In dit blog een deel van de voorjaarssessie 2014, veelal opnames die gemaakt zijn in de zuidpunt van Texel. Bij aankomst op het eiland starten we meestal bij de Horsmeertjes, waar je, zeker in het voorjaar, veel kleine zangertjes kunt aantreffen. Het zijn over het algemeen geen zeldzame soorten, maar mijn streven is erop gericht om ze zo goed mogelijk in beeld te brengen, waarbij ik vooral let op de omgeving en de achtergrond maar ook op de juiste belichting waarbij ik steeds meer neig naar het principe "expose to the right" om een zachte sfeer in de foto te krijgen en zo weinig mogelijk ruis. Aan jullie ter beoordeling of ik hierin geslaagd ben.
Bedankt nog voor jullie reacties op de serie over de rover van de ganzeneieren. ((klik hier)
Groeten,
Ad
Vechtende visdiefjes. Een hele tijd ben ik bezig geweest om vliegend in een mooie pose in een zachte sfeer te vangen. Beetje jammer dat de kop van de onderste vogel niet onder de vleugel uitkomt, aan de andere kant vind ik het wel mooi dat de staartpunten van de bovenste vogel net tot aan de vleugels van zijn rivaal komen.
Mannetje fazant op een duinhelling.
Ik houd het hier op een graspieper gezien de wat grove flankbestreping en de lange gekromde teennagels.
Op de hulst zag ik hem nog niet eerder.
Totaal anders op een gekleurd bramenblad met een zachte groene achtergrond.
Mannetje rietgors niet prominent in beeld maar in zijn habitat
De achtergrond is een bloeiend rietveld.
Ik heb hem niet horen zingen, gezien de donkere poten houd ik het op een tjif-tjaf.
Tjif-tjaf.
Dit kneu-mannetje vatte even post op een mooi kleurrijk plekje met korstmos.
Geen topfoto, maar nog nooit eerder kon ik een zingende nachtegaal fotograferen. Ze zijn erg schuw en duiken meteen in de vegetatie als ze je in de smiezen krijgen en dat is vaak eerder dan dat de fotograaf ze ziet.
Rietzanger, hoe kan het anders dan zingend alleen dit keer niet in het riet.
Mannetje grasmus
Mannetje grasmus, met de pose en de achtergrond was ik heel content.
Op een duintop stond een paartje kleine mantelmeeuwen die ik door het gras heen fotografeerde. Ik heb hier gekozen voor een panorama-uitsnede om de weidsheid van het duinlandschap te benadrukken.
In tegenstelling tot hierboven schijnen ze niets van elkaar te willen weten.
Mannetje rietgors op een duindoorn met ook duindoorn op de achtergrond.
Als je even geduld hebt gaan ze altijd wel zingen.
Mannetje bergeend tussen het riet bij een van de duinmeertjes.
Poetsende visdief op een schelpenstrandje.
Er lijkt gevaar van boven te komen, altijd zijn ze alert op eierrovende meeuwen.
Het gevaar lijkt weer geweken.
Aanvankelijk lijken ze elkaar te ontwijken.
Maar al gauw worden er aanvallen naar elkaar uitgevoerd, zonder elkaar te verwonden overigens.
Tot slot nog enkele beelden uit een serie van een paartje parende kokmeeuwen.
Dat duurt soms minutenlang.