Jaaroverzicht, jan/april 2016

Op de drempel van het nieuwe jaar kijken we graag terug naar het jaar dat bijna achter ons ligt en met name wat het ons gebracht heeft. Vaak wordt dat gedaan met allerlei lijstjes, maar als fotograaf laat je natuurlijk je beelden zien.
Zo ook nu weer, 2016 is weer bijna voorbij en het is verbazingwekkend hoe snel dat weer gegaan is. Zo snel zelfs dat ik mezelf niet bij heb kunnen houden met het bewerken van de gemaakte foto's, ondanks dat ik dit jaar beduidend minder heb gefotografeerd dan de afgelopen jaren. Een specifieke reden heb ik daar niet voor, de natuur en met name de vogels boeien mij als nooit daarvoor, maar het heeft zeker te maken met het jezelf steeds willen verbeteren en als je al zoveel foto's gemaakt hebt van allerlei soorten is dat niet eenvoudig. En nieuwe soorten dienen zich nu eenmaal niet dagelijks aan.

Het heeft er wel toe geleid dat ik voor dit jaaroverzicht flink aan de bak moest om een selectie van de beste foto's te bewerken. Het zijn dan ook veelal foto's die nog niet eerder in een blog te zien waren. bovendien moet ik noodgedwongen het jaaroverzicht in drieën knippen om mezelf wat meer tijd te gunnen om de foto's voor de rest het jaar te selecteren en bewerken.

2016 heeft vooral ook in het teken gestaan van het fotograferen van vliegende vogels, een lastig onderwerp vooral als je niet over de snelste camera beschikt. Toch ben ik hierover zeker niet ontevreden en vooral tijdens onze vakanties aan het Lauwersmeer en ons geliefde Texel heb ik me naar hartenlust kunnen uitleven.

Blijft er dan nog iets te wensen. Jazeker, in mijn tekst bij het jaaroverzicht over 2015 schreef ik dat ik hoopte eindelijk eens het goudhaantje fatsoenlijk te kunnen fotograferen. Het kleine ding heeft helaas ook in 2016 weer aan mijn lens weten te ontsnappen. Verder is het me na jaren nog steeds niet gelukt om op Texel de prachtige blauwe kiekendief te fotograferen en heb ik daar de zeer gewenste en lang gezochte draaihals (nog) niet aangetroffen.  

Ik wens iedereen een gezond en gelukkig 2017 met hopelijk veel mooie natuurbelevingen en prachtige foto's en bedank jullie voor het bekijken van mijn foto's en het achterlaten van de leuke reacties in het voorbije jaar.

Groeten,
Ad

                                                                                            JANUARI

Door zijn prachtige kleuren is de putter een van mijn favorieten. Hier kon ik hem in een omlijsting van klissen fotograferen in een natuurgebied in België.

In een kraakhelder en snelstromend slootje tussen het agrarische landschap in Limburg kun je regelmatig de grote gele kwikstaart aantreffen. Het spiegelbeeld door het heldere water is een leuke bonus.

Hetzelfde slootje iets verderop waar het water beduidend harder stroomt waardoor de foto in "beweging"komt.
In het verleden was hier een grote gele kwikstaart zo tam dat ik hem met wat voer wist te verleiden om op het dashboard in mijn auto te komen zitten.

                                                                                           FEBRUARI

Waarom deze foto van de kolganzen zou je zeggen. Om het scherptediepteverloop en de compositie, met het opperhoofd voorop kijken ze allemaal, op eentje na, dezelfde kant op.

Een soortgenoot houdt de groep van bovenaf in de gaten. De schaduw van z'n kop op de vleugel vind ik wel leuk.

Deze knuffelende steenuiltjes kon ik in februari niet negeren. Opmerkelijk is het verschil in pupilgrootte.

Dit torenvalkje hing lekker op de wind. Ik kon mijn auto zo manoeuvreren dat ik hem mooi frontaal in beeld kreeg. Door een wat langere sluitertijd komen de vleugels in "beweging".

Tot slot voor februari een soort die ik nog niet eerder goed had kunnen fotograferen, deze eidereend woerd stond in de branding bij de Brouwersdam.


                                                                                          MAART

Al vaak had ik de kenmerkende baltsroep van de fazanthaan gehoord die gevolgd wordt met hevig vleugelgeklapper in een fier opgerichte houding. Dit wilde ik weleens goed fotograferen met flink wat beweging in de vleugels. In de duinen van Texel kwam alles samen. Leuke bijkomstigheid dat de staart de lijn van de klapperende vleugels volgt.

Nog meer "beweging" waarbij ook de borstveren meedoen.

