Tuinvogels

Door omstandigheden heb ik de laatste maanden erg weinig tijd gehad om e fotograferen. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat het voorjaar tot nu toe wat fotografie betreft aan me voorbij gegaan is en ook het bloggen is er goeddeels bij ingeschoten. Mijn laatste blog is alweer van ruim een maand geleden. De komende weken hoop ik dat daar wat verandering in komt en dat ik alsnog wat van een mooie lente kan meepikken. Om toch mijn blog nog een beetje te onderhouden en een kleine impuls te geven heb ik wat recente foto's van tuinvogels uit mijn archief geplukt om hier te laten zien. Het zijn geen spectaculaire soorten, maar op het eind heb ik toch nog een kleine verrassing die mij begin maart ten deel viel toen ik even in de tuin aan het werk was.

Bedankt nog voor jullie reacties op mijn vorige blog over de grote zaagbek en wilde zwaan (klik hier) en veel kijkgenoegen bij deze foto's.

Groeten, Ad

De pimpelmees behoort naast de staartmees tot mijn favoriete tuinvogels. Ik het niet nalaten om foto's van ze te maken als ze in de tuin komen. Ik vond hier het gestrekte vleugeltje wel leuk.

Zoals gezegd staartmezen zijn een van mijn ander favoriete soorten. In december j.l. wijdde ik een blog aan een broedresultaat van een witkop(pige) staartmees x staartmees en ook dit jaar hebben ze in dezelfde boom in onze tuin genesteld. Deze staartmees zat in een ontluikende Japanse esdoorn en ik kon een leuke serie schieten van z'n turncapriolen. 

Op een gegeven moment ging hij als een volleerde rekstokturner aan een takje hangen.

Alsof hij wilde zeggen "kijk mij eens".

Op een gegeven moment koos hij nog een dunner takje dicht bij de stam van de esdoorn, waardoor ik die mooi in m'n compositie kon betrekken. 

De werkelijke reden waarom ze dit doen is dat er in dit stadium op de takjes kleine insecten zitten zoals luizen en misschien ook wel springstaartjes waarmee ze in het vroege voorjaar het eiwitgehalte in hun voeding op peil brengen.

De associatie met een turner aan de rekstok ligt wel voor de hand.

Ekster, soms vervloek ik ze als ze weer eens een nestje met eitjes of jonge vogels uithalen, maar het zijn prachtige vogels.

Hoog in een boom enkele tuinen verderop kon ik een ekster in het late middaglicht fotograferen.

Ze zijn altijd heel alert en niets ontgaat ze.

Maar ook een ekster moet af en toe zijn verenkleed onderhouden.

Zoals ik al zei pimpelmezen vind ik een dankbaar onderwerp om te fotograferen, hier in een linde. 

Het worden al snel "takkenfoto's" maar als ze een beetje vrij zitten vind ik het wel kunnen.

Het is nou eenmaal een plek waar ze graag zitten, beter beschermd ook tegen een onverwachte aanval van een sperwer.

Pimpelmees.

Pimpelmees.

Ik vond hier de setting al wat beter, maar was zeker nog niet tevreden. Het opstaand veertje op de rug is een leuke bonus.

Houtduiven zijn helaas ook tuinvogels, vaak vervloek ik ze als ze weer eens het terras, de tuinmeubels  of mijn auto onder gescheten hebben, maar eigenlijk zijn het toch ook mooie, kleurrijke vogels.

Tegen de achtergrond van de boeiboord van het huis van de buren zat deze merel op de knot van een slecht gesnoeide plataan.

Silhouet van een merel in de Gleditsia (valse Christusdoorn)

Ook vinken zien we regelmatig in onze tuin. Altijd weer leuk als ze in het voorjaar weer die loodgrijze snavel krijgen en gaan zingen.

Vink.

Nog even terug naar het staartmeesje dat intussen aan de andere kant van de stam aan een nog fragieler takje zijn kunsten vertoonde.

