Roerdomp

Zoals ik eerder al in diverse blogs beschreef en liet zien fotografeer ik regelmatig in een natuurgebied op de grens van Nederland en België, te weten Kempen Broek. Het is een gebied met vele vennen en plassen die beheerd worden door het Belgische instituut Natuurpunt. In het gebied zijn een drietal openbare vogelhutten die uitzicht bieden op een van de grote plassen en in tegenstelling tot veel van soortgelijke hutten in Nederland zijn deze hutten voor fotografen wel goed gesitueerd ten opzichte van de zon. Het is in zo'n hut heel anders fotograferen dan in een betaalde hut. Op de eerste plaats zit je veel verder van je gehoopte onderwerpen af en dat betekent dat je met een flinke telelens moet werken.  Bovendien wordt er niet gevoerd en dat houdt in dat je veel meer geduld moet hebben omdat de vogels de plek niet zo frequent bezoeken. Maar als je maar vaak genoeg gaat heb je soms het geluk dat je soorten kunt fotograferen die je in een betaalde hut nooit voor de lens zult krijgen zoals b.v. een groenpootruiter, een waterral of een roerdomp. Over die laatste soort gaat dit blog. Midden juli in 2019 zat ik 's-middags alleen in een van de hutten en er waren tot dan toe niet veel activiteiten geweest. Het was die middag ook erg rustig geweest met wandelaars die tijdens hun wandeling vaak even vluchtig de hut bezoeken en dan meestal na een hoop herrie weer vertrekken. Ik had al diverse malen het gehoemp van een roerdomp gehoord toen zich in een tegenover de hut liggende rietkraag plotseling een roerdomp uit het riet omhoog werkte. Hij bleef daar geruime tijd zitten en keek wat rond. Ik maakte een hele serie foto's, maar hoopte dat hij toch nog wat activiteit zou gaan vertonen. Na een half uur en vele foto's verder begon hij z'n veren wat op te zetten om uiteindelijk weg te vliegen in mijn richting. Het leverde me nog enkele leuke foto's op. Zo'n middag zijn de krenten uit de pap en vergeet je ook niet snel.

Veel kijkplezier bij dit blog en ik was blij verrast met de de reacties op mijn vorige blog van het 2e halfjaaroverzicht van 2021 (klik hier) Bedankt nog daarvoor.

Groeten, Ad

De roerdomp toen hij net uit het riet omhoog geklauterd was.  Ik had mijn witbalans op dat moment nog vrij koel ingesteld.

Toen hij eenmaal op z'n gemak zat begon hij zich eens lekker uit te schudden.

Roerdomp.

Een roerdomp lijkt best een  forse vogel, maar als je hem zo ziet dan zijn het heel veel veren met een betrekkelijk klein lijf. Goed beschut tegen de kou dus.

Roerdomp met een wilde eend onder in beeld. Beide soorten trekken zich blijkbaar weinig van elkaar aan.

Ze zijn wel zeer waakzaam, als ze wat horen of zien schieten ze gelijk in een gestrekte houding.

Er wordt continu rondgekeken of alles nog veilig is.

Als het echt begint te nauwen nemen ze de zgn. paalhouding aan met gestrekte nek en de kop omhoog. Hier is hij goed zichtbaar, maar als hij zo in de winter tussen afgestorven rietstengels staat is hij vrijwel onzichtbaar.

Roerdomp.

Roerdomp, in niets lijkt hij gestrekt nog op de plompe vogel als hij in elkaar gedoken zit.

Roerdomp.

Roerdomp.

Ondanks zijn wat saaie kleuren toch een hele elegante vogel zeker als hij zo'n tegendraadse houding aanneemt.

Wat er gebeurde weet ik niet, maar op een gegeven moment vond hij het wel welletjes. Het gegeven dat hij mijn kant opgevlogen kwam was voor mij het bewijs dat ik voorzichtig te werk gegaan was.

Het gaat allemaal heel snel......

....en je moet dan maar hopen dat je autofocus het bij kan houden.

De roerdomp is een heel mysterieuze vogel die je maar zelden te zien krijgt. om die sfeer wat te benadrukken heb ik deze foto bewust wat donkerder bewerkt.

Met zijn grote vlerken vloog hij parallel aan mij voorbij.

Vrij in de vlucht, hier vloog hij al enigszins uit de focus, maar ik vond het nog net kunnen.

Om vervolgens verderop weer in een rietkraag te verdwijnen. 

Slotwoord: 21 foto's van een soort, voor sommigen misschien wat veel, voor de doorgewinterde vogelaars onder ons wellicht nog magertjes. Het is bedoeld als beeldverslag maar ik realiseer me dat je als fotograaf hier meer beleving bij hebt dan de onafhankelijke kijker. Tot de volgende keer.