Het is geen gemakkelijke vorm van vogelfotografie. Het begint al met het in focus houden van je onderwerp. Voordat je je camera gericht hebt vliegt de vogel vaak alweer uit het beeld, zeker met een telelens omdat je maar een heel beperkt beeldveld hebt. Het is dan ook een kwestie van veel oefenen. Als je over een zoomobjectief beschikt kan het een hulpmiddeltje zijn om eerst helemaal uit te zoomen, dan de vogel in beeld te vangen en vervolgens snel in te zoomen om in een fractie van een seconde ook nog via de autofocus of handmatig scherp te stellen. Als je camera over een continu autofocus modus beschikt kun je die het beste gebruiken. Als je hier wat meer handigheid in krijgt ga je op een gegeven moment vanzelf je camera met de vogel meetrekken of wel pannen. De kunst is dan om dit met gelijke snelheid te doen als waarmee de vogel vliegt. Op die manier heb je de meeste kans op scherpe opnames.
Deze opnames heb ik gemaakt met een 50-500 mm. objectief uiteraard op de 500 mm. stand waarbij ik een maximale lichtsterkte kan halen van diafragma f/6.3. De autofocus van dit objectief is daarom ook niet supersnel. Inmiddels heb ik de beschikking over een objectief met een lichtsterkte van f/2,8 en ik ben dan ook benieuwd naar de resultaten hiermee bij deze vorm van vogelfotografie.
Hartelijk dank nog voor jullie reacties op mijn "Alternatief jaaroverzicht 2013" en veel kijkgenoegen bij deze vliegende vogels.
Met vriendelijke groet,
Ad
Dit vrouwtje bruine kiekendief kwam op me afvliegen en bleef als een engel heel even stil hangen. Ik fotografeerde deze prachtige vogel bij het Fochteloƫrveen.
Al speurend wiekelde de vogel laag over de vegetatie.
Ondertussen werd ik ook nauwlettend in de gaten gehouden.
Op en neer vliegend werden de rietkragen afgespeurd....
.....om dan weer recht op me af te komen vliegen.
Majestueus.
We zijn ook een dag in polder Breebaart in Groningen geweest. Hier diende zich weer een andere vorm van vluchtfotografie aan, n.l. groepen vogels. Hier vloog een zwerm van duizenden bonte strandlopertjes. Een moeilijkheid die zich dan weer voordoet is dat je geen goede uitsnede met je camera kunt maken, er staan aan de randen altijd wel vogels half in beeld. Ik heb bewust een randje van de dijk meegenomen om de windmolen een basis te geven.
Er vloog ook een grote groep kluten die mooi afstaken tegen de achtergrond.
Op de achtergrond probeerden mensen via het kijkscherm een glimp van de zeehonden op te vangen.
Op een gegeven moment kwam er een geweldige onweerslucht opzetten, terwijl de lucht almaar donkerder werd.
De zwart/witte vogels staken prachtig af tegen die donkere lucht.
Na een half uurtje klaarde het weer op en zochten de kluten weer een plekje op om te gaan foerageren.