Jaaroverzicht 2021 (deel 2)

Alweer geruime tijd na het verschijnen van het overzicht over het 1e halfjaar 2021 (klik hier) volgt hier mijn selectie over het 2e halfjaar. Ondanks dat ik in die periode gedurende lange tijd mijn telelens moest missen i.v.m. een reparatie en ik daardoor veel minder foto's maakte dan ik gewend ben, was het weer een hele klus om deze selectie samen te stellen en zijn er weer heel veel foto's afgevallen die hier evengoed hadden kunnen worden opgenomen. Maar goed omwille van het tijdsbeslag die het vergt om de foto's te bekijken heb ik me beperkt tot 22 foto's waarbij de ene maand wat nadrukkelijker vertegenwoordigd is dan de andere. 22 foto's, weliswaar meer dan de maanden die het bestrijkt maar ik vind anderzijds dat je de kijkers ook wat te bieden moet hebben voor de moeite die ze nemen om je blog te bekijken. 

Ik was in 2021 in de gelukkige omstandigheid dat ik enkele foto's kon maken van soorten die ik nog niet eerder voor de lens had, in het 1e halfjaar waren dat b.v. de regenwulp en de blonde ruiter en ook in het 2e halfjaar hoop ik jullie te verrassen met enkele soorten die je niet zo vaak ziet en die ik ook nog niet eerder voor de lens had. Van die soorten maakte ik flinke series en daar wil ik in toekomstige blogs nog eens wat uitgebreider aandacht aan besteden.

Veel genoegen bij het bekijken van deze foto's en zeer bedankt nog voor de leuke reacties die ik op het 1e halfjaar mocht ontvangen.

Groeten, Ad

                                                                                                            JULI

Gelijk maar een lekkere binnenkomer. In juli werd er op de Strabrechtse Heide een slangenarend gesignaleerd. De eerste week besteedde ik er nauwelijks aandacht aan omdat zo'n melding en de aanwezigheid van zo'n bijzondere vogel vaak van korte duur is en er bovendien hordes mensen op af komen en die drukte niet zo mijn ding is. Toen ik tijdens een fietstochtje daar in de buurt was ben ik toch even (zonder camera) gaan kijken maar toen ik de heide op fietste kwam ik al gelijk enkele fotografen tegen die het voor gezien hielden met de mededeling dat de vogel zich vanaf 's-morgens half tien al niet meer had laten zien. Ter plekke waren nog enkele fotografen, maar de vogel liet zich die dag niet meer zien. Toen hij na een week nog gemeld werd kon ik mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en ben ik (met camera) ook maar eens gaan kijken. Het was rond 12.00 uur, maar geen spoor van de grote roofvogel te bekennen. Enkele fotografen liepen wat rond te ijsberen en toen de vogel zich rond 16.00 uur nog niet had laten zien waren nagenoeg alle fotografen al vertrokken. Plotseling zag ik in de verte de vogel aan komen vliegen, onmiskenbaar met zijn grote gestalte en enorme vleugels, een buizerd valt daarbij volledig in het niet. Hij bleef hoog cirkelen, maar na een half uur zweefde hij naar beneden om een kilometer verderop in een boom te landen. Ik was er op dat moment nog alleen en ben er op m'n gemak naar toe gewandeld. De vogel vertoonde geen enkele angst en ik kon vanaf het pad (de heide is verboden terrein) een leuke serie schieten. Later die week ben ik nog eens terug gegaan en toen kon ik de vogel van zeer nabij, ook in vlucht, fotograferen. Een apart blog hiervan volgt zeker nog. 

Vanuit het slaapkamerraam zag ik in een naburige tuin een jonge goudvink zitten, een paartje goudvinken moet dus in de buurt een nestje jongen hebben grootgebracht. Ik heb voorzichtig het raam geopend en ondanks dat de vogel meestal tussen het gebladerte bleef zitten kon ik toch enkele opnames maken. Goudvinken fotografeerde ik al vaker, maar een jonge goudvink nog nimmer.

                                                                                                     AUGUSTUS

Een andere nieuwkomer in mijn portfolio is deze nachtzwaluw, een uiterst moeilijk te vinden vogel. Hij stond al heel lang op mijn wensenlijstje en ik had hem al wel eens in de schemering zien vliegen en talloze malen gehoord, maar hem vinden is een ander verhaal. Altijd als ik in zijn biotoop kom let ik erop of hij niet ergens op een (dennen)tak ligt, het is een vogel die pas bij de schemering begint te vliegen, maar nooit kon ik hem vinden. Totdat ik van een lid van onze fotoclub een tip kreeg (nog bedankt Frans) dat er ergens langs een kanaal door de Deurnesche Peel in een van de eikenbomen al enkele dagen een nachtzwaluw zat. Onmogelijk om hem zonder aanwijzing te vinden, maar zijn buurvrouw had hem bij toeval ontdekt. Met Frans daar naar toe gereden en toen hij mij het groepje bomen wees waar hij in zat had ik nog moeite genoeg om hem te ontdekken. Uiteindelijk vond ik hem en maakte veel foto's op statief, je kon hem maar vanaf een plekje zien en moest dan tussen de bladeren door fotograferen. Heel sporadisch deed hij slechts even z'n ogen open en bewoog hij een klein beetje. Een zeldzame, moeilijk te vinden vogel kon na tientallen jaren van mijn lijstje worden gestreept, ik was er blij mee. 

