.......Het opperhaantje toont dan zijn suprematie.

Welkom op mijn blog, waar u niet alleen mijn recente natuurfoto's kunt zien, maar waar ik u af en toe ook meeneem naar een kijkje in mijn archief dat ik in de loop der jaren heb aangelegd en waar ik regelmatig op terugkijk om nog eens te genieten van de sfeer van de fantastische momenten die ik in de natuur beleef. Nog steeds raak ik verwonderd door de schoonheid en samenhang van flora en fauna. Als u na het zien van de foto's een reactie wilt achterlaten stel ik dat zeer op prijs.
Door op een foto te klikken krijgt u een vergrote weergave. De foto, vooral de scherpte, is dan echt van veel betere kwaliteit.
Op mijn beelden rust copyright (© advanduren) en ze mogen niet voor andere doeleinden worden gebruikt dan waarvoor mijn schriftelijke toestemming is verleend.
donderdag 28 februari 2013
Patrijzen, vogel van het jaar 2013, in de winter.
.......Het opperhaantje toont dan zijn suprematie.
zaterdag 16 februari 2013
(Winter)landschappen
Graag wil ik nog iedereen bedanken voor de positieve reacties op mijn vorige blog (klik hier) over wintervogels. De meningen over de onscherpe staartmees waren zoals verwacht zeer divers, sommigen vonden het top, anderen vonden het niks en zouden de foto in de prullenbak doen belanden.
Groetjes,
Ad
De roodbruine gagel met dotten sneeuw erop trok al van ver de aandacht.
Landgoed de Beemd in winterse sferen. Deze foto heb ik omgezet in zwart/wit, ik vond hem zo het beste tot zijn recht komen. Ik heb er bewust voor gekozen om de karrensporen links in beeld mee te nemen.
Omdat de boomstammen hier niet besneeuwd waren vond ik hier daarentegen wat kleuraccenten wel op zijn plaats. Ik koos ervoor de lijn van de beek in de hoek te laten verdwijnen en de horizon op plm. 2/3 van het beeld te leggen.
Een haas gaf ook even acte de présence en liet zich gewillig fotograferen. Ik vermoed dat hij wel honger had, normaal zijn ze veel schuwer.
Knotwilgen als onderdeel van het boerenland. Alhoewel knot? Nagenoeg het hele binnenste van de boom is verdwenen en alleen de bast lijkt nog intact en toch leven ze nog.
Wederom een kleur en een in zwart/wit omgezette foto, ik ben er nog niet uit wat ik nou het mooiste vind.
Nog zo'n dilemma, kies ik nu voor een landscape of een verticale compositie. In de bovenste foto verdwijnt de lijn van de beek mooi in de hoek, terwijl op de onderste foto de weespiegeling van de boom in het water weer completer is.
Met rijp bedekte schermbloemige.
Een ijspegel waarin prachtige structuren zichtbaar zijn geworden.
Tenslotte nog een tweetal landschappen, boven in zachte lichte tinten met de ondergaande zon als blikvanger en onder een bevroren boslandschap waar ik enkele filters op losgelaten heb.
woensdag 6 februari 2013
Wintervogels 2
Ik bedank iedereen die de moeite genomen heeft mijn vorige blog te bekijken en met name degenen die hierbij een reactie hebben achtergelaten.
Vriendelijke groeten,
Ad
Dit ijsvogelvrouwtje (te herkennen aan het oranje in de ondersnavel) fotografeerde ik enkele winters geleden toen nagenoeg alle sloten, vaarten en kanalen dichtgevroren waren terwijl hier nog een ondiep slootje open was waar warm water van een industriegebied op geloosd werd. Hier houdt het de wacht om te kijken of er nog een visje te verschalken valt hetgeen, met een bliksemsnelle uitval, af en toe ook lukte. Ik heb wel geprobeerd dit moment vast te leggen, maar dat is me helaas niet gelukt.
Het slootje waar deze putter kwam drinken is hetzelfde slootje als waar het ijsvogeltje hierboven viste.
De eerste sneeuw en nog wat verdord blad aan de bomen in combinatie met de putter en nog wat groen op de achtergrond geeft hier een leuk kleurenpalet.
Deze boomleeuwerik had aan de rand van een transformatorkast nog een randje onkruid gevonden.
Dit vrouwtje groene specht probeerde in het gras onder de sneeuw nog wat engerlingen (larven meikever) of emelten (larven langpootmug) te pakken te krijgen.
Deze koperwiek had het zichtbaar moeilijk onder deze barre omstandigheden. Hier scharrelt hij wat tussen de sneeuw en het afgevallen blad op zoek naar nog iets eetbaars.
Het staartmeesje blijft een van mijn favoriete vogeltjes, ik heb ze al ontelbare keren gefotografeerd.
Ook de watersnip moet alle moeite doen om in een niet bevroren slootje nog wat slakjes en wormpjes te vinden.
Als hij honger heeft legt ook de houtduif zijn schuwheid af.
Nog niet optimaal, maar ik was al lang blij dat ik deze mooie vogels dit jaar voor het eerst kon fotograferen.
Merel, heel alledaags maar de foto van deze mannetjes merel heb ik opgenomen omdat je waarschijnlijk geen groter contrastverschil kunt vinden en het daarom erg lastig fotograferen is, het wit moet niet uitbleken en het zwart niet dichtlopen. De gele snavel en oogring zorgen voor het enige kleuraccent.
Als laatste heb ik deze staartmees in een sneeuwbui opgenomen, ik weet het, er is niets scherp aan, sommigen vinden het creatief en kunstzinnig, anderen vinden het een mislukte foto. Wat vinden jullie?
Ik wilde het hierbij laten anders wordt dit blog te lang, terwijl ik nog veel wintervogelfoto's heb om blogs te maken. Maar het wordt al een beetje voorjaar, waar ik overigens wel weer naar uitzie.