Door op een foto te klikken krijgt u een vergrote weergave. De foto, vooral de scherpte, is dan echt van veel betere kwaliteit.

Op mijn beelden rust copyright (© advanduren) en ze mogen niet voor andere doeleinden worden gebruikt dan waarvoor mijn schriftelijke toestemming is verleend.

maandag 27 januari 2020

Groote Peel en Kempen Broek - jan. 2019

Na het eerste blog van dit nieuwe jaar volledig aan paddenstoelen te hebben gewijd nu weer een blog over vogels. Niet dat ik paddenstoelen niet leuk vind, maar het is nou eenmaal voornamelijk een herfstgebeuren en tegen die tijd krijgt het zeker een vervolg. Ik was overigens blij verrast door de reacties die ik hierop mocht ontvangen, zeker een stimulans om er mee door te gaan, dank daarvoor. Ik ga er in ieder geval voor zorgen dat mijn uitrusting wordt uitgebreid met een goed macro-statief, toch beter lijkt me dan een wiebelende rijstzak.
Al eerder heb ik aangegeven steeds tegen een flinke achterstand met het bewerken van de foto's op te lopen. Het was ook de reden dat ik rond de jaarwisseling niet meegedaan heb met "de beste van 2019". Ik zou er teveel missen omdat ik simpelweg nog lang niet alles heb geselecteerd. Mijn bedoeling is nu om dit jaar elke maand minimaal een blog te maken van de beste foto's over de gelijknamige maand van 2019. Ik weet niet of dit gaat lukken, maar het begin is met dit blog gemaakt. Veel kijkplezier bij deze vogels en nogmaals bedankt voor jullie leuke reacties op het paddenstoelenblog (klik hier)

Groet,
Ad



Aan de randen van het nationaal park de Groote Peel zijn, zoals op meer plekken in de provincies Brabant en Zeeland, in 2018 in het kader van het project "Partridge" kruidenmengsels ingezaaid, waaronder ook zonnebloemen. Behalve in het najaar van 2018 leverde dat ook in januari 2019 nog voldoende voedselvoorraad op voor allerlei vinkachtigen waaronder een groep putters.
Ik heb er diverse middagen met de auto in de berm gestaan om foto's te maken.












De kleuren in de achtergrond zijn van een boerderij



Bewust een foto met deze compositie gemaakt waarbij er een soort interactie lijkt tussen de putter en de tegenover staande zonnebloemen.



Het lage strijklicht stond mooi op de vogel, de foto's zijn gemaakt op 2 januari rond 15.30 uur en ik moest door de laagstaande zon soms moeite doen om niet mijn eigen schaduw op de vogels te laten vallen.



De schuine lijn is de dakrand van een boerderij in de achtergrond.



Boven het veld met kruiden hing ook regelmatig een torenvalkje te bidden om te zien of er ook iets van zijn gading te vinden was.



Op een andere plek in de Groote Peel zat deze buizerd in het veld. Ik heb nog nooit een buizerd gefotografeerd die niet schuw was, je moet ze altijd zeer omzichtig benaderen, maar wat ik met deze buizerd meemaakte hield ik niet voor mogelijk. Even later vloog hij op een paaltje en ik kon hem met de auto tot op ong. 2 meter benaderen en nog bleef hij zitten. Ik kon er een mooie serie van maken. Hier alvast enkele foto's daarvan, maar ik wil er nog een apart blog aan wijden.









Hier vloog hij op uit het veld om mijn kant op te komen, op zich al bijzonder want ze vliegen in 99,9 % van de gevallen van je af, en een stukje voor me op een paal te belanden, waarna ik met de auto nog veel dichterbij kon komen, uiteraard in fases.



