwier (ik heb mijn eigen reacties nog even teruggelezen) sloeg ik groen uit omdat jij deze mooie vogels daar had gezien. Nu zag ik ze dus ik moest dat gewoon met je delen 😚😚😚.
Hele mooie serie met werkelijk juweeltjes van foto's ertussen!
Volgend jaar ben ik daar weer hoor hahahahaha.......
Groetjes,
Helma
PS Mail beantwoord
Hoi Helma,
VerwijderenJa, aanvankelijk dacht ik dat niet veel zou worden, toen we er naartoe reden werd het steeds donkerder en begon het zelfs te regenen. Maar af en toe klaarde het wat op en dat zijn nou net de fijnste lichtomstandigheden. Het vrouwtje werkte wel lekker mee ja, als je eerder bent en ze hebben nog jongen of nog eerder dan zie je het vrouwtje amper, ze is dan erg schuw en blijft veelal op het nest terwijl het mannetje de uitkijk houdt op een hoge post. Veel takken inderdaad, vorig jaar was dat op een andere plek ook al het geval, maar daar groeiden wilgenroosjes onder wat dan weer voor mooie, kleurrijke accenten zorgde. Dank je voor je reactie en nogmaals voor het delen, ik houd je volgend jaar op de hoogte.
Groetjes,
Ad
Hallo Ad,
BeantwoordenVerwijderenWat een serie zeg!
Super om dit te kunnen vastleggen, het geduld is beloond en heeft schitterende platen opgeleverd van deze mooie soort, zowel mannetje als vrouwtje, prachtig!
Groet Bert
Hoi Bert,
VerwijderenHet is een mooie soort ja die niet zo heel veel voorkomt in Nederland. Ik volg ze al jaren en dan heb je eigenlijk niet meer zo in de gaten hoe bevoorrecht je bent. Dank je voor je compliment, ben er blij mee.
Groeten,
Ad
Ha Ad,
BeantwoordenVerwijderenfijn dat je van de klauwieren de gelegenheid kreeg om te blijven fotograferen. En goed dat je een boel geduld hebt. De gele achtergrond geeft een wat vrolijker sfeer aan de beelden. En mevrouw staat er op de laatste twee foto's het mooiste op. Prachtig te zien, die tekening in haar verenkleed.
Maar foto 15 en 16 vind ik ook heel fijn om naar te kijken met die rustige achtergrond.
Hartelijke groet, Corrie
Hoi Corrie,
VerwijderenGrauwe klauwieren zijn behoorlijk honkvast, als ze eenmaal in Nederland zijn gearriveerd zoeken ze een nestplaats op waar ze de hele zomer bij in de buurt blijven, ook als de jongen al uitgevlogen zijn. En nagenoeg jaarlijks komen ze naar deze zelfde plek of dicht in de buurt weer terug. Het vrouwtje is inderdaad mooi gemarmerd, totaal anders dan het mannetje. Dank je voor je reactie en compliment.
Groetjes,
Ad
Hoi Ad, prachtige serie. Dat vrouwtje staat er wel heel mooi op. Ik heb er ooit 1 gezien in Denemarken maar niet echt de kans gehad voor zulke mooie fotos. Groetjes Carolie
BeantwoordenVerwijderenHoi Caroline,
VerwijderenDank je wel. Ja, je moet er even in investeren en dat kost tijd en geduld, maar dan lukt het. Ik zag mijn eerste al wel veertig jaar geleden in Frankrijk, ik herinner me dat nog goed, op een elektriciteitsdraad, maar had toen niet de apparatuur om die te fotograferen.
Groetjes,
Ad
Precioso reportaje de los alcuadones dorsirojos, enhorabuena Ad. Saludos desde el norte de España.
BeantwoordenVerwijderenDank je Germán voor je reactie en de groeten uit zuid Nederland.
VerwijderenGroeten,
Ad
Hallo Ad
BeantwoordenVerwijderender Tipp war besonders, die Frau und auch der Mann stehen gut da, der Stacheldraht und die Äste zeigen genau die pure natur so wie sie ist. Das gefällt mir am besten. Der gelbe Hintergrund bringt nochmals ein schönes Farbspiel rein
schöne Serie gratulation dazu
Grüsse Frank
Hallo Frank,
VerwijderenJa, het prikkeldraad en de takken horen wel bij het biotoop van de grauwe klauwier en met de gele bloemen in de achtergrond had ik een beetje geluk. Bedankt voor je reactie en compliment.
Groeten,
Ad
Hallo Ad,
BeantwoordenVerwijderenHet is een goede gewoonte van de vogels om steeds naar vaste plekken in hun territorium terug te keren. Zo kan je met het nodige geduld de platen maken die je wilt. Je had wel mazzel dat je een waardevolle tip kreeg. Uiteindelijk heb je een mooie serie van de klauwieren kunnen maken, waarbij niet alleen rustige maar ook kleurrijke achtergronden belangrijk zijn. Ik hoop ze in Nederland ook eens tegen te komen want dat is mij tot nu toe nog niet overkomen.
