Al lang hoopte ik daar eens goede foto's te kunnen maken van de roerdomp. Ik had hem er wel vaak horen hoempen en er af en toe een glimp van opgevangen, maar leuke foto's waren tot dan toe uitgebleven.
En als ik dan weer eens daar kwam hoorde ik soms van fotografen die er voor de eerste keer geweest waren dat ze de meest spectaculaire foto's van de roerdomp hadden geschoten. Steeds was ik dus op het verkeerde moment daar.
Tot die middag in mei j.l. toen het moment mij gunstig gezind was. Na uren daar geweest te zijn wilden mijn vrouw, die vaak meegaat omdat ze het prachtig vindt om met de verrekijker te observeren, en ik rond 16.00 uur weggaan, toen we besloten om toch nog maar een half uurtje te blijven omdat enkele weken daarvoor de roerdomp zich al eens vliegend had laten zien.
En dat bleek een goede beslissing te zijn. Even later wandelde er parmantig een roerdomp voor onze lenzen. Eerst tussen het riet en even later in vol ornaat poserend waarbij hij zelfs buiten het riet de bekende paalhouding aannam. Na al die jaren werd het geduld dan toch eindelijk beloond.
Groet,
Ad
Op een gegeven moment was de roerdomp zo dichtbij dat ik hem met m'n 300 mm. met 2.0 converter niet helemaal meer in beeld kreeg en een portretje moest maken. De converter durfde ik er op dat moment niet tussenuit te halen om niets te hoeven missen.
Enkele weken daarvoor kon ik hem opvliegend uit het riet van me af fotograferen. Dat moest beter kunnen.
In diezelfde week lukte het me om een roerdomp die voor me langs vloog te fotograferen. Hoewel het niet echt snelle vliegers zijn is het is een kwestie van snel reageren en vooral zorgen dat de instellingen van je camera goed zijn.
Zo verscheen in mei de roerdomp voorzichtig tussen het riet.
De vogel oogt hier heel gedrongen met een hele korte, dikke nek. Het is verbazingwekkend hoe hij zijn verschijningsvorm kan veranderen. Hij ondergaat daarbij een totale metamorfose. Dat is ook hetgeen mij van die ontmoeting het meest is bijgebleven.
Terwijl hij uit de begroeiing komt rekt hij zich op en wordt hij langzaam langer.
Opmerkelijk ook de ontzettend grote en grove poten, waardoor hij niet direct in de modder wegzakt.
De madeliefjes in de voorgrond zijn een welkome afwisseling in het groen.
Langer en langer wordt die nek.
Uiteindelijk bleef hij even stilstaan om de omgeving te observeren.
Of hij onraad bespeurde weet ik niet, maar hij ging keurig in de paalhouding staan.
Een stukje verder draaide hij zich om en dat gaf mij de gelegenheid om hem van achter te fotograferen, waardoor hij nog meer op een "paal" leek.
Nog een klein stukje draaien en dan is de paalhouding volledig symmetrisch. En zeg nou zelf, toch een heel verschil met foto nr. 5, je zou bijna zeggen dat het een andere soort vogel is.
Ik heb ook nog maar een panorama gemaakt. Erg onopvallend is hij zo niet in z'n omgeving.
Als laatste nog een foto toen hij even de andere kant op keek, een foto waar ik erg blij mee was. (en ben)
Slotwoord: Dit was na tijdje van afwezigheid weer eens een blog, ik wil proberen om de frequentie weer wat op te schroeven en dat geldt eveneens voor het geven van reacties op jullie blogs.
De tijd zal leren of ik het volhoud, er liggen nog stapels foto's op de plank om te bewerken.
