Vogels in de Kempen

Het afgelopen jaar heb ik met regelmaat een bezoek gebracht aan de Kempen, een gebied tussen het zuid-oostelijk deel van Noord-Brabant, noord Limburg en de aangrenzende streek in noord-België. Op diverse plekken zijn daar natuurgebieden ingericht met afwisselend bossen, vennen en natte broekbossen. Je kunt er dan ook een breed scala aan o.a. vogels tegenkomen in hun eigen specifieke biotoop, variërend van bosvogels tot water- en moerasvogels. Het heeft mij veel uurtjes opgeleverd met mooie natuurbeleving en een aantal soorten die ik nog niet eerder had gefotografeerd. Zo kon ik mijn portfolio uitbreiden met mijn eerste roerdomp en waterral en heb ik een eerder blogbericht geheel gewijd aan de boomvalk. (klik hier) Verder heb ik in een jaar nog nooit zoveel ijsvogels gezien en gefotografeerd, vaak op niet meer dan enkele meters afstand. In dit blogbericht heb ik er slechts eentje opgenomen van redelijk ver geschoten omdat ik het na zoveel close-ups steeds mooier ga vinden om deze "vliegende smaragd" in zijn natuurlijke omgeving te laten zien.
Veel kijkgenoegen bij deze vogelvaria en bedankt nog voor de leuke reacties op mijn vorige blogbericht over de polder Arkemheen (klik hier)

Groetjes,
Ad

Kwamen grote zilverreigers tot voor kort alleen maar voor in de Oostvaardersplassen, op dit moment zijn ze nagenoeg in het hele land vrij algemeen. Het is een soort waar het redelijk goed mee gaat en die zijn broedareaal steeds verder uitbreidt.

In zo'n omgeving voelt hij zich prima thuis.

En als we dan dichterbij komen en ze gaan zich poetsen dan zie je pas hoe prachtig hun verenkleed is.

Als je dit zo ziet begrijp je ook waarom de dames in vroeger tijden zo graag de veren van deze prachtige vogels op hun hoedjes wilden dragen. Maar het zorgde er tevens voor dat de populatie in ons land werd gedecimeerd en nagenoeg verdween.

Heel gracieus als ze opvliegen.

In de vlucht een typische reigerhouding met gestrekte poten en een ingetrokken hals, in tegenstelling tot ooievaars en kraanvogels.

Een neef uit dezelfde familie is de zeer algemene blauwe reiger.

Ook hij poetst er driftig op los, je zou bijna zeggen dat hij zich alleen maar vervuilt met die slijkpoten. Om beschadiging van zijn ogen te voorkomen knijpt hij zijn knipvlies dicht.

Portretje van deze toch ook prachtige reiger, vaak verguisd als hij zich weer eens aan de rand van een tuinvijver ophoudt.

Krakeenden zaten er volop, hier een woerd die zich eens lekker uitstrekt.

Dit vrouwtje kuifeend spetterde er driftig op los.

Heel even liet zich deze waterral zien, nadat hij al een tijdje als een speenvarken in het riet had zitten schreeuwen.

Niet helemaal vrij, maar ik heb hem hier toch opgenomen. Ik vind ik het wel een sneaky portretje.

IJsvogel loerend naar een visje.

Plotseling kuierde een roerdomp tussen twee rietkragen door. Je hoort ze vaak, maar zien doe je ze zelden. Het duurde slechts enkele seconden waarin ik een aantal foto's kon maken, maar alleen deze was vrij van rietstengels voor de vogel. Voor mij was dit een van de hoogtepunten (tot nu toe) dit jaar.

In de struiken hield deze winterkoning zich schuil.

Een familie knobbelzwanen kwam ook nog even een kijkje nemen.

Ik had gehoopt dat de andere oudervogel links achter zou gaan zwemmen, dan zou het een mooi staaltje van synchroonzwemmen zijn.