Door op een foto te klikken krijgt u een vergrote weergave. De foto, vooral de scherpte, is dan echt van veel betere kwaliteit.

Op mijn beelden rust copyright (© advanduren) en ze mogen niet voor andere doeleinden worden gebruikt dan waarvoor mijn schriftelijke toestemming is verleend.

maandag 30 september 2019

Lauwersmeer en de Groningse polders (slot)

De afgelopen twee blogs wijdde ik al aan bovenstaand onderwerp, vandaag het laatste gedeelte. Ik maakte de afgelopen jaren best veel foto's in dit gebied, maar het is er zo vogelrijk dat ik er nog lang niet uitgekeken ben. Zodoende nog genoeg materiaal voor toekomstige blogs.
Zoals gezegd vandaag dus het laatste gedeelte van 2017 waarin naast typische bewoners van waterrijke gebieden ook een aantal weide c.q. rietvogels voorbij komen. De foto's zijn veelal gemaakt vanuit openbare vogelhutten en vanuit de auto als mobiele schuilhut zodat ik geen keuze had voor een ander (laag) standpunt. Behalve het maken van vluchtopnames en gedragsfoto's waar ik me de laatste jaren vooral op heb toegelegd is dat een punt waar ik de komende tijd vooral wat meer aandacht aan wil gaan besteden.
Veel kijkgenoegen weer en bedankt voor jullie reacties op het vorige blog (klik hier)

Groet,
Ad



Bij het Lauwersmeergebied staat een opengewerkt profiel van cortenstaal van een zeearend. Ik heb een foto van een vleugelpunt gemaakt en daar een (zelf)gemaakte foto van een zeearend in gefotoshopt. Beetje fake dus, maar ik maak ook regelmatig audio-visuele presentaties en dit leek me nou, met een tekstje er nog in, een leuke openingsfoto.



Even dacht ik hier aan een rosse grutto, maar ik mis toch duidelijk de opgewipte snavel, ik houd het op een juveniele IJslandse grutto. 



Leuk als hij dan even de onderkant van z'n vleugels laat zien.



Typische bandering op de vleugels van de grutto.



Synchroon foerageren samen met een kemphaan op de achtergrond.



Watersnip in z'n typische biotoop, lekker plas-dras waar hij diep z'n snavel in kan steken.



In de haven van Lauwersoog zwom dit vrouwtje middelste zaagbek.



Middelste zaagbek, goed te onderscheiden van de grote zaagbek door de diffuse grens tussen de kop/hals en borst.



Roodborsttapuit mannetje.



De kleuren van z'n borst komen terug in de herfstkleuren op de achtergrond.



Samen in een rietstengel, mooi dat ze in hetzelfde scherptediepteveld vallen, maar wat die onderste vogel nou precies is, is me niet echt duidelijk. Op de volgende foto's zou ik zeggen een grasmus, maar als ik hem hier op die stengel zie zitten is hij duidelijk kleiner dan de roodborsttapuit terwijl dat toch juist andersom is.



 Wie het weet mag het zeggen.



Grasmus?



Kluten zijn sierlijke, gracieuze vogels, ik heb ze al vaak gefotografeerd. Hierbij enkele foto's waarbij ze die sierlijkheid tonen.



Met op de achtergrond nog een kievit en een wintertaling.



De dans van de kluut.



Even later werd duidelijk waarom hij zo z'n best deed toen er een vrouwtje in de buurt kwam.



Ze verdween weer even snel, maar hij ging gewoon door met dansen.






Als dit nog niet je best doen is.



Deze bergeend was een andere uitslover, maar die was aan het badderen



Bergeend.



Juveniele rietgors.



Juveniele rietgors, best lastig te onderscheiden van de bosgors, maar die is veel zeldzamer.



Oeverloper die eens lekker z'n veren opschudde.



Oeverloper, twee foto's uit een hele serie die ik er van kon maken.



Wilde eend, zeer algemeen, maar met een mooie blauwe vleugelspiegel.



Beetje gelijkend op de wilde eend maar met een groene vleugelspiegel i.p.v. een blauwe is deze juveniele wintertaling hiervan duidelijk te onderscheiden.



Jonge gele kwikstaart die eens lekker z'n vleugels strekt.



In een vorig blog heb ik al eens zeearenden laten zien, hier nog een bijzondere ontmoeting.



Toen hij de landing inzette verscheen er plotseling ook een vrouwtje bruine kiekendief in beeld. Hier zie je het duidelijke verschil in grootte.



De bruine kiekendief vloog vervolgens maar wijselijk door.



Zeearend in z'n territorium, een machtig gezicht.



Geen mooi gevormde spreeuwenwolk, maar het waren er wel onnoemelijk veel. Laatste foto boven het Lauwersmeer voordat we weer naar huis gingen.



