IJmuiden..... De Zuidpier

Op de valreep lukt het mij toch nog om in september een blogje te maken. Ik zag de laatste tijd al heel veel mooie foto's van mede-bloggers voorbij komen, gemaakt op of bij de Zuidpier van IJmuiden. Enige weken geleden vertrok onze zoon voor een vakantie met de boot naar Schotland. Voor mijn vrouw een mooie gelegenheid om dat gigantische schip eens de haven van IJmuiden uit te zien varen en voor mij een ideale gelegenheid om eens met mijn camera een kijkje te nemen op de Zuidpier. Het weer was die dag prima en daarom was het natuurlijk ook erg druk met dagjesmensen, maar na een middagje fotograferen mocht ik bepaald niet ontevreden zijn met het aantal soorten dat ik voor de lens kreeg. Na een lekkere hap op de boulevard keerden we met een voldaan gevoel en een volle geheugenkaart huiswaarts.
Een korte samenvatting van de beelden die ik schoot wil ik hier laten zien.

Veel kijkplezier en hartelijk dank nog voor de leuke reacties die ik mocht ontvangen op mijn vorig blogbericht over VVV....Vakantie, Vogels, Veel soorten (klik hier)

Vriendelijke groeten,
Ad

Tapuit was een van de soorten die ik hier wel verwachtte, lekker rotsachtige omgeving daar voelen ze zich thuis. De gestorte keien doen hier prima dienst, zeker de wat oudere met korstmossen en scheuren zijn nauwelijks van echte rotsen te onderscheiden. Hier het vrouwtje.

Ook het mannetje was aanwezig.

Ik heb lang getwijfeld omdat ik deze soort hier niet verwacht had en nog ben ik er niet zeker van. In eerste instantie dacht ik aan een bergfluiter, de verschillen zijn minimaal, maar ik houd het hier toch op een fitis. Ik zie ze hier in de omgeving in bosrijke gebieden, maar ik had hem zeker niet op een rotsachtige kust verwacht. Mogelijk verzamelen ze zich hier voor de najaarstrek.

Met zijn afhangende vleugeltjes en half dichtgeknepen ogen oogde hij overigens niet al te fit, maar toen ik dichterbij kwam bleek dat toch wel mee te vallen.

Scholeksters zijn natuurlijk aan de kust vrij algemeen, Hier een juveniel ter zien aan de donkere snavelpunt en de lichtroze poten.

Ook enkele bonte strandlopers foerageerden tussen het wier en de korstmossen op de rotsen.

Een andere soort die ik hier zeker niet verwacht had is deze graspieper, althans daar houd ik het op. Maar ook hier heb ik mijn twijfels omdat deze soort vooral op akkerland voorkomt of in bergachtig veengebied, maar de kust is toch een heel ander habitat. Bovendien vind ik het rugdek vrij donker. Dus twijfels alom, maar de lange achterteennagel heeft voor mij de doorslag gegeven.

Zilvermeeuw, een algemene verschijning zeker aan de kust. Hier een juveniel die zo dichtbij kwam dat ik met mijn telelens alleen enkele portretjes kon maken. In het oog is de fotograaf zichtbaar.

Steenlopertjes zijn aan de kust altijd wel te vinden.

Vaak in gezelschap van andere soorten, hier een kanoet

Bokehringen in de achtergrond geven een leuke extra dimensie.

Omdat ik toch wel heel content was met de tapuiten mag dit vrouwtje het blogbericht afsluiten. De roestvlekken van het in de stenen aanwezige ijzer komen mooi overeen met de kleur van de tapuit.

Slotwoordje: bedankt voor het kijken, ik hoop dat het bericht niet te lang was. Ik had nog gehoopt op paarse strandlopers, maar dan zou het bericht nog langer geworden zijn.