Texel voorjaar 2022 (1)

Na de lange winterperiode was het midden mei van dit voorjaar eindelijk weer zo ver dat we een tripje hadden gepland naar een van onze populairste natuurpareltjes te weten: Texel, om daar enkele dagen te genieten van de natuur, gecombineerd met het schieten van hopelijk wat leuke plaatjes van misschien wel voor ons nieuwe (vogel)soorten. Menigmaal hadden we daar al op diverse plekken gekampeerd en hadden we al heel wat hotelletjes op het eiland via korte arrangementen bezocht. Deze keer hadden we gekozen voor een B&B in het noorden, in de buurt van de Cocksdorp. Na het overvloedige ontbijt gingen we 's-morgens op pad om de bekende en meest aantrekkelijke plekken van het eiland te bezoeken. Ter plekke fotografeerde ik dan al wandelend door b.v. door de Tuintjes, bij Utopia, de Slufter of de Horsmeertjes en onderweg maakte ik ook nog heel wat foto's vanuit de auto. 

Ik had thuis op waarneming al gezien dat er bij Waal en Burg Temminck's strandlopers waren gezien en niet ver van ons B&B waren morinelplevieren gesignaleerd. Die laatste soort komt in een volgend blog aan de beurt, ik wil de foto's in chronologische volgorde plaatsen.

Ik hoop dat je de foto's kunt waarderen en een reactie stel ik zeer op prijs. Daarom dank nog aan degenen die een reactie achterlieten op mijn vorige blog (klik hier)

Groeten, Ad

Texel staat bekend om zijn kolonie broedende grote sterns. Het is altijd weer een uitdaging om deze snelle vliegers in de vlucht te fotograferen.

Meestal zit de kolonie bij Utopia, dit jaar waren ze verkast, gedeeltelijk bij de Petten en een ander deel  naar het Wagejot. Hier vliegt een eenzame kokmeeuw met een prooi boven de kolonie van de Petten.

Kenmerkend voor de grote stern is het gele puntje aan z'n snavel. Leuk dat hij hier nog even een pootje liet hangen.

Niet iedereen zal hiervan houden, het is een veel toepaste techniek van o.a. Jan van der Greef om met een lange sluitertijd abstractie in het beeld te krijgen terwijl het onderwerp nog wel herkenbaar is.

Het is verwonderlijk hoe ze hun eieren en jongen tussen zo'n krijsende bende terug weten te vinden. In dit geval tussen de kolonie van het Wagejot. 

Na thuiskomst kwam helaas in het nieuws dat beide kolonies grote sterns, samen met die op Ameland, was getroffen door de vogelgriep. Van de aanwezige 3400 paartjes zijn er 3600 grote sterns gestorven, de totale Nederlandse populatie is daarmee voor een groot deel gedecimeerd, helaas.

Onderweg kon ik vanuit de auto deze fitis fotograferen.

Die wilde ook nog wel even voor ons zingen.

Bij de Robbenjager zat deze grasmus in de struiken.

In de Tuintjes zie je bijna altijd wel een bruine kiekendief, in dit geval een mannetje.

Scholekster op een met wier bedekte rots in de Waddenzee.

Aalscholver op enkele meerpalen in de Waddenzee.

Nestelende kokmeeuw in de duinen.

Dit mannetje kuifeend dobberde in de Waddenzee. Veel eenden kunnen zowel in zoet- als in zout water leven, bijzonder eigenlijk.

Het vrouwtje, de eend, was niet ver uit de buurt.

Op de dijk was een veldleeuwerik neergestreken, getwijfeld of ik hem zou plaatsen, het is een flinke crop maar allee. 

Eveneens in de Waddenzee lijkt deze stormmeeuw het op een jonge kokmeeuw te hebben gemunt.

Maar dat is toch niet het geval, een andere kokmeeuw lijkt n.l. beschermend onder haar vleugels te worden genomen. Op de achtergrond kijkt een andere stormmeeuw goedkeurend toe. 

Een juveniele kokmeeuw vliegt uit het water op. Ik heb bewust de stenen, of wat het ook is, niet weggepoetst zodat de spetters zichtbaar blijven.

Ik vermoed dat dit een juveniele grote mantelmeeuw is, maar helemaal zeker ben ik daar niet van. Erg moeilijk die jonge meeuwen van diverse jaargangen.

Dan is een kokmeeuw toch makkelijker te herkennen, hier in het late avondlicht in de vlucht "gepakt".

De eerste dag zijn we ook een kijkje gaan nemen in de polder Waal en Burg, het zou anders zo maar kunnen zijn dat de Temminck's strandlopers inmiddels vertrokken waren. Daar aangekomen zagen we dat er een prachtig nieuw bezoekerscentrum was verrezen. Omdat ik niet wist waar precies de Temminck's gezien waren vroeg ik het aan de boswachter achter de balie. Wat schetst mijn verbazing toen hij zei dat ze nu net aan het plasje direct bij het bezoekerscentrum zaten en dat zijn collega ze op dat moment stond te fotograferen. Ik ben natuurlijk direct aangesloten en kon enkele foto's maken voordat ze weer wegvlogen. De foto's zijn niet opperbest, ze liepen toch best nog ver weg en we konden ook niet dichterbij komen. Bovendien scheen de zon erg fel waardoor je luchttrillingen kreeg en hadden we de zon ook nog tegen. 

Het waren eigenlijk niet meer dan enkele bewijsplaatjes, maar toch was ik blij met m'n eerste Temminck's strandlopers. De volgende dag zijn we nog terug gegaan, maar ze lieten zich niet meer zien.

Altijd interessant om ook even een kijkje te nemen bij de Volharding. Bij laag water zijn daar vaak diverse soorten steltlopers te zien. Er stond een eenzame rosse grutto in zomerkleed aan de waterlijn.

In zomerkleed zijn het prachtige vogels die in niets lijken op de wat saai getekende rosse grutto's in winterkleed.

Hij liet toe om wat dichterbij te komen. Op deze plek kon ik ook enkele steenlopers in zomerkleed fotograferen, die komen in een volgend blog voorbij.

De rosse grutto liet zelfs even de mooi getekende onderkant van z'n vleugels zien.

Toen ik alweer terug bij de auto was ging hij toch op de wieken.

De volgende ochtend reden we na het ontbijt een zandpad van de polder in op zoek naar de morinelplevieren die daar de afgelopen dagen gezien waren. In het weiland zagen we aanvankelijk alleen deze haas die al gauw werd nagezeten door een rammelaar.

Rennende hazen.

Ik hoopte dat ze even met elkaar zouden gaan boksen, maar het bleef bij een  achtervolging.

Misschien een paring fotograferen dan? Nee ook dat was me niet gegund, het vrouwtje was er blijkbaar nog niet klaar voor. Het zij zo, de natuur laat zich gelukkig niet dwingen.

Slotwoord: En de morinelplevieren dan? Nou die vonden we op een heel andere plek in de polder. Volgend keer aandacht voor deze prachtige, zeldzame vogel samen met de eider, een andere mooie soort. Tot dan.