Groet, Kees
Hoi Kees,
VerwijderenKlopt, zeker voor de grauwe klauwier geldt dat hij jaarlijks naar nagenoeg dezelfde plek terugkeert. Tip van Helma was fantastisch, daar maak ik natuurlijk graag gebruik van. Wellicht duiken ze volgend jaar ergens bij de Groote Peel wel weer op. Bedankt voor je reactie en compliment.
Groeten,
Ad
Hallo Ad,
BeantwoordenVerwijderenWat is de grauwe klauwier toch een mooie vogel, en wat een schitterende foto's kon je maken van zowel man als vrouw. Met name de foto's met de rustige herfstkleuren in de achtergrond vind ik geweldig. Echt genieten als je met zo'n serie thuis komt. Ik ga binnenkort in de duinen op zoek naar de klapekster, die is er al gespot.
groetjes Ghita
Hoi Ghita,
VerwijderenZeker is de grauwe klauwier een mooie vogel en het mannetje en vrouwtje totaal verschillen, maar op hun beurt beiden prachtig. Ik hoop dat je zijn soortgenoot de klapekster, ofwel de winterklauwier, kunt vinden in de duinen, succes. Hier zal hij zeker ook weer op diverse plaatsen te vinden zijn. Bedankt voor je reactie en compliment.
Groetjes,
Ad
Hoi Ad
BeantwoordenVerwijderenwat een gaffe foto's zijn dit om jaloers op te worden (geintje) het vrouwtje heb ik zelf nog nooit in het echt gezien erg mooi.
groetjes Herman,
Dank je Herman, als je het mannetje wel gezien hebt ben je waarschijnlijk in de periode geweest dat ze zat te broeden, ze komen vrijwel altijd paarsgewijs voor, maar in de broedperiode zie je dan alleen het mannetje hoog op een struik zitten.
VerwijderenGroeten,
Ad
Hoi Ad,
BeantwoordenVerwijderenIk zat naar je beeldschone foto's van de klauwieren te kijken en hardop daarbij steeds oh, oh, oh, oh roepend!!! Dan een paar hele mooie spreeuwen, maar die waren voor mij ook wel fijn op even op adem te komen, want daarna ging het gewoon weer verder met de pret! Dat ging voor mij weer vergezeld met pffft....haha,
Wat een gave serie en heerlijke platen!!
Groetjes,
Maria
Hoi Maria,
VerwijderenHaha, ik zie het al voor me dat je daar zit te roepen. Maar mooi dat het je bekoort en dat je zo enthousiast reageert. Bedankt daarvoor en voor het leuke commentaar dat je schreef.
Groetjes,
Ad
Hai Ad,
BeantwoordenVerwijderenIk heb ze in Frankrik meerdere keren kunnen fotograferen en inderdaad vond ik ze ook door naar het geschikte biotoop te zoeken. Op het platteland in Frankrijk (vooral in het zuid-oosten) zijn ze erg algemeen, dus als je een geschikte biotoop vind, kun je er bijna zeker van zijn dat je ze ziet. Maar fotograferen is natuurlijk vers 2. Mooi natuurlijk dat je ze weer in jouw omgeving hebt kunnen platen en inderdaad heeft het bloggen zo zijn voordelen. Ook ik heb daar een aantal keren al gemak van gehad. Hoewel het mannetje altijd de meest aantrekkelijke is om te fotograferen, heb je het vrouwtje er een aantal keren heel mooi opstaan. De twee foto's van het mannetje aan het einde van jouw blog vind ik de mooiste van de hele serie. Geweldige achtergrond daar en je hebt een mooie uitsnede gemaakt. Prachtige soort en je boft maar dat ze zo dichtbij aanwezig zijn. Ik wou dat ik dat geluk had.
Groet,
René
Hoi René,
VerwijderenJa klopt, in Frankrijk was het ook de eerste keer dat ik ze zag. Kan me nog herinneren dat er in een dalletje tussen twee heuvels een vrouwtje op een telefoonlijn zat. Ik heb er toen, misschien al wel 40 jaar geleden, heel lang naar staan kijken, ook toen al was ik er door gefascineerd.
Ja, ik weet dat jij destijds door Maria getipt bent voor de kuifduiker. Ik tel m'n zegeningen met de aanwezigheid van deze soort hier in de buurt, maar als ik zie wat zich daar bij jou in de buurt van Amsterdam allemaal aandient is dat toch ook niet te versmaden. Bedankt voor je reactie.
Groeten,
Ad
Mooie foto's van een fraaie soort. Gezien heb ik ze wel, maar altijd te ver voor een foto.
BeantwoordenVerwijderenGerrit
Dank je Gerrit, als je ze al gezien hebt komt die foto vanzelf ook wel een keer, ze zijn tamelijk honkvast.
VerwijderenGroeten,
Ad