Zwarte ruiter met spiegelbeeld in een plasje op Tholen.

Een jaaroverzicht zou niet compleet zijn zonder onze schitterende nationale vogel de grutto. Nu eens niet op een paaltje, maar in een plas-dras gebiedje op Texel.

                                                                                               APRIL

Het voorjaar is in volle gang en dat is natuurlijk de tijd van de zingende vogels. Hier een winterkoning die zijn uiterste best doet om een vrouwtje te verleiden.

Hij ging echt niet verder open, ik moest er zelfs mijn ogen voor dichtknijpen. De Groote Peel is een ideale plek voor voorjaarsbodes.

Roodborsttapuiten doen het in de Groote Peel heel goed. Ze zitten graag op een topje van een heidepol of gebruiken een takje als uitkijkpost.

Blauwborsten horen in het voorjaar als .......... bij de Groote Peel. Vaker dan voorheen kies ik er bewust voor om vogels niet beeldvullend op te nemen, maar ook wat van het habitat te laten zien.

Aan de rand van de Groote Peel mag zich de gekraagde roodstaart graag ophouden.

In de onder water gezette weilanden liep deze eenzame kemphaan.

Voor het eerst dit jaar bracht ik een bezoek aan het Hallerbos bij Brussel. Het is er adembenemend mooi met de tapijten van boshyacinten en ontluikende beukenbomen.

Slotwoord: Dit zijn alvast de foto's over de eerste vier maanden, de rest volgt spoedig in twee delen. Behalve dat ik dan wat meer tijd kan nemen om verder te selecteren en bewerken heb ik hier bewust voor gekozen om per maand wat meer foto's te kunnen laten zien.

Best bijzonder

Vorig jaar al zag ik dat heel af en toe een ijsvogel onze tuinvijver bezocht. Zijn aanwezigheid was steeds heel kortstondig en ik had al snel in de gaten dat het helemaal geen zin had om mijn camera er bij te halen. We genoten er daarom maar van aan de keukentafel. Wie had dat gedacht een ijsvogel in je achtertuin. Vroeger had ik, als ik ergens tussen een rietkraag in the middle of nowhere zat te vissen, het wel eens meegemaakt dat er een ijsvogel voorbij flitste en zelfs een keer op mijn hengel plaatsnam, maar in een achtertuin?
Midden vorig jaar zakte het waterpeil van de vijver steeds verder en bleek er een lek in de folie te zitten. In het najaar besloten we de vijver opnieuw aan te leggen en meteen een heel stuk dieper te maken. Dat heeft best een hele tijd geduurd, ik moest alle planten, kikkers, salamanders en vissen veilig stellen en dat bleken er veel meer te zijn dan ik kon bevroeden. Lange tijd was er daarna sprake van een gat van 5 bij 5 meter wat meer leek op een bouwput zonder een druppel water dan een toekomstige vijver. Pas deze zomer was alles weer zover klaar dat de planten er weer instonden en de vissen weer konden worden losgelaten.
Wat schetste mijn verbazing toen ik zag dat enkele maanden na de nieuwe aanleg enkele ijsvogels de vijver alweer gevonden hadden en eens kwamen kijken of ze nog een visje konden verschalken. Soms bleven ze nu wat langer zitten en dat gaf mij de gelegenheid om mijn camera erbij te halen en wat foto's te schieten, waarvan ik er hier enkele wil laten zien.
Bedankt nog voor jullie reactie op mijn blog over paddenstoelen (klik hier)

Groeten,
Ad

Aan de rand van de vijver staan enkele kleine bomen, hier zit hij in een schijnbeuk (Nothofagus Antarctica) Het is inmiddels half november en de herfstblaadjes zorgen voor een mooie omlijsting.
De foto's zijn overigens gemaakt door het vensterglas waardoor er altijd wat detail en scherpte verloren gaat.

Aan de vijverrand staan ook diverse Japanse esdoorns (Acer Palmatum) die inmiddels hun blad verloren hadden.

Het had die nacht gevroren en door de opkomende zon hingen er glinsterende waterdruppels aan de takken.

Zonder een vis gevangen te hebben vloog hij tenslotte in de Valse Christusdoorn (Gleditsia) achter in de tuin.

De paarsrode kleur op de achtergrond zijn de stenen van het huis van de achterbuurman.

Slotwoord: Tijdens mijn uitstapjes voor de vogelfotografie heb ik diverse malen leuke en soms bijzondere dingen meegemaakt die ik niet snel zal vergeten. IJsvogels in je achtertuin is iets waar ik tien jaar geleden niet aan had durven denken en vind ik nog steeds bijzonder, maar het gaat ze blijkbaar zo goed dat ze hun natuurlijke schuwheid deels afleggen. Ook dit zijn momenten om te onthouden.