Op de terugweg van de nachtzwaluw kon ik deze sabelsprinkhaan fotograferen. Gemaakt met de telelens op 600 mm. en dat was nog lastig genoeg, iedere keer als hij een beetje vrij zat sprong hij onmiddellijk weer weg.

In de Groote Peel kon ik dit vrouwtje van de grauwe klauwier fotograferen. Dat zat op een omgevallen boom tussen de wilgenroosjes. Ik volg deze soort al meer dan tien jaar en meestal probeer ik zo dichtbij mogelijk te komen, in dit geval vond ik het mooier om de vogel in z'n natuurlijke omgeving vast te leggen.

In natuurgebied Kempen-Broek fotografeerde ik deze ijsvogel. Ik fotografeerde talloze malen ijsvogels, maar met die nijlgans op de achtergrond vond ik net weer even anders.

In datzelfde natuurgebied zag ik tot m'n verbazing plotseling dit jonge edelhert uit een rietkraag verschijnen, even later gevolgd door nog twee hindes.

Eveneens in augustus fotografeerde ik deze roodborsttapuit op het boerenwormkruid.

Tenslotte kon ik deze kibbelende gele kwikstaarten vliegend fotograferen tijdens onze vakantie in de Oostpolder in Groningen.

                                                                                                  SEPTEMBER

Langs een zandpad in diezelfde polder zat deze halfblonde buizerd op een paaltje. Op de inmiddels bekende wijze heel voorzichtig benaderd en warempel hij bleef zitten.

Tijdens een dagje vogelen rond het Lauwersmeer zag ik in een weiland enkele koereigers tussen de koeien scharrelen. Via een pad kon ik te voet wat dichterbij komen om een goede positie te vinden om een foto te kunnen maken waarbij de vogel zijn naam eer aandoet.

Op de avond van diezelfde dag kon ik bij het Jaap Deensgat deze zonsondergang fotograferen met een groepje ganzen in beeld. Ik hoopte dat de vogels voor de ondergaande zon zouden vliegen, maar dat was teveel gevraagd. Uiteindelijk was ik hier ook erg tevreden mee.

Bij Den Dollard lag een grote groep grijze en gewone zeehonden op het wad. Met de telelens pikte ik er eentje uit die spontaan naar me begon te zwaaien.

Bij Ezumakeeg aan het Lauwersmeer vlogen enkele reuzensterns rondjes. Toen er eentje dichtbij genoeg kwam benutte ik mijn kans om hem "uit de lucht te schieten". Een vogel die je niet zo vaak ziet en ik kon er een leuke serie van maken van o.a eentje die zich vliegend van de nodige visresten ontdeed. In een toekomstig blog hier meer over.

Tenslotte in september nog een vogel die ik nog niet eerder zag en fotografeerde. Al heel lang stond ook hij ergens boven op mijn wensenlijstje totdat ik deze middelste bonte specht zowaar op een vroege morgen in onze tuin zag zitten. Geheel onverwacht, maar zo zie je maar dat je het niet altijd ver hoeft te zoeken.

                                                                                                     OKTOBER

In hetzelfde gebied als waar ik in augustus de ijsvogel en het edelhert fotografeerde kon ik in oktober laat op de middag in mooi licht deze watersnippen fotograferen. De foto is gemaakt met mijn oude Bigma (Sigma 50-500 mm telelens) in de periode dat m'n prime lens in reparatie was. Het lijkt wel of de ene snip de wacht houdt, gelukkig kreeg ik een lichtje in het oog, terwijl de andere foerageert.

Eveneens in hetzelfde gebied en met dezelfde lens fotografeerde ik deze vliegende groenpootruiter. Ik ben er niet helemaal uit of de spiegeling nou iets toevoegt.

                                                                                                       NOVEMBER

Mede door het gemis van mijn telelens stond november in het teken van experimenteren met dubbele belichting en ICM (intentional camera movement). Deze foto maakte ik in het tegenover ons huis liggend bos met beide technieken gecombineerd.

Tijdens een uitstapje met de fotoclub maakte ik met dezelfde techniek deze foto op landgoed de Baest bij Oirschot.

Eveneens op landgoed de Baest deze kolossale beuk van onderaf gefotografeerd met dubbele belichting. 

                                                                                                     DECEMBER

In december had ik eindelijk m'n telelens weer terug en ben ik in de tuin aan de slag geweest met deze eekhoorn, hier op dezelfde dode stam van een schijnbeuk als waar ik de middelste bonte specht fotografeerde. Wat hij hier eet wil ik in een van de volgende blogs nog eens schrijven, maar het sluit mooi aan bij zijn naam. 

Tenslotte als afsluiter deze Schotse Hooglander die ik op de Strabrechtse Heide 's-middags in het laatste zonlicht kon fotograferen. Mazzel was hier dat z'n oormerk niet zichtbaar was. Hij lag heerlijk op een heuveltje te genieten van de laatste zonnestralen, mij achterlatend met enkele leuke platen.

Volgende keer weer een regulier blog, tot dan.