Vogels op niet altijd even natuurlijke plekken.

Eerder al maakte ik een blogbericht over vogels op industrieterreinen (klik hier). In dit blogje enkele soorten die (vaak) voorkomen in een omgeving die er op het eerste gezicht niet echt natuurlijk uitziet en waarvan je zou verwachten dat het vogels niet echt uitnodigt om zich hier op te houden. Toch lijkt zo'n gebied dan op hun natuurlijke habitat en voldoet het kennelijk aan de eisen die ze aan zo'n omgeving stellen om er zich thuis en veilig te voelen en is daar voldoende voedselaanbod aanwezig om er zich te handhaven. Niet zelden brengen ze er zelfs hun jongen groot. In dit korte blogbericht heb ik enkele van die soorten opgenomen die ik er aantrof. Ik hoop dat jullie de moeite willen nemen om ze even te bekijken.
Bedankt nog voor de leuke reacties op mijn vorige blogbericht over het voorjaar op Texel. (klik hier) De foto's van latere bezoeken aan dit prachtige, vogelrijke eiland volgen spoedig.

Groeten,
Ad

Aan de rand van een bebouwd terrein met bedrijfsgebouwen maar ook enkele restanten van boerenactiviteiten stond nog een oud schuurtje waar de boer waarschijnlijk ooit wat gereedschap opborg. Een paartje gekraagde roodstaarten had dat gekraakt en via de openingen onder de golfplaten gingen ze naar binnen waar ze op dat moment al een nestje jongen grootbrachten.
De korstmossen op de golfplaten vond ik hier wel een leuke bonus.

Een andere soort die zich graag in een steenachtige omgeving ophoudt is de tapuit. Hier zit een vrouwtje zich te poetsen op een hoop stenen bedoeld voor de aanleg van parkeerplaatsen.

Het blauw op de achtergrond is de zijkant van een vrachtauto.

Tussen het grind van een parkeerplaats groeiden wat kruiden waar deze kleine plevier zich prima thuis voelde en er volop insecten wegpikte. Een echte pionierssoort die zijn jongen met gemak tussen de sintels of op een berg afval grootbrengt.

Puur gezichtsbedrog, deze putter lijkt wel in gevangenschap te leven en tegen de tralies van een kooi te hangen. In werkelijkheid is het een hek om een bedrijfspand op een industrieterrein. Als voormalig volièrehouder en deelnemer aan exposities heb ik ze zo vaak tegen een tentoonstellingskooitje aan zien hangen.

Zo ziet het er al weer heel wat natuurlijker uit tussen de uitgebloeide paardenbloemen, maar nog altijd met het gaas van een ander bedrijfspand op de achtergrond.

Een boom op de achtergrond waar het licht door het gebladerte scheen zorgde voor bokehringen.

Er werd volop voedsel voor de jongen aangesleept.

Tussen het voeren door zat het mannetje volop te zingen op het schuurtje, zijn territorium.

Nog een andere soort die zich graag in zo'n "rotsachtige" omgeving thuisvoelt is het kneutje.  Hier een mannetje met zijn prachtige rozerode borst. In de winter loopt deze kleur aanzienlijk terug.

Ik vond de stenen wel goed passen bij de kleur van de vogel, maar dat heb je natuurlijk niet in de hand.

Ook op zijn kop heeft hij die mooie rode kleur.


Slotwoordje: vaak probeer ik vogels zo dicht mogelijk te benaderen om ze groot in beeld te krijgen. Hier heb ik er bewust voor gekozen om wat meer van de omgeving te laten zien zodat de foto's ook aansluiten bij de titel van dit blogbericht.