Niet iedereen zal ervan houden, maar soms wil ik nog wel eens wat experimenteren met lange sluitertijden e.d.



Of nog verder doorgevoerd, hier ben ik wat met de schuifjes en de kleurinstellingen van Photoshop aan de gang gegaan, het resulteert in een bijna abstract beeld van deze spreeuwenwolk.

Slotwoord: hoewel ik slechts een klein deel van de opnames van de kluten en de oeverloper heb opgenomen en de foto's van de kemphanen helemaal heb weggelaten (hier besteed ik samen met andere jaren nog een apart blog aan) is het toch weer een (veel) te lang blog geworden.

vrijdag 13 september 2019

Lauwersmeer en de Groningse polders (deel 2)

In mijn vorige blog heb ik geschreven over onze tochten op zoek naar vogels door de prachtige natuur van de Groningse polders en het Lauwersmeergebied. De afgelopen jaren heb ik daarvan een behoorlijk portfolio opgebouwd en inmiddels heb ik daarvan de foto's van 2017 bewerkt. In dat vorige blog heb ik daarvan al een deel laten zien en jullie gaven aan het een goed plan te vinden om ook de rest hier te laten zien. Ik heb in dit blog van diverse soorten een flink aantal foto's opgenomen, overigens zonder al te veel tekst, zodat het wat makkelijk weg leest en kijkt.
Inmiddels zijn we net weer terug van een verblijf in het noorden, maar dit keer was het totaal anders dan voorgaande jaren. Door de extreme droogte die al vorig jaar begon en ook dit voorjaar en deze zomer doorzette waren nagenoeg alle plassen en daarmee de plasdras gebiedjes volledig opgedroogd. Er stond werkelijk geen druppel water meer en bij een populaire vogelhut in het Friese gedeelte van het Lauwersmeer, waar het water vrijwel altijd tot aan de hut stond, was nu een kilometerbrede zandvlakte waarop logischerwijze geen steltloper, maar ook geen enkele andere vogel, te bekennen was.
Het was triest om te zien dat de eerste boompjes al opschoten op de ongetwijfeld vruchtbare grond. Degenen die nog mochten twijfelen aan de klimaatverandering en de verdroging van het landschap kunnen het hier aanschouwen. Ik heb daar dan ook weinig vogelfoto's gemaakt, zodat ik voor dit jaar met het bewerken snel klaar ben. Zo heeft deze negatieve ontwikkeling voor mij toch nog een klein positief kantje.
Ik hoop dat jullie deze foto's weer met genoegen bekijken en ik dank jullie hierbij voor de leuke reacties die ik op mijn vorige blog (klik hier) mocht ontvangen.

Groet,
Ad



Watersnippen, ze lijken te slapen, maar zijn altijd waakzaam.


Steenloper, m.i. een wat ondergewaardeerde soort.



Geen last van hoogtevrees.



Voerend kneuvrouwtje met jong.



Groep kieviten met nog enkele "gastvliegers".



Visdief.



Visdief, een snelle vlieger en daardoor lastig in de vlucht te fotograferen.



Visdief in duikvlucht, ik vond het wel mooi hoe die hier zijn pootjes liet zien.



Kluut, ik wil binnenkort nog een volledig blog wijden aan deze prachtige soort.



Watersnippen, het licht werkte hier wel lekker mee.



Watersnip.



Poetsende watersnip.



Watersnippen, groepje van vijf.



Zwarte ruiters, kenmerkend het naar beneden gebogen snavelpuntje.



Zwarte ruiter.



Witwangstern, ik besteedde er al eens een volledig blog aan, maar ik wil hier toch nog wat (vlieg)beelden laten zien.



Witwangstern onderkant (juveniel)



Witwangstern bovenkant (juveniel)



Witwangstern (volwassen)



Witwangstern (volwassen)



Witwangstern (volwassen)



Bedelende witwangstern.



Bedelende witwangstern, het rugdek verandert langzaam van bruin gemarmerd naar wit.



Bedelende witwangstern, dit jong durfde nog niet in het water te gaan.



Witwangstern, vliegvlug jong dat even daarvoor al probeerde een visje te pakken.



Tot slot nog enkele foto's van visdiefjes omdat ze zo sierlijk zijn in de vlucht, maar ook om het verschil met de witwangsterns te laten zien.



Ik vind zo'n achtergrond toch net even wat mooier dan een egaal lichte achtergrond.



Visdief



Dit visdiefje heeft succes bij het vissen, leuk moment als ze net uit het water komen met al die spetters, maar niet makkelijk om te fotograferen, je bent bijna altijd te vroeg of te laat.



Als laatste van dit erg lange blog deze visdief.

Slotwoord: na dit deel twee volgt er spoedig nog een laatste deel met andere soorten waarmee ik 2017 van dit gebied afsluit.