Bedankt nog voor de reacties op mijn vorige bericht over het "Rondje regio" (klik hier) en veel kijkgenoegen bij deze serie.
Vriendelijke groet,
Ad
Grutto, nationaal symbool van onze weidevogels. Ik vind het een prachtige vogel die het helaas steeds moeilijker heeft in onze intensief gebruikte weilanden. Zo lang als hij hier nog te bewonderen is vormt hij voor mij een bron van inspiratie en ben ik elk jaar weer blij als hij terug is van zijn lange reis uit het zuiden.
Een heel andere setting zo tussen het hoge gras waar hij een goede schuilgelegenheid vindt.
Weer een heel andere uitdaging, en moeilijker om te realiseren, is het fotograferen van vliegende grutto's.
De houding doet me hier een beetje denken aan mantelende mangrovereigers.
De bovensnavel van de grutto is erg flexibel en gevoelig zodat hij hiermee goed wormen en slakjes in de grond kan traceren. René liet het ook al eens zien in een blogbericht.
Een andere mooie weidevogel is de tureluur, hier in een natuurlijke setting van een kruidenveldje neergezet.
Een "bende" kokmeeuwen op zoek naar iets eetbaars en nestmateriaal.
Een mannetje rietgors op de uitkijk.
Een visdiefje doet zijn naam eer aan.
Heel gracieus biddend boven zijn habitat.
Actie in de lucht, niet alleen naar mensen maar ook naar elkaar kunnen ze erg agressief zijn.
Een rivaal of de partner zit hier tussen de waterplanten.
De vleugels zijn erg lang en steken tot voorbij de staartpunt, berekend op lange vluchten.
Op zoek naar een visje tussen de kokmeeuwenkolonie.
Deze grutto doet me denken aan een zanger met een muziekstandaard. Alleen de bladmuziek ontbreekt nog. Hij mag dit blogbericht uitzingen al zie ik het meer als een noodoproep om zijn leefgebied te beschermen.