Paddenstoelen

Als vooral vogelfotograaf plaatste ik nog nooit een paddenstoelenblog. Niet dat ik nooit paddenstoelen fotografeerde, maar ik was en ben er niet in gespecialiseerd en nog steeds ben ik er niet over tevreden, zeker niet als ik de prachtige opnames van mede-bloggers hier voorbij zie komen. De mooie zachte achtergronden met herhalingen die zij met hun macrolens weten te creëren spreken tot de verbeelding en hoop ik ooit ook nog eens te maken. Wel heb de afgelopen tijd enkele niet alledaagse zwammen gevonden waarvan ik, ondanks intensief gesnuffel in diverse veldgidsen, de determinatie schuldig moet blijven. Als er kenners onder jullie zijn die de namen wel weten dan hoor ik dat graag. Al jarenlang hoopte ik ook eens die fotogenieke porseleinzwammen te vinden. Dit jaar lukte me dat eindelijk en het is die vondst die de aanleiding vormde om hier ook maar eens een blogje aan te wijden.
Veel kijkplezier, ik hoop dat jullie enkele soorten op naam kunnen brengen en bedankt nog voor de reacties op het vorige blogbericht over de vogels van Texel. (klik hier)

Groeten,
Ad

Om maar met de deur in huis te vallen, een porseleinzwammetje dat ik vond op een losse, op de grond liggende tak. Ik kon daardoor de stand, de compositie en de lichtval makkelijk bepalen.

Dit groepje, eveneens porseleinzwammen, stond op een forse dode beukenstam.

Deze soort zou door het leven moeten gaan met de naam vleeskleurige korrelhoed, helemaal zeker ben ik er niet van.

Een heel algemene soort is deze grote stinkzwam, door de kadaverlucht ruik je hem al van grote afstand.

Ik heb hem geplaatst omdat hier het zgn. duivelsei goed zichtbaar is.

Een andere veel zeldzamere stinkzwam is deze inktviszwam.

 Hier is hij al in verregaande staat van ontbinding en daar lustte deze vlieg wel pap van.

Nog een andere stinkzwam is deze roze soort, ze zijn een stuk dunner dan de grote stinkzwam en je ziet ze niet vaak.

Een groep geschubde inktzwammen, gemaakt met groothoek.

Een hele mooie soort is deze spechtinktzwam, echt een zeldzame soort die ik vorig jaar kon fotograferen, maar die ik, ondanks dat hij bekend staat jaarlijks op dezelfde plek terug te komen, dit jaar op die plek niet meer teruggevonden heb.

Zo zag hij er een paar dagen later in opengevouwen toestand uit. Dan is hij ook meer herkenbaar als inktzwam.

Mycena's zijn er in allerlei soorten, welke soort dit is is me onbekend.

Ook deze fragiele mycena ken ik niet van naam.

Nog een andere onbekende soort, maar ik vond die truffelvlieg er wel mooi opzitten.

Het bos waar ik de porseleinzwammen vond.

Een flinke groep, door het tegenlicht van boven zijn ze kwalachtig doorschijnend.

Zo gegroepeerd en gefotografeerd doet het me denken aan een plafonnière.

Alleen de druppels met bovenrand scherp, de fotograaf is in de hoed nog zichtbaar.

Zo op een stam met het donkere eikenblad op de achtergrond lijkt het net een schemerlampje.

Hier was het al laat op de middag en een zonnestraal gaf nog net wat strijklicht op dit groepje porseleinzwammetjes en de donkere stam.

Kijkje op een vennetje bedekt met eendenkroos onder een met herfsttooi versierde eik.

In zo'n bos vind je vaak mooi bedauwde spinnenwebben.

Op een nog vrij vers gekapte beuk stond deze goudvliesbundelzwam.

Voor mij onbekende soort. De positie niet helemaal goed gekozen, ik had de bokehringen liever nog wat verder naar rechts gehad.

Onbekende soort met een dakpansgewijze opbouw.

Grootsporig oorzwammetje, een soort die ik nog nooit eerder gezien had. Hij zit zijdelings vastgehecht aan een takje met op de aanhechtingsplaats fluweelachtig dons.

Grote sponszwam, zo´n groot exemplaar had ik nog niet eerder gezien, het geheel was wel een halve meter breed.

Het doet een beetje denken aan een berglandschap of zeekoraal.

Nog een andere onbekende soort.

Vanuit een ander perspectief gefotografeerd.

Tot slot nog deze, ik denk, bundelzwammen of zwavelkoppen, veel gezien maar geplaatst voor de compositie.