In januari bezocht ik het natuurgebied Kempen Broek op de grens van Nederland en België. Ik kom daar al sinds een jaar of zeven met enige regelmaat en, hoewel het met name de laatste twee jaren wat minder aan het worden is, kom je daar maar zelden zonder foto's vandaan. De ijsvogel is er vaste gast en in de loop der jaren heb ik er al heel veel foto's van gemaakt. Ik heb er lange tijd een sport van gemaakt om ze zo close mogelijk in beeld te krijgen, de laatste jaren echter probeer ik vooral ook wat van de omgeving mee te nemen, hier een rietkraag.



Er liggen genoeg omgewaaide of gekapte bomen, ideale zitplaatsen voor de ijsvogel zo net boven het water.






Soms heb je in het gebied het geluk dat je een waterral ziet, dat is op zich al bijzonder want ze geven zich niet zo snel bloot, maar als er dan plotseling twee uit het riet verschijnen en elkaar tegenkomen is het hommeles.



Ze vliegen elkaar meteen in de veren.



Gelukkig zat ik net goed op te letten, het is in een mum van tijd weer voorbij. Het is soms alsof ik aanvoel dat er iets te gebeuren staat.



En als de tegenstander dan verjaagd is zoeken ze zo snel mogelijk weer de rietkraag op.






De foto's van deze waterrallen zijn gemaakt op 20 januari laat in de middag, de laagstaande zon scheen op de rietkraag en zette de slikplaat in een warme gloed.






Ruim een uur later scheerde er nog een waterral over het water van de ene rietkraag in de andere. De foto is van redelijk veraf genomen, maar laat wel goed het biotoop van deze schuwe vogels zien. Ik vond de scheiding en daardoor het contrast tussen het nog zonbeschenen deel en het schaduwgedeelte van het water samen met het silhouet van de vogel wel leuk effect geven.



Tot slot nog een foto van een groepje wilde eenden, de groene koppen van de woerden steken in het late zonlicht af tegen de onbewolkte hemel.

Slotwoord: Behalve deze selectie van foto's die ik in januari 2019 buitenshuis maakte, ben ik in die maand ook nog met tuinvogelfotografie aan de slag geweest. Daarover volgt spoedig een volgend blog.

woensdag 8 januari 2020

Paddenstoelen

Deze keer een ander blog als jullie van mij gewend zijn, n.l niet over vogels maar paddenstoelen. Het paddenstoelenseizoen is weliswaar al weer even voorbij, hoewel je natuurlijk ook winterpaddenstoelen hebt, maar ik ben er ook pas erg laat mee begonnen, mede geïnspireerd door de mooie foto's over dit onderwerp die ik af en toe voorbij zag komen.
Ik moet zeggen dat het even wennen was. In de eerste plaats natuurlijk door de andere manier van fotograferen en het gebruik van andere apparatuur. Dan zou je in de eerste plaats denken aan een macrolens i.p.v. een telelens die je meestal voor vogelfotografie gebruikt. Toch heb ik ook best veel paddenstoelen met de 300 mm. telelens gefotografeerd en dat ging verrassend goed. Verder moet je aan allerlei dingen denken die bij vogelfotografie niet im frage komen, zoals b.v. het gebruik van life-view in combinatie met de uitklapbare monitor en het handmatig scherpstellen. Voorheen gebruikte ik wel een hoekzoeker, maar zo'n uitklapbaar scherm is toch een stuk makkelijker. Handig is dan als je op je monitor ook de lichtmeter activeert zodat je gelijk op het schermpje het resultaat kunt zien en verder is het uitvergroten van je scherpstelpunt op de monitor belangrijk om heel nauwkeurig te kunnen scherpstellen. Tenslotte is het belangrijk, en dat vergat ik het begin nogal eens, om je oculair dicht te zetten om te voorkomen dat er vals licht binnenvalt. Tenslotte is het bij macrofotografie i.v.m. de geringe scherptediepte bijna onvermijdelijk om een statief of rijstzak te gebruiken.
Voila, hier de belangrijkste verschillen met vogelfotografie waarbij het dan wel weer fijn is dat je alle tijd kunt nemen om een zo goed mogelijke foto te maken terwijl het bij vogelfotografie vaak op snel reageren aankomt.
Ik ben absoluut geen paddenstoelenkenner en van de meeste weet ik niet eens wat voor soort het is, hetgeen ook zeer moeilijk is gezien de diverse verschijningsvormen van een en dezelfde soort, maar het ging me dan ook meer om de composities en de achtergronden en dat is al moeilijk genoeg. Hulde daarom aan de mycologen die het allemaal wel weten.
Ik weet niet of ik in mijn opzet geslaagd ben en laat daarom het commentaar graag over me heen komen.
Bedankt nog voor jullie reacties op mijn laatste blog van vorig jaar over het voorjaar op Texel (klik hier) en ik ben benieuwd wat hiervan gevonden wordt.

