Vliegenvanger(s) en meer

In Nederland kunnen slechts twee soorten vliegenvanger als inheems worden beschouwd, te weten de grauwe vliegenvanger en de bonte vliegenvanger. De eerste is een vrij saai gekleurde vogel die meestal wel mooi strak in z'n verenkleed zit en waarvan het best heel leuk is om z'n gedrag te volgen. Als hij op jacht is naar insecten doet hij dat meestal vanuit een boomtopje om van daaruit razendsnel een duikvlucht uit te voeren om een insect uit de lucht te pikken. De bonte vliegenvanger daarentegen is een mooi getekende vogel met een fijne verdeling van zwarte en witte tinten. Een stuk kleiner bovendien dan de grauwe vliegenvanger. Beiden heb ik al diverse malen mogen fotograferen. 

Een enkele keer is in Nederland als zeldzame doortrekker een kleine vliegenvanger te zien en tijdens een vakantie het afgelopen najaar in Zeeland kon ik dit zeldzame vogeltje fotograferen. De kleine vliegenvanger is nog een maatje kleiner dan de bonte vliegenvanger en met z'n 11 tot 12 cm. is hij maar net iets groter dan een vuurgoudhaantje. Bovendien is hij zeer moeilijk vindbaar omdat hij zich steeds tussen de bladeren van loofbomen verborgen houdt en dan is hij ook nog bijzonder onrustig. Hij verplaatst zich continu tussen de bladeren en als je denkt dat je hem in beeld hebt zit hij, voordat je scherp gesteld hebt, alweer ergens anders. Ik was dan ook blij dat ik, na heel veel mislukkingen, slechts enkele foto's kon maken die het tonen waard zijn.

Bedankt nog voor jullie fijne reacties op mijn vorige blog over het paapje en de putter e.a en om wat afwisseling in mijn blogs te krijgen heb ik ook dit keer weer enkele foto's van andere onderwerpen aan dit korte blog toegevoegd. Veel kijkgenoegen.

Groeten, Ad

Bonte vliegenvanger, een mooi vogeltje met een fijne verdeling van witte, beige/grijs en zwarte tinten in z'n verenkleed. Een zomergast die graag broedt in boomholten en nestkasten als deze al niet bezet zijn door mezen. Hij komt n.l. pas in april terug uit zijn overwinteringsgebied in West-Afrika en dan zijn de mezen hier al volop aan het nestelen of broeden.

Grauwe vliegenvanger, een stuk minder fraai gekleurd, het gestreepte voorhoofd en de lichtrood gekleurde oogring zijn kenmerkend voor de soort. 

Meestal vanuit een boomtop onderneemt hij korte vluchten naar insecten om vervolgens weer op datzelfde topje te gaan zitten.

Bonte vliegenvanger, ik fotografeerde met een grote diafragma-opening waardoor er in de achtergrond bokeh bollen ontstonden door het licht dat tussen de bladeren door viel.

Met wat meer contrast en saturatie krijgen die bokeh bollen nog wat meer accent.

Kleine vliegenvanger, een van de weinige foto's die ik kon maken waar hij helemaal vrij zat. Bijna altijd zit er weer net een blad of tak tussen of is hij inmiddels alweer ergens anders gaan zitten voordat je scherp gesteld hebt. Als je dan het geluk hebt dat hij dan een keer vrij zit vormen de takken en bladeren wel een mooie omlijsting van de vogel. De lichte oogring is kenmerkend voor deze soort. Dit is overigens een vrouwtje of een eerstejaars vogel, de mannetjes hebben n.l. een oranje keelvlek.

En zit hij (zij) vrij dan kijkt hij weer net de verkeerde kant op. Hier is overigens wel goed het zwarte staartuiteinde met daarvoor de witte staartbasis te zien, naast de oogring een belangrijk kenmerk van de kleine vliegenvanger. De vleugels laat hij meestal langs het lichaam afhangen.

Het zwart van een "gewone" mannetjesmerel springt er tussen de rode bessen van de meidoorn lekker uit.

Ander rood van deze vuurwantsen steekt als complementaire kleur dan weer leuk af tegen deze groene knoppen.

Als je er wat langer naar kijkt heb je niet meer het idee dat je naar een insect kijkt, maar naar enkele Indonesische maskers die naar elkaar kijken. (met enige fantasie)

Tegen een boom op dezelfde plek als waar ik de kleine vliegenvanger fotografeerde kroop deze boomkruiper omhoog.

Boomkruiper, ik weet eigenlijk niet of deze uitsnede mooier is dan die hieronder. Het is overigens een andere foto.

Boomkruiper,  wat closer in beeld.

Steenlopertje voor de landing voor de kust van West-Kapelle.

Je houdt ervan of niet, maar de laatste tijd wil ik af en toe wel eens wat experimenteren met onscherpte. Hier een steenlopertje voor de landing met een lange sluitertijd.

En als ik dan toch bezig ben, een andere foto van hetzelfde steenlopertje omgezet in zwart/wit met nog wat bewerkingen waarbij het op een houtskooltekening gaat lijken.

En tot slot nog een foto van de golfbrekers voor de kust van West-Kapelle, ik heb de twee mensen aan de rechterkant als tegenhanger van de richting van het water bewust niet weggeshopt.

Slotwoord: De meeste foto's in dit blog zijn gemaakt aan of bij de Zeeuwse kust, in een volgend blog ga ik weer naar het Waddengebied in het noorden met o.a. aandacht voor de rosse grutto. Tot dan.