Sneeuwgorzen

Vorige maand hebben we een weekje vakantie doorgebracht in Drenthe. De vakantie stond vooral in het teken van wandelen, maar ik heb toch ook enkele dagen besteed aan het spotten en fotograferen van vogels. We hadden ons geïnstalleerd op een fijne mini-camping in Noord-Drenthe waar we al eens eerder geweest waren en van daaruit hebben we het noorden van het land verkend en enkele leuke hotspots op het gebied van vogels bezocht. Ik ben tot de conclusie gekomen dat vogelliefhebbers daar toch rijkelijker bedeeld zijn dan hier in het zuiden. Zeker op het gebied van steltlopertjes kun je daar je hart ophalen. Die komen in een volgend blogbericht aan de beurt.
Eerst wil ik in dit blogbericht aandacht besteden aan een vogeltje dat al jarenlang op mijn wensenlijstje stond en waarvoor ik al een aantal keren tevergeefs naar de Zeeuwse kust gereden ben. Dagenlang was de soort dan gespot, maar op het moment dat ik besloot om ook eens een kijkje te gaan nemen was de vogel net die dag gevlogen.
Veel plezier bij het bekijken van deze sneeuwgorzen en bedankt nog voor jullie reacties op het vorige blogbericht over de "Vogels in de Kempen"

Groeten,
Ad

Sneeuwgorzen zijn wintergasten uit het hoge noorden en zijn niet echt schuw, maar wel vrij rusteloos. Je kunt er erg dicht bijkomen en als je je rustig gedraagt kijken ze af en toe wel op, maar blijven over het algemeen doorgaan met foerageren.
Hoewel het winterkleed van beide seksen veel op elkaar lijkt, blijft in dit geval het vrouwtje toch wat uitbundiger gekleurd. De mannetjes kleuren in het hoge noorden van Scandinavië, IJsland en Schotland waar ze hun broedgebied hebben, totaal zwart/wit.
Hier een vrouwtje in winterkleed.

Tussen het gras worden allerlei zaadjes gevonden.
Ik heb deze foto's gemaakt liggend op de grond vanaf een rijstzak.

Ik kon er zo dichtbij komen dat ik mijn converter die ik meestal gebruik in combinatie met een 300 mm. lens niet nodig had.

Het mannetje is een stuk lichter van kleur. Door de geringe scherptediepte werken de onscherpe zaaddozen van de planten op de achtergrond in dezelfde kleurstelling wel lekker mee in de compositie.

Op de kade lagen wat visnetten die gebruikt werden als uitzichtpost.

Toen er enkele wandelaars met loslopende honden arriveerden zochten ze hun heil op een visnet in het haventje. Voor natuurliefhebbers blijven die loslopende honden toch een probleem, maar deze mensen hadden er totaal geen notie van wat hier aan de hand was.

Hoewel de paal scheef in het water stond heb ik hem op onderstaande foto even rechtgezet omdat ik bij een ander medium wat opmerkingen hierover kreeg. Aan de golfjes kun je echter zien dat bovenstaande foto recht staat.

De paal en het touw werden nauwkeurig onderzocht en met name van de algen op de paal werd gretig gegeten.

Op een gegeven moment is het vrouwtje weggevlogen en ik heb haar ook niet meer teruggezien.

Een panorama-uitsnede komt alleen tot zijn recht bij het openen van de diapresentatie. Even aanklikken dus.

Door een groot diafragma een fijne zachte voor- en achtergrond.

Het varkensgras, een plantje dat we vroeger vaak gebruikte als stabilisator aan een vliegerstaart, bleek voor de sneeuwgorzen een echte lekkernij.

De richting van het varkensgras werkt lekker mee in de compositie.