"Kijk eens wat ik kan."

"En hebben jullie daarachter mijn kunsten ook gezien." 

Een andere pimpelmees die een teentje miste zat lekker te relaxen.

Pimpelmees.

Na lang wachten ging er een pimpelmees in het topje van de boom zitten, de blauwe achtergrond van de dakpannen passen mooi bij de blue tit.

Pimpelmees.

Tenslotte een vrij zittende pimpelmees tegen de achtergrond van de gevel de boeiboord en de dakpannen van het huis van de achterburen. Ik vond het wel leuk dat hij even z'n pootje optilde.

Begin maart was ik in de tuin aan het werk toen ik plotseling het getrompetter van kraanvogels hoorde. Als je dit geluid ooit gehoord hebt vergeet je het nooit meer. Het was een groep van 50 stuks, vlogen kriskras door elkaar en ze kwamen snel dichterbij. 

Omdat ik wist dat de trek van de kraanvogels naar het noordoosten op gang was gekomen had ik mijn camera binnen klaargelegd. Ik holde met m'n slijkpoten naar binnen en maakte de eerste foto's van een intussen geformeerd groepje.

Toen ik zag dat ze echt in formatie gingen vliegen zoomde ik uit om zoveel mogelijk vogels in een beeld te vangen. 

Waarbij ik nagenoeg alle vogels vrij in beeld kreeg.

Formatie kraanvogels.

Formatie kraanvogels recht boven ons huis en tuin.

Uiteindelijk koos ik ervoor om een wat kleiner groepje wat closer in beeld te nemen.

En uiteindelijk kon ik nog deze foto maken voordat ze langzaam uit beeld verdwenen.

Nou vraag je je misschien af wat heeft dit met tuinvogels te maken, maar omdat ze recht over ons huis vlogen en ik de foto's maakte vanuit onze tuin vond ik dat ik ze toch een klein beetje tuinvogels mocht noemen. 

Tot de volgende keer.

Grote zaagbek, kleine- en wilde zwaan.

Voor enkele van mijn mede-bloggers zijn dit wellicht geen aansprekende soorten, immers de grote zaagbek en de wilde zwaan behoren tot de vaste wintergasten van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Voor mij was het alweer heel wat jaren geleden dat ik een grote zaagbek kon fotograferen, het zijn vogels die in de winter vooral zoetwaterplassen en rivieren opzoeken in het binnenland, in tegenstelling tot de  middelste zaagbek die overwegend in zout water in de kustgebieden verblijft. Toch fotografeerde ik die laatste soort wel regelmatig omdat we graag uitstapjes maken naar de kust b.v. de Brouwersdam. 

Toen ik recent onderweg was naar het natuurgebied de Luijsen zag ik vanuit mijn ooghoek in de Zuid-Willemsvaart enkele grote zaagbekken zwemmen. Ik vatte het plan op om daar na enkele dagen eens te gaan kijken. Op de bewuste zondagmiddag, na een langdurige periode van regenval, reed ik aan de andere kant langs het kanaal, rustig daar weliswaar, maar wat ik niet wist is dat dat een zandpad is en dat was natuurlijk na die langdurige regen veranderd in een groot modderbad met diepe kuilen en gaten. Het gebeurde dat ik soms tot bijna de assen van de auto door de modder reed en dat kilometers lang. Toen ik de hoop al bijna had opgegeven zag ik plotseling toch een viertal grote zaagbekken ronddobberen en omdat ik weet dat die soort vrij schuw is ben ik op geruime afstand gebleven om vanuit de auto foto's te maken. Dat duurde even totdat er uit de tegenover gestelde richting ook een auto kwam aanrijden en dat maakte dat de vogels opvlogen naar mijn kant toe waardoor ik van dichtbij enkele vluchtfoto's kon maken. Eindelijk weer eens grote zaagbekken voor de lens.

