P&P (paapje en putter) en anderen

Na een aantal blogs aandacht te hebben besteed aan slechts een soort vond ik het wel weer eens leuk om wat meer variatie in een blog aan te brengen. In dit blog daarom niet alleen de focus op het paapje en de putter zoals de titel zou kunnen suggereren, maar nog een twaalftal andere soorten. Ik had nog een aantal mapjes staan van diverse locaties en die kwamen daar mooi voor in aanmerking. Een van die locaties was de Zeeuwse kust bij West-Kapelle waar we in het najaar van 2019 een vakantie doorbrachten en waarvan ik hier een gedeelte heb opgenomen. De rest volgt in een later blog.  

Bedankt nog voor jullie leuke reacties op het blog over de kemphanen (klik hier) kennelijk viel ook de tekst goed in de smaak en veel kijkgenoegen bij dit nieuwe blog met meer diversiteit. 

Groeten, Ad

Paapje, de soort die voor mij hier het meest bijzonder was en die samen met de putter hieronder de hoofdrol kreeg in dit blog.

In een berm langs de kustweg bij West-Kapelle groeiden enkele kaardenbollen waarop regelmatig enkele putters foerageerden. 

In een plasje langs de snelweg A2 waar ik vaak even langs rij als ik van de Groote Peel kom zat in mooi licht een familie knobbelzwaan vergezeld door enkele grote zilverreigers.

Een klein eindje verderop liep een lepelaar met z'n lepel heen en weer te zwaaien in de buurt van een grote zilverreiger.

Toen de grote zilverreiger te dichtbij kwam was de lepelaar het zat en zwaaide een keer met z'n snavel zijn kant op waarop de grote zilverreiger op de wieken ging. Meestal probeer ik de vogels wat groot op de foto te krijgen, maar hier vond ik het licht en de sfeer die ontstond doordat ik door de vegetatie heen fotografeerde een meerwaarde hebben.

In een berk aan de rand van de plas zat deze grote bonte specht, weer eens wat anders dan hangend tegen een stam.

Een groene specht mannetje op een heel andere plek gefotografeerd, n.l. enkele dagen later op de vroege ochtend op de camping in Zoutelande

Tijdens een wandelingetje op een naburige camping kon ik dit portretje van een nieuwsgierige geitenbok schieten.

In de omringende weilanden van de camping. In eerste instantie dacht ik het zal toch niet waar zijn, een visarend op een paaltje, maar al gauw zag ik dat het een deels blonde buizerd was, helaas.

Deze grote mantelmeeuw fotografeerde ik aan de kust van West-Kapelle, je kunt daar met de auto, net zoals bij de Brouwersdam, nagenoeg tot aan de waterlijn over het asfalt rijden.

Grote mantelmeeuw in de vlucht. Dat het een grote mantelmeeuw is kun je zien aan de brede witte band aan de rand van de vleugels, hier goed zichtbaar.

Grote mantelmeeuw, het zijn best indrukwekkende vogels met een spanwijdte van meer dan anderhalve meter.

Een stormmeeuw kwam ook nog voorbij vliegen. Meeuwen zijn lastig te determineren, de stormmeeuw is enigszins gelijkend op de zilvermeeuw, maar is veel kleiner. 

Even later passeerde dit drieteenstrandlopertje. Met een laag standpunt en een laag diafragmagetal krijg je fijne onscherpe golven op de achtergrond.

Dat geldt ook voor deze steenloper met een bonte strandloper in de onscherpte.

In de polder Noordervroon achter de dijk liep deze fazanthaan.

De weggetjes daar doorheen zijn omzoomd met meidoorns en daar bovenop zat dit paapje.

Paapje, een soort die ik nog niet zo vaak fotografeerde en dus was dit een welkome bijdrage tijdens deze sessie.

Paapje, waarschijnlijk een vogel in de eerste winter (de foto's zijn gemaakt op 9 oktober). In dit stadium lijken ze wel enigszins op de roodborsttapuit.

Zoals gezegd neemt de putter de andere hoofdrol op zich in dit blog.

De lichtomstandigheden waren niet optimaal, maar met wat photoshoppen kom je een heel eind.

Wat meer plant in beeld en met een iets meer geknepen diafragma, kon geen keuze maken.

Duo putters op de kaardenbollen.

Met de determinatie van deze soort heb ik erg veel moeite. In eerste instantie dacht ik aan een marmereend (zal wel niet want is zeer zeldzaam), een vrouwtje krakeend of kuifeend, maar uiteindelijk denk ik dat ik hier een vrouwtje mandarijneend te pakken heb. Dit eendje vloog overigens boven de plasjes van het Noordervroon, een locatie waar regelmatig zeldzame soorten worden gesignaleerd omdat dit het meest westelijke puntje is van Nederland.

Een groepje kieviten in de vlucht, ze zijn niet allemaal scherp omdat ze door het gekozen diafragma niet allemaal in het scherptedieptebereik vliegen.

Als tegenstelling een kievit geïsoleerd, daar kun je in het Noordervroon heerlijk mee experimenteren, er vliegen regelmatig grote groepen over.

Tenslotte nog een haas die diagonaal het blog mag afsluiten. Hij liep in de akkers rond het Noordervroon.

Slotwoord: Dit is slechts een deel van de foto's en soorten die ik daar in Zeeland fotografeerde, in een later blog meer hierover. In het volgende blog aandacht voor een aantal soorten vliegenvangers waarvan ik een soort ook in West-Kapelle fotografeerde. Tot dan.