Wulp e.a.

De wulp is een van onze grootste steltlopers en tegenwoordig vooral een weide- en kustvogel. Vroeger kwam hij veel voor in moeras- en heidegebieden. Ik kan me herinneren dat ik met een toenmalige vogelmaat 's-morgens in alle vroegte naar een zeer ontoegankelijk gedeelte van de Deurnesche Peel fietste. Bij aankomst verstopten we onze fietsen onder een dicht varenstruweel om vervolgens een hele dag te struinen in de Peel. We bleven dan bepaald niet op de paden hetgeen gezien de vele diepe petgaten bepaald niet ongevaarlijk was. De focus was gericht op vogels en toen nog vooral op het vinden van hun nesten. We praten hier over zo'n vijftig jaar geleden. We waren daar best wel succesvol in, menigmaal vonden we nestjes van de tjiftjaf, de winterkoning, de geelgors, de kievit en de blauwborst die daar nog veelvuldig voorkwam, zowel de rood- als de witgesterde variant. Bij het struinen door rietkragen vonden we soms een nestje van een kleine karekiet met een koekoeksei of een jonge koekoek en bij een vennetje vloog in het voorjaar een groep zwarte sterns rond. Mijn vogelmaat, die een stuk ouder was dan ik filmde het allemaal, terwijl ik probeerde met een box cameraatje daar foto's van te maken. Dat materiaal is in de loop der jaren allemaal verloren gegaan. Tijdens die tochten stuitten we tussen de heidepollen en het pijpenstrootje ook regelmatig op een nest van een wulp. In een compleet nest lagen altijd vier eieren, eieren met een vrij spitse punt die, evenals bij de kievit, altijd met die punt naar elkaar toe lagen. Ook toen al vond ik de vogelwereld heel fascinerend.

Tot zover een stukje nostalgie, maar de wulp is altijd tot mijn verbeelding blijven spreken. Als ik zijn jodelende zang ergens boven een weidegebied hoor moet ik altijd aan die tijd terug denken. Het was dan ook leuk dat ik tijdens een tochtje door de polders in het noorden van Brabant afgelopen voorjaar enkele wulpen druk zag badderen in een plasje in een stoppelveld. En daar gaat met name dit blog over.

Veel kijkgenoegen bij dit blog en bedankt nog voor jullie leuke reacties op mijn vorige blog over de roerdomp (klik hier)

Groeten, Ad

Wulp in bad.

Het begon allemaal nog vrij rustig

Waarna het al snel ontaardde in een waterballet.

De spetters vlogen in het rond.

De wulp op de achtergrond werd op een gegeven moment ook aangestoken door al dat geweld en begon driftig mee te doen.

De vleugels werden soms hoog opgestoken.

Met opgeheven vleugels.

Leuk om te zien, het leek alsof ze af en toe gingen synchroonzwemmen.

Synchroon badderen.

In de polder zagen we die middag nog enkele andere soorten zoals deze buizerd die heerlijk zat te zonnen tegen een rietkraag.

Ze blijven continu alert, de omgeving wordt goed in de gaten gehouden.

Op een gegeven moment vond hij het wel zat en ging in het weiland zitten.

Het gespetter bij de wulpen ging intussen gewoon door en nam steeds heftiger vormen aan.

De wulp op de achtergrond had zich al even kalm gehouden, maar had er ook nog niet genoeg van en begon weer vrolijk mee te doen.

Even voor de afwisseling, een stukje verderop zwom een fuut.

Terwijl een knobbelzwaan klapwiekend tegen de achtergrond van takken met veel lawaai overvloog.

Na nog wat ultiem gespetter.......

........kwam hij klapwiekend het plasje uit.......

.......om z'n vleugels te drogen.

Dat doen ze zo heftig dat ze soms los komen van de grond of uit het water, een mooi moment om ze dan zo half vliegend te fotograferen.

Ik heb datzelfde gedrag ook wel gezien bij watersnippen.

Je moet dan ongeveer weten en ook een beetje geluk hebben hoe je de sluitertijd instelt (hier 1/1000 sec.) om onscherpte in de vleugels te krijgen zodat de beweging geaccentueerd wordt.

Terwijl ik met de wulp bezig was zag ik een eindje verderop een torenvalk op de stoppels zitten die een muis gevangen had.

Ook leuk, dus voorzichtig een klein stukje ernaar toe gereden en eerst daar maar weer aandacht aan besteed.

De kop van de muis had hij (zij, het is een vrouwtje) er intussen al af getrokken.

Tenslotte nog een laatste blik op de wulp.

Die was intussen aan de rand van het plasje z'n vleugels verder aan het drogen.

Slotwoord: Heel veel foto's uit een nog veel grotere serie, de volgende keer moet ik toch maar eens overwegen of ik bij zulke taferelen niet beter een filmpje kan maken. Ik denk daar eigenlijk nooit aan. Tot de volgende keer.