Grauwe klauwier

Mijn eerste blogbericht enkele jaren geleden ging, in het kader van het jaar van de grauwe klauwier, over deze prachtige, doch behoorlijk zeldzame vogel."klik hier" Ook na dat blogbericht ben ik deze vogel blijven volgen. Aan de rand van de Peel huist elk jaar een paartje dat daar ook nestelt en jongen grootbrengt en er is zelfs een jaar geweest dat ik in de nabijheid van elkaar 2 mannetjes gezien heb. Of dat tweede mannetje een solitair was of ook een vrouwtje in zijn territorium had heb ik nooit kunnen constateren, ik heb bij hem ook geen jongen gezien. In dit blogbericht wil ik wat beelden laten zien die ik de afgelopen jaren geschoten heb.
Hartelijk dank nog voor de reacties die ik mocht ontvangen op mijn vorige blogbericht over de eekhoorns en edelherten (hert(s)hoorn) "klik hier" en veel kijkgenoegen bij dit blogbericht over de grauwe klauwier.

Vriendelijke groeten,
Ad

In de loop der jaren heb ik honderden foto's van de grauwe klauwieren gemaakt, maar dit is er een waar ik toch wel heel tevreden mee ben. Aanvankelijk dacht ik dat hij een braakbal ging uitwerpen, maar die kwam niet. Ik houd het er daarom maar op dat die opengesperde snavel kennelijk bij het poetsritueel hoort. Duidelijk is het haakje zichtbaar aan de punt van de snavel waarmee hij zijn prooien vasthoudt en verscheurt. (muizen, hagedissen, insecten en zelfs jonge vogels, maar ook een volwassen pimpelmees versmaadt hij niet.

Hoewel de voorkeur wordt gegeven aan bramenstruiken als habitat, ook als de plek om hun nest in te maken, zat dit mannetje vaak op de uitkijk in het topje van een eikenstruik.

Soms waren de lichtomstandigheden uiterst belabberd, maar het leverde wel weer een apart sfeertje op. De kleur van de dorre tak komt mooi overeen met die van zijn rugkleed.

Alhoewel zijn liedje niet zo heel veel voorstelt kun je aan deze- en onderstaande foto zien dat ook de grauwe klauwieren tot de orde van de zangvogels (Passeriformes) behoren.

Het vrouwtje liet zich niet onbetuigd in het vangen van insecten. Hier heeft ze een hommel te pakken.

Sneaky loerend tussen de bramenstruiken voor een prooi, hetgeen nog versterkt wordt door zijn zwarte zorromasker.

Het is maar goed dat die vlieg niet in de gaten heeft welk gevaar hij loopt.

Vloog hier achter me nou niet iets lekkers?

Door enkele paarden in de wei lieten ze zich niet afschrikken.

Het andere mannetje, een prachtige vogel met zijn zwaargebouwde borst.