"Klap" op de vuurpijl

De titel van dit blogbericht zet je wellicht op het verkeerde been en suggereert misschien wat anders. Maar in tegenstelling tot wat deze titel doet vermoeden gaat dit bericht niet over vuurwerk met nieuwjaar, maar onvermijdelijk over de natuur en wel over een vogel die, als je geluk hebt, in deze tijd te bewonderen valt, en die bij veel vogelliefhebbers (fotografen) op het verlanglijstje staat.
Recent kreeg ik van bevriend natuurfotograaf Frans van Boxtel een berichtje dat hij samen met Henry Wenting een hut aan het bouwen was, bedoeld om hier in het voorjaar veldleeuweriken te kunnen fotograferen. Groot was de verbazing toen bij deze hut plotseling een klapekster verscheen nog voordat de hut was afgebouwd. Een buitenkansje dus en Frans nodigde me uit om een dagje te komen fotograferen. De foto's zijn van heel dichtbij gemaakt, soms had ik zelfs moeite om de hele vogel in beeld te krijgen en eigenlijk had ik dan ook mijn converter moeten verwijderen, maar daar gunde ik mezelf de tijd niet voor om geen opname te hoeven missen.

Voor meer beelden van deze prachtige soort verwijs ik je naar de websites van Frans en Henry:
http://fravabodiafoto.blogspot.nl/ en http://wentingnatuurfotografie.jouwweb.nl/ en ik bedank hen nogmaals voor de gastvrijheid.

Ik wens jullie fijne Kerstdagen en een voorspoedig en gezond 2016 met hopelijk weer veel mooie natuurbelevingen en prachtige foto's.

Groeten,
Ad

Behalve deze klapekster kwam er ook nog een torenvalk voorbij die zich een lekker hapje niet liet ontgaan. Hiervan beelden in het volgende blogbericht.

Sneeuwgorzen

Vorige maand hebben we een weekje vakantie doorgebracht in Drenthe. De vakantie stond vooral in het teken van wandelen, maar ik heb toch ook enkele dagen besteed aan het spotten en fotograferen van vogels. We hadden ons geïnstalleerd op een fijne mini-camping in Noord-Drenthe waar we al eens eerder geweest waren en van daaruit hebben we het noorden van het land verkend en enkele leuke hotspots op het gebied van vogels bezocht. Ik ben tot de conclusie gekomen dat vogelliefhebbers daar toch rijkelijker bedeeld zijn dan hier in het zuiden. Zeker op het gebied van steltlopertjes kun je daar je hart ophalen. Die komen in een volgend blogbericht aan de beurt.
Eerst wil ik in dit blogbericht aandacht besteden aan een vogeltje dat al jarenlang op mijn wensenlijstje stond en waarvoor ik al een aantal keren tevergeefs naar de Zeeuwse kust gereden ben. Dagenlang was de soort dan gespot, maar op het moment dat ik besloot om ook eens een kijkje te gaan nemen was de vogel net die dag gevlogen.
Veel plezier bij het bekijken van deze sneeuwgorzen en bedankt nog voor jullie reacties op het vorige blogbericht over de "Vogels in de Kempen"

Groeten,
Ad

Sneeuwgorzen zijn wintergasten uit het hoge noorden en zijn niet echt schuw, maar wel vrij rusteloos. Je kunt er erg dicht bijkomen en als je je rustig gedraagt kijken ze af en toe wel op, maar blijven over het algemeen doorgaan met foerageren.
Hoewel het winterkleed van beide seksen veel op elkaar lijkt, blijft in dit geval het vrouwtje toch wat uitbundiger gekleurd. De mannetjes kleuren in het hoge noorden van Scandinavië, IJsland en Schotland waar ze hun broedgebied hebben, totaal zwart/wit.
Hier een vrouwtje in winterkleed.

Tussen het gras worden allerlei zaadjes gevonden.
Ik heb deze foto's gemaakt liggend op de grond vanaf een rijstzak.

Ik kon er zo dichtbij komen dat ik mijn converter die ik meestal gebruik in combinatie met een 300 mm. lens niet nodig had.

Het mannetje is een stuk lichter van kleur. Door de geringe scherptediepte werken de onscherpe zaaddozen van de planten op de achtergrond in dezelfde kleurstelling wel lekker mee in de compositie.

Op de kade lagen wat visnetten die gebruikt werden als uitzichtpost.

Toen er enkele wandelaars met loslopende honden arriveerden zochten ze hun heil op een visnet in het haventje. Voor natuurliefhebbers blijven die loslopende honden toch een probleem, maar deze mensen hadden er totaal geen notie van wat hier aan de hand was.

