Zoals gezegd vandaag dus het laatste gedeelte van 2017 waarin naast typische bewoners van waterrijke gebieden ook een aantal weide c.q. rietvogels voorbij komen. De foto's zijn veelal gemaakt vanuit openbare vogelhutten en vanuit de auto als mobiele schuilhut zodat ik geen keuze had voor een ander (laag) standpunt. Behalve het maken van vluchtopnames en gedragsfoto's waar ik me de laatste jaren vooral op heb toegelegd is dat een punt waar ik de komende tijd vooral wat meer aandacht aan wil gaan besteden.
Veel kijkgenoegen weer en bedankt voor jullie reacties op het vorige blog (klik hier)
Groet,
Ad
Bij het Lauwersmeergebied staat een opengewerkt profiel van cortenstaal van een zeearend. Ik heb een foto van een vleugelpunt gemaakt en daar een (zelf)gemaakte foto van een zeearend in gefotoshopt. Beetje fake dus, maar ik maak ook regelmatig audio-visuele presentaties en dit leek me nou, met een tekstje er nog in, een leuke openingsfoto.
Even dacht ik hier aan een rosse grutto, maar ik mis toch duidelijk de opgewipte snavel, ik houd het op een juveniele IJslandse grutto.
Leuk als hij dan even de onderkant van z'n vleugels laat zien.
Typische bandering op de vleugels van de grutto.
Synchroon foerageren samen met een kemphaan op de achtergrond.
Watersnip in z'n typische biotoop, lekker plas-dras waar hij diep z'n snavel in kan steken.
In de haven van Lauwersoog zwom dit vrouwtje middelste zaagbek.
Middelste zaagbek, goed te onderscheiden van de grote zaagbek door de diffuse grens tussen de kop/hals en borst.
Roodborsttapuit mannetje.
De kleuren van z'n borst komen terug in de herfstkleuren op de achtergrond.
Samen in een rietstengel, mooi dat ze in hetzelfde scherptediepteveld vallen, maar wat die onderste vogel nou precies is, is me niet echt duidelijk. Op de volgende foto's zou ik zeggen een grasmus, maar als ik hem hier op die stengel zie zitten is hij duidelijk kleiner dan de roodborsttapuit terwijl dat toch juist andersom is.
Wie het weet mag het zeggen.
Grasmus?
Kluten zijn sierlijke, gracieuze vogels, ik heb ze al vaak gefotografeerd. Hierbij enkele foto's waarbij ze die sierlijkheid tonen.
Met op de achtergrond nog een kievit en een wintertaling.
De dans van de kluut.
Even later werd duidelijk waarom hij zo z'n best deed toen er een vrouwtje in de buurt kwam.
Ze verdween weer even snel, maar hij ging gewoon door met dansen.
Als dit nog niet je best doen is.
Deze bergeend was een andere uitslover, maar die was aan het badderen
Bergeend.
Juveniele rietgors.
Juveniele rietgors, best lastig te onderscheiden van de bosgors, maar die is veel zeldzamer.
Oeverloper die eens lekker z'n veren opschudde.
Oeverloper, twee foto's uit een hele serie die ik er van kon maken.
Wilde eend, zeer algemeen, maar met een mooie blauwe vleugelspiegel.
Beetje gelijkend op de wilde eend maar met een groene vleugelspiegel i.p.v. een blauwe is deze juveniele wintertaling hiervan duidelijk te onderscheiden.
Jonge gele kwikstaart die eens lekker z'n vleugels strekt.
In een vorig blog heb ik al eens zeearenden laten zien, hier nog een bijzondere ontmoeting.
Toen hij de landing inzette verscheen er plotseling ook een vrouwtje bruine kiekendief in beeld. Hier zie je het duidelijke verschil in grootte.
De bruine kiekendief vloog vervolgens maar wijselijk door.
Zeearend in z'n territorium, een machtig gezicht.
Geen mooi gevormde spreeuwenwolk, maar het waren er wel onnoemelijk veel. Laatste foto boven het Lauwersmeer voordat we weer naar huis gingen.
Niet iedereen zal ervan houden, maar soms wil ik nog wel eens wat experimenteren met lange sluitertijden e.d.
Of nog verder doorgevoerd, hier ben ik wat met de schuifjes en de kleurinstellingen van Photoshop aan de gang gegaan, het resulteert in een bijna abstract beeld van deze spreeuwenwolk.
Slotwoord: hoewel ik slechts een klein deel van de opnames van de kluten en de oeverloper heb opgenomen en de foto's van de kemphanen helemaal heb weggelaten (hier besteed ik samen met andere jaren nog een apart blog aan) is het toch weer een (veel) te lang blog geworden.