Groet,
Ad



Ik begin met een soort waarvan ik de naam wel weet, n.l. de spechtinktzwam. Een zwam die in Nederland niet zo veel voorkomt, maar in mijn woonplaats is een plekje waar ze in sommige jaren voorkomen en soms ook enkele jaren wegblijven. Afgelopen jaar stond er weer een mooi groepje en ik ben er een middag mee bezig geweest om ze vanuit verschillende standpunten te fotograferen.



Tijdens een middagje fotograferen in een lokaal wandelpark kwam ik o.a. dit geweizwammetje tegen.



Elfenbankje of buisjeszwam?



Stobbezwam of bundelzwam?



Soort onbekend.



Dezelfde zwam vanuit een ander perspectief gefotografeerd.









Mycena?



Geweizwammetjes.



Soort onbekend.



Plaatjeshoutzwam?



Het bos waarin ik bovenstaande foto's maakte abstract weergegeven, als je dan toch in de onscherpte bezig bent.



Terug naar de spechtinkzwammen, ik ben hiermee enkele uurtjes aan het experimenteren geweest, zo laag mogelijk standpunt via rijstzak, open diafragma, door de vegetatie heen fotograferen waarbij er regelmatig toch weer grassprieten voor het onderwerp zaten enz. Leuk was dat er ook nog diverse andere soorten stonden die ik in de compositie kon betrekken of afzonderlijk fotografeerde.















Sommige exemplaren waren al aan hun laatste fase bezig.



Ook enkele andere soorten  kon ik daar fotograferen. Glimmerinktzwam?



Tweeling.



Ik weet niet of dit dezelfde soort is, maar het ging me zoals gezegd ook meer om de composities.






Tijdens een wandeling door het bos voor ons huis zag ik een sparrenkegeltje liggen waar diverse kleine paddenstoeltjes uit groeiden. Ik weet niet of het muizenstaartjes zijn of een soort kleine mycena. Ik heb het mee naar huis genomen en ben ook daar wat mee gaan experimenteren.



De paddenstoeltjes waren niet groter dan 2 a 3 mm.



Wat mos uit de tuin fungeerde als ondergrond.



Omdat het inmiddels al begon te schemeren heb ik alles laten liggen om het de volgende dag op te ruimen. 's-Nachts had het gevroren hetgeen me de volgende ochtend nog enkele leuke plaatjes met rijp opleverde.












Mycena, deze en onderstaande drie foto's maakte ik al eerder, maar had ik nog in mijn archief staan en nooit eerder getoond. Zij verdienen nu een plaatsje in dit blog.



Sombere honingzwam.



Soort onbekend.



Porseleinzwam, de rode kleur op de achtergrond zijn herfstbladeren.

Slotwoord: Al met al is het toch weer een lang blog geworden. Ik hoop dat ik een beetje in mijn opzet geslaagd ben, maar tevreden ben ik nog lang niet als ik de paddenstoelenfoto's in de diverse blogs die ik voorbij zie komen als maatstaf neem. Genoeg te doen dus nog en volgend jaar ga ik zeker (op tijd) voor een herkansing.