Hoewel de paal scheef in het water stond heb ik hem op onderstaande foto even rechtgezet omdat ik bij een ander medium wat opmerkingen hierover kreeg. Aan de golfjes kun je echter zien dat bovenstaande foto recht staat.

De paal en het touw werden nauwkeurig onderzocht en met name van de algen op de paal werd gretig gegeten.

Op een gegeven moment is het vrouwtje weggevlogen en ik heb haar ook niet meer teruggezien.

Een panorama-uitsnede komt alleen tot zijn recht bij het openen van de diapresentatie. Even aanklikken dus.

Door een groot diafragma een fijne zachte voor- en achtergrond.

Het varkensgras, een plantje dat we vroeger vaak gebruikte als stabilisator aan een vliegerstaart, bleek voor de sneeuwgorzen een echte lekkernij.

De richting van het varkensgras werkt lekker mee in de compositie.

Vogels in de Kempen

Het afgelopen jaar heb ik met regelmaat een bezoek gebracht aan de Kempen, een gebied tussen het zuid-oostelijk deel van Noord-Brabant, noord Limburg en de aangrenzende streek in noord-België. Op diverse plekken zijn daar natuurgebieden ingericht met afwisselend bossen, vennen en natte broekbossen. Je kunt er dan ook een breed scala aan o.a. vogels tegenkomen in hun eigen specifieke biotoop, variërend van bosvogels tot water- en moerasvogels. Het heeft mij veel uurtjes opgeleverd met mooie natuurbeleving en een aantal soorten die ik nog niet eerder had gefotografeerd. Zo kon ik mijn portfolio uitbreiden met mijn eerste roerdomp en waterral en heb ik een eerder blogbericht geheel gewijd aan de boomvalk. (klik hier) Verder heb ik in een jaar nog nooit zoveel ijsvogels gezien en gefotografeerd, vaak op niet meer dan enkele meters afstand. In dit blogbericht heb ik er slechts eentje opgenomen van redelijk ver geschoten omdat ik het na zoveel close-ups steeds mooier ga vinden om deze "vliegende smaragd" in zijn natuurlijke omgeving te laten zien.
Veel kijkgenoegen bij deze vogelvaria en bedankt nog voor de leuke reacties op mijn vorige blogbericht over de polder Arkemheen (klik hier)

Groetjes,
Ad

Kwamen grote zilverreigers tot voor kort alleen maar voor in de Oostvaardersplassen, op dit moment zijn ze nagenoeg in het hele land vrij algemeen. Het is een soort waar het redelijk goed mee gaat en die zijn broedareaal steeds verder uitbreidt.

In zo'n omgeving voelt hij zich prima thuis.

En als we dan dichterbij komen en ze gaan zich poetsen dan zie je pas hoe prachtig hun verenkleed is.

Als je dit zo ziet begrijp je ook waarom de dames in vroeger tijden zo graag de veren van deze prachtige vogels op hun hoedjes wilden dragen. Maar het zorgde er tevens voor dat de populatie in ons land werd gedecimeerd en nagenoeg verdween.

Heel gracieus als ze opvliegen.

In de vlucht een typische reigerhouding met gestrekte poten en een ingetrokken hals, in tegenstelling tot ooievaars en kraanvogels.

Een neef uit dezelfde familie is de zeer algemene blauwe reiger.

Ook hij poetst er driftig op los, je zou bijna zeggen dat hij zich alleen maar vervuilt met die slijkpoten. Om beschadiging van zijn ogen te voorkomen knijpt hij zijn knipvlies dicht.

Portretje van deze toch ook prachtige reiger, vaak verguisd als hij zich weer eens aan de rand van een tuinvijver ophoudt.

Krakeenden zaten er volop, hier een woerd die zich eens lekker uitstrekt.

Dit vrouwtje kuifeend spetterde er driftig op los.

Heel even liet zich deze waterral zien, nadat hij al een tijdje als een speenvarken in het riet had zitten schreeuwen.

Niet helemaal vrij, maar ik heb hem hier toch opgenomen. Ik vind ik het wel een sneaky portretje.

IJsvogel loerend naar een visje.

Plotseling kuierde een roerdomp tussen twee rietkragen door. Je hoort ze vaak, maar zien doe je ze zelden. Het duurde slechts enkele seconden waarin ik een aantal foto's kon maken, maar alleen deze was vrij van rietstengels voor de vogel. Voor mij was dit een van de hoogtepunten (tot nu toe) dit jaar.

In de struiken hield deze winterkoning zich schuil.

Een familie knobbelzwanen kwam ook nog even een kijkje nemen.

Ik had gehoopt dat de andere oudervogel links achter zou gaan zwemmen, dan zou het een mooi staaltje van synchroonzwemmen zijn.