Wat nou bijzondere gasten hoor ik sommigen van jullie al zeggen als ik vertel dat het over flamingo's gaat. Die komen immers wel op meer plaatsen in Nederland voor en dat is ook zo. Een flinke kolonie flamingo's verblijft al tientallen jaren in het Zwillbrocker Venn net over de grens bij Groenlo. Omdat dit ven in de winter (soms) dichtvriest trekken deze vogels dan naar het Grevelingenmeer. Maar voor de Groote Peel is de flamingo toch echt een bijzondere soort.
Via een app-groep vernam ik begin april dat er in de plasjes vlak bij de openbare weg een aantal flamingo's gesignaleerd waren. Het vermoeden bestaat dat enkele vogels uit Zwillbroeck de oversteek naar de Groote Peel gemaakt hadden. Nu ben ik niet van het meteen daar naar toe gaan, vaak blijkt immers dat het doortrekkers zijn en maar heel even op dezelfde plek blijven.
Maar toen na een week de vogels nog steeds gemeld werden ben ik er naar toe gereden. Het bleek om een viertal exemplaren te gaan en ze waren snel gevonden. Maar, ze stonden zo ver van de openbare weg af dat het onmogelijk was om van daaruit fatsoenlijke foto's te maken. Je mag het gebied niet in, maar ik vond een pad waar ik wel wat dichterbij kon komen, maar al gauw bleek dat dat ook nog veel te ver was. Ik heb toch best veel foto's gemaakt, het best mogelijke op dat moment, maar tevreden was ik niet. Ik ben daarom een tweetal weken later nog een keer terug gegaan, ze zaten er nog steeds, maar ook toen was het ondoenlijk om goede foto's te maken.
Het zat me toch niet lekker en nadat de vogels alweer enkele weken vertrokken waren bereikte me begin mei plotseling het bericht dat er toch weer 6 flamingo's gesignaleerd waren. Ik ben er toen meteen weer naar toe gereden en het trof, de flamingo's liepen nu aanzienlijk dichter bij de rand van het ven bij de openbare weg. Ik maakte er onderstaande reportage en omdat ik het toch een buitenkansje vond ben ik de volgende dag nog een keer terug gegaan.
Veel kijkgenoegen en bedankt nog voor de leuke reactie op mijn vorige blog over Texel. (klik hier)
Groeten, Ad
In het groepje van zes waren twee soorten flamingo's vertegenwoordigd, n.l. de grote- of Europese flamingo, de enige in het wild levende soort in Europa en de Chileense flamingo. De soorten kunnen goed samenleven. Hier de Chileense flamingo die grijze poten heeft in tegenstelling tot zijn Europese verwant die roze poten heeft.
Dit is zijn Europese verwant, zoals je ziet met roze poten. Hij is ook een stuk groter en het was bovendien de enige flamingo van de groep die niet geringd was. Of dat te maken heeft met de wilde variant, want zo wordt hij ook wel genoemd, weet ik niet.
Een ander kenmerk van de Europese flamingo t.o.v. de Chileense is roze snavel die bij een Chileense hoornkleurig is. Deze snavel is bovendien veel forser dan bij de Chileen. Het oog is eveneens roze terwijl die bij de Chileense flamingo donker gekleurd is.
Op deze foto is het verschil tussen beide soorten goed te zien. Op de achtergrond loopt nog een bosruiter.
Op diverse momenten had ik prachtig licht op de vogels zodat ik niet zo hoefde te letten op het uitbijten van het verenkleed.
Er liepen ook twee vogels in het groepje waarvan ik vermoed dat het juveniele Chileense flamingo's waren. Ze waren duidelijk minder doortekend dan de anderen en ook iets kleiner. Of dit betekent dat er in de buurt met succes gebroed is, is me niet bekend.
Ze foerageerden voortdurend zodat je goed je moment moest kiezen om foto's te maken. Op deze foto een adulte en juveniele Chileense flamingo.
Soms kwamen ze zo dichtbij dat ik deze close-up kon maken. Het water vormt een mooi contrast met de rustige pasteltinten van de vogel.
Flamingo met vier soortgenoten in de achtergrond waar een deel van het landschap nog zichtbaar is.
Het licht in een deel van de foto's is totaal anders dan in de rest. Dat heeft te maken met de dag waarop de foto genomen is. Deze foto en de foto's hiervoor zijn van 5 mei en alle volgende van 6 mei, het licht was toen veel helderder.
Die dag zag ik het groepje van zes verderop in de plas bij elkaar staan. Op de achtergrond een grauwe gans. Ik heb lang gepost in de hoop dat ze weer wat dichterbij kwamen.
En dat gebeurde ook, op een gegeven moment gingen ze aan de wandel. Het ene jong bleef voortdurend in de buurt van een ouder.
Veren poetsen hoort er bij vogels ook bij, daar is de flamingo geen uitzondering in.
De Europese/grote flamingo met twee Chilenen in z'n nabijheid.
Met veel geduld en na lang wachten kon ik ook die dag close-ups maken. Ik vond druppende snavel wel leuk.
Close-up van de Chileense flamingo.
De soorten vredig bij elkaar zou je zeggen....
maar af en toe was er toch wat rivaliteit waarbij de grotere Europese flamingo duidelijk liet blijken dat hij de baas was.
En ook hier lijkt hij de achtervolging op zijn kleinere soortgenoot in te zetten.
Bij de linker flamingo zie je hoe prachtig het verenkleed op de rug gedrapeerd is.
En ze doen hun uiterste best om dat zo te houden. Regelmatig worden rustmomentjes genomen om de veren te poetsen en te ordenen.
Poetsende Europese flamingo.
Chileense flamingo aan de wandel.
Als ze zo dichtbij staan wordt je wel in de gaten gehouden.
Chileense flamingo's.
Even hoopte ik dat tweede flamingo van rechts nog iets door zou lopen zodat ik een symmetrische foto kon maken, maar dat ging helaas niet door.
Zo'n Chileense flamingo is best een imposante en statige vogel met een flinke snavel.
Maar als je dan z'n Europese broertje ziet is die nog een maatje groter. Wat vooral ook opvalt is dat de kop een stukje kleiner lijkt, maar de snavel flink groter, wat ook geldt voor de zwarte punt daarop.