Voordat we bij het kanaal waren passeerden we nog een akkergebied waar ik, weliswaar ver weg, enkele wilde zwanen zag zitten terwijl ik enkele weken daarvoor in de Groote Peel twee kleine zwanen ontdekte die al van grote afstand op de wieken gingen en mij daardoor in staat stelden om ze vliegend te fotograferen. Deze twee zwanensoorten ter afwisseling in het blog over de grote zaagbekken. 

Veel kijkplezier en bedankt voor jullie reacties op mijn vorige blog over de bosruiter en de groenpootruiter (klik hier)

Groeten, Ad

De foto die ik bijna op het einde van de sessie maakte, maar die als blikvanger als eerste op dit blog mag.

Het mannetje grote zaagbek, ook wel boterbuik genoemd. De foto laat niets te raden over waarom. Het licht was vrij wisselvallig en in dit geval vond ik het wel lekker meewerken in de compositie.

Mannetje en vrouwtje grote zaagbek die er totaal verschillend uitzien. Door de donkere achtergrond van de kanaalwand moest ik flink overbelichten.

Door rustig te blijven en stil te zitten in de auto kwamen ze langzaam wat dichterbij gedobberd. Jammer dat het mannetje z'n kop niet even omdraaide, maar zo zie je wel de mooie groene kleur daarvan.

Wilde zwanen op geruime afstand in een akker bij Someren.

Weliswaar ver weg, maar zo zie je ook wat van de habitat waarin ze in de winter hier verblijven. Het geel op de snavel bij de wilde zwaan loopt veel verder door naar de snavelpunt dan bij de kleine zwaan zoals verderop in dit blog zal blijken.

Toen de auto kwam aanrijden gingen de zaagbekken meteen op de wieken. Links zie je nog het gespetter van het vrouwtje, ik kon niet samen in een beeld vangen.

Ik heb een kleine selectie van de vliegbeelden hier opgenomen.

Het zijn best forse vogels en ze hebben net als zwanen een flinke aanloop nodig om los te komen van het water.

Maar als ze dan los zijn van het water is het ook wel weer een hele sierlijke vogel.

Bij de zgn. Mussenbaan bij de Groote Peel zag ik deze twee kleine zwanen. Behalve dat het geel op de snavel niet zo ver doorloopt als bij de wilde zwaan heeft deze soort ook een kortere hals.

Ook deze soort is erg schuw en ze gingen we al snel vandoor.

Ik kon daardoor wel enkele leuke vliegbeelden maken.

Kleine zwanen

En hoewel ze me in het water niet gunden om dichterbij te komen cirkelden ze een aantal keren vlak langs me heen, voor mij een teken dat ik ze niet echt verstoord had, het laatste dat ik zou willen.

Na een paar rondjes vliegen streken ze dichtbij toch weer neer maar helaas op een plek waar ik ze niet kon fotograferen.

Ik dacht dat ik met het wegvliegen de grote zaagbekken wel gehad had, maar een stuk verderop in het kanaal zwom nog een paartje. Deze bleken wat minder schuw.

Door een andere lichtval was nu vooral de groene kop en de "boterbuik" beter te zien.

Man en vrouw grote zaagbek, als je niet beter weet zou je denken dat het twee totaal verschillende soorten zijn. De naam zaagbek is overigens afgeleid van de gekartelde snavelrand die ze in staat stelt gevangen vissen, waar ze van leven, goed vast te kunnen houden.

Ook het vrouwtje is een prachtige vogel met die vosrode kop en haar sjieke grijze mantelpakje.

De boterbuik met z'n strak afgetekende groen kop en voorname rode snavelkleur met in de flanken een elegante belijning.

Tenslotte mag het vrouwtje dit blog afsluiten met als laatste kenmerk de hier goed zichtbare volle kuif die afhankelijk van de stemming meer of minder wordt uitgezet.

Slotwoord: De volgende keer aandacht voor wat tuinvogels, alledaagse soorten waar ik me vooral tijdens de wintermaanden mee bezig gehouden heb. Tot dan.