De Doort

Dit keer een heel ander blog van mij dan gebruikelijk, een blog n.l. zonder vogelfoto's. Foto's die ik best heel lastig vond in de nabewerking omdat ik van veel van deze soorten achteraf niet meer weet hoe ze er in het veld uitzagen. In tegenstelling tot vogels waarvan ik van bijna alle soorten wel weet hoe die er uit zien en ik daardoor in de nabewerking naar het ideaalbeeld kan toewerken.

De foto's zijn gemaakt in de Doort, een gebied in midden Limburg dat bekend staat om zijn redelijk grote populatie aan boomkikkers. Ik was er jaren geleden al eens geweest en heb toen boomkikkers in verschillende groottes gevonden van 5 cm. tot duimnagel grootte. Ik wist daarom waar en hoe ik moest zoeken, het is n.l. best lastig om je eerste boomkikker te vinden omdat ze zo verschrikkelijk goed gecamoufleerd zijn. Dat viel deze keer enorm tegen, na lang zoeken vonden we slechts een exemplaar. Of je daarmee kunt stellen dat het slecht gaat met de populatie boomkikkers dat weet ik niet, maar van insiders ter plekke hoorde ik dat het al jaren minder gaat met deze prachtige amfibieën.

We hebben rond het gebied eerst een flinke wandeling gemaakt waar ik onderweg diverse andere planten- en diersoorten kon fotograferen en dat heeft mijn interesse in insecten aangewakkerd hetgeen intussen geleid heeft tot de aanschaf van de ANWB insectengids. Ik hoop daarmee mijn kennis op het gebied van deze enorm grote diergroep wat uit te kunnen breiden.

Veel kijkgenoegen en bedankt nog voor jullie reacties op mijn blog over Texel (klik hier) 

Groeten, Ad

Boomkikker, een mooie, afwijkende soort van de andere in Nederland voorkomende kikkersoorten. In tegenstelling tot hun soortgenoten zijn ze niet schuw, springen niet weg als je ze benadert en zitten overdag vaak roerloos op een bramenstengel of blad.

Een klein zwart kevertje dat luistert naar de naam elzenhaantje.

Elzenhaantje op een knop van het ereprijs. Ik gebruik nooit een polarisatiefilter, hetgeen hier wel erg wenselijk geweest was met dat glimmende dekschild en dat geldt tevens voor de boomkikkers.

Driedistel, je ziet meteen aan de vorm dat het een plant uit de familie van de distels is. 

Een andere distel is deze sterk op een uitgebloeide paardenbloem lijkende gekroesde melkdistel. 

Heel anders van kleur is dit knoopkruid met een onbekend bijtje als bonus. Een algemene, maar mooie plant van bermen.

Gevlekte aardsnuitkever, ik denk dat hij vrij algemeen is, maar met deze foto was ik wel blij. Ik was nooit zo bezig met insecten, maar van dichtbij blijkt het een wondere wereld te zijn.

Een ander mooi insect is deze pyjamaschildwants, ik had hem als eens vaker gefotografeerd maar wist niet dat de onderkant er zo uit zag.

Weer even terug naar de planten, de kamperfoelie of bosrank is een hele sierlijke bloem, hecht zich met z'n ranken vaak aan bomen en andere planten. Zo lijkt het net een hertengewei.

Als hij opengaat en de meeldraden met knoppen komen tevoorschijn is hij nog veel sierlijker.

Kamperfoelie, de scherpte ligt hier net even anders, weet eigenlijk niet wat ik nou mooier vind.

Een zeldzame plant die in Nederland ook op de rode lijst staat is deze grote centaurie. Door zijn vorm vind ik het een prachtige bloem.

Een zeer algemene soort is deze bramenbloem, de plant waar je, als die in het gebied voorkomen, de boomkikker op moet zoeken.

Boomkikkertje, na lang zoeken vonden we eindelijk een exemplaar, ze vallen met hun groene schutkleur volledig weg in de begroeiing.

Langzaam probeerde ik met m'n macrolens wat dichterbij te komen. Intussen moest door de donkere achtergrond de iso-waarde al naar 1000 worden opgevoerd.

Je hebt niet een hele snelle sluitertijd nodig, deze beestjes zitten immers toch stil, maar om iets meer scherptediepte te krijgen gebruikte ik F8.

Om het beestje niet te verstoren wilde ik dichterbij gaan dan zo. Hij vertoonde geen enkel wantrouwen en bleef rustig zitten. We hebben hem toen verder maar met rust gelaten. Volgende keer toch maar een polarisatiefilter gebruiken om die hinderlijke schittering weg te krijgen.

Tijdens onze verdere zoektocht naar boomkikkers trof ik op de bramenbloemen deze parende tweekleurige smalboktorren.

En een opvallend mooi plantje vond ik dit kraailook, kenmerkend dat de meeldraden langer zijn dan  het bloemdek.

Kraailook, een mooie plant, niet zeldzaam en groeit zomaar langs wegbermen, op ruige veldjes en andere niet opgeruimde plekken.

Tenslotte vonden we eveneens op de bramenbloemen deze parende geringelde smalboktorren.

Parende, geringelde smalboktorren, een prachtig insect dat zijn naam te danken heeft aan zijn mooi gekleurde antennes.

Slotwoord: Na dit uitstapje naar planten en insecten volgende keer weer een blog over vogels waarin patrijzen de hoofdrol zullen vervullen. Tot dan.