De witwangstern is evenals de witvleugelstern en de zwarte stern een moerasstern en in Noord-West Europa de minst voorkomende en tevens de grootste van de drie.
Tijdens een vakantie in Drenthe maakten we regelmatig uitstapjes naar het Zuidlaardermeer en tijdens een van die tochtjes vonden we aan de rand van het meer een plasje waar we wel heel bijzondere sterntjes zagen vliegen. Bij nadere beschouwing bleken het witwangsterns te zijn die daar overigens ook met visdiefjes hun habitat hadden gevonden en daar zelfs ook jongen hadden grootgebracht.
Witwangsterns zijn hele snelle vliegers zoals de meeste sterns, ze wenden en keren plotseling in de vlucht en je kunt ze met een telelens bijna niet volgen. Er zijn dan ook heel wat van die vluchtfoto's in de prullenbak beland, maar ik heb daar gedurende een aantal dagen best veel tijd besteed zodat ik toch een aantal acceptabele foto's heb kunnen maken.
Bedankt nog voor de vele reacties die ik mocht ontvangen op mijn vorige blogbericht (zie hierboven) en ik hoop dat deze foto's jullie eveneens bevallen.
Groet,
Ad
In volle duikvlucht naar beneden om even later weer recht omhoog te schieten. Hier is goed de kenmerkende zwarte borstpartij te zien.
De vleugels zijn wat breder en korter dan die van de visdief en noordse stern.
Een en al sierlijkheid in de vlucht.
De staart is minder gevorkt dan bij de visdief en noordse stern.
De jongen hebben in tegenstelling tot de ouders een bruin geschubd rugdek, maar missen daarentegen nog de zwarte borst.
Ze kunnen behoorlijk te keer gaan om maar te zorgen dat de ouders voer aanslepen.
En kunnen daarbij een flinke bek opzetten.
Dat voer bestaat uit insecten, vissen en schaaldieren, maar zelfs een kikker wordt niet versmaad zoals je ziet.
De jongen doen allerlei vliegoefeningen om het kunstje onder de knie te krijgen.
Ondanks de wat minder slanke vorm van de vleugels zie je toch aan de lengte wel dat het sterns zijn.
Langzaam krijgen ze dan toch de kunst van het vliegen te pakken....
...En worden het echte luchtacrobaten...
Die niet meer onderdoen voor de vliegkunst van de ouders.
Omdat ze zo sierlijk zijn nog wat vliegbeelden van adulte vogels.
Als ze naar beneden duiken, laag genoeg zijn en je timing goed is kun je beelden met een hele andere achtergrond maken.
Als een zilveren vogel hangt hij in de lucht. Met deze en voorgaande foto was ik erg blij.
Het blog is wel erg lang geworden, maar toch nog deze laatste twee foto's ter afsluiting.