Texel voorjaar 2022 (2)

In juli publiceerde ik een blogje met foto's die ik dit voorjaar maakte tijdens ons verblijf op Texel, gevolgd door nog een blog alleen gewijd aan de morinelplevier en de eider. Het waren mijn eerste morinelplevieren en omdat dat voor mij toch wel bijzonder was wilde ik daar in een apart blog aandacht aan besteden. Naast de soorten in deze twee blogs zagen we die dagen op Texel nog tal van anderen en daar gaat dit blog over. Ik heb daarbij nog flink moeten selecteren en foto's moeten laten afvallen omdat het er anders teveel werden. En dan nog blijven er enkele soorten over die ik in een toekomstig blog wil laten zien omdat ik het jammer vind deze ongezien in mijn portfolio te laten zitten.

Ik hoop dat de foto's in dit blog aanspreken, het zijn zeker niet allemaal spectaculaire of zeldzame soorten, maar ik vind dat ook die vogels aandacht verdienen. Voor mij blijft het daarbij een uitdaging om ze op een mooie en als het kan bijzondere manier in beeld te brengen, alhoewel ik besef dat het steeds moeilijker wordt om daarbij origineel te zijn want bijna alles is al eens op wat voor manier dan ook gefotografeerd. 

Bedankt nog voor jullie leuke reacties op mijn winnende foto van de paddenstoel uit het vorige blog. (klik hier)

Groeten, Ad

Steenloper mannetje in zomerkleed.

Gezien de zwartachtige bovendelen dacht ik aanvankelijk aan grote mantelmeeuwen, temeer omdat ik achteraf geen referentiekader had wat betreft de grootte. Maar gezien de gele poten zijn dit toch kleine mantelmeeuwen.

Kleine mantelmeeuwen.

In de duinen bij de Tuintjes fotografeerde ik deze zilvermeeuw (roze poten en lichter bovendek) met de bekende vuurtoren op de achtergrond.

Eveneens in de Tuintjes liep deze prachtige fazanthaan.

Even verderop liep nog een andere fazanthaan tussen de duinvegetatie met op de voorgrond enkele konijnenholen.

Hij stond daar heel statig op de duintop hetgeen versterkt wordt omdat ik hem van onderaf kon fotograferen.

Bij de Volharding liepen enkele steenlopers in zomerkleed op het wad.

Ik ben er niet helemaal uit of dit nou een vrouwtje is of een mannetje dat nog niet helemaal in zomerkleed is.

Uit deze foto blijkt wel duidelijk waarom hij in het Engels Turnstone wordt genoemd.

Steenloper, het zijn prachtige vogels die vaak ten onrechte wat worden ondergewaardeerd.

Steenloper mannetje met op de achtergrond een rosse grutto.

Steenloper op het wad.

Graspieper in een dode duindoorn.

Ook de grasmus koos een plekje bovenin de struiken.

Roodborsttapuit zie je ook altijd wel op Texel.

Ook rood maar dan van het kneu mannetje.

Kluten zijn op Texel en op de Waddeneilanden in het algemeen altijd een dankbaar onderwerp om te fotograferen. In het Wagejot liet deze kluut zich van een mooie kant zien.

Ik moest even kijken hoe het nou precies zat met die vleugels.

Behalve vogels tref je op Texel ook mooie flora aan, zoals hier het duinviooltje.

In het nieuw ontwikkelde gebied Waal en Burg vind je talloze orchideeën. Ik vind ze ontzettend moeilijk te determineren omdat er veel hybriden bestaan. Ik denk hier aan een brede orchis. 

Dit zou de gevlekte orchis kunnen zijn omdat de vlekken op het blad gevuld zijn. Ze houden van schraal grasland met een kalkrijke bodem, met zoveel schelpen(gruis) voldoet Texel uiteraard wel aan die voorwaarde.

Hier denk ik aan een rietorchis, maar misschien dat een specialist op dit gebied een aanvulling of correctie kan geven.

In de polder zingen en nestelen nog best veel veldleeuweriken. Bij het verharde pad bij het nieuwe bezoekerscentrum had deze leeuwerik een worm gevonden. Het nest zal wel ergens in de buurt geweest zijn.

Veldleeuwerik met een verse worm.

Veldleeuwerik met worm in zijn natuurlijke leefomgeving.

Maar hoog in de lucht is zeker ook hun habitat.

Ze presteren het zelfs om met een worm in hun snavel te zingen.

Kleine plevier in het plasje bij het bezoekerscentrum.

Op het dak van een schuurtje met mooie korstmossen bij de Robbenjager zat deze boerenzwaluw.

Boerenzwaluw.

Toen de boerenzwaluw vertrokken was nam deze scholekster zijn plekje in.

Scholekster.

In een blog over Texel mag de grutto natuurlijk niet ontbreken. Was hier eigenlijk wel wat te laat omdat de vliegende vogels al bijna gepasseerd zijn, maar omdat de kop en snavel nog goed zichtbaar zijn vond ik het wel kunnen.

Op het wad stond een kluut te pronken.

Hij wilde wel even z'n prachtige verenkleed laten zien en gaf een showtje weg.

Bijna volledige symmetrie.

Ik vind kluten een van de mooiste wadvogels.

Vaak zie je ze in gezelschap van andere steltlopers zoals hier een tureluur.

Ook lepelaars foerageren graag in de buurt. Deze liep zo dichtbij dat ik er alleen een portretje van kon maken.

Lepelaar in broedkleed met z'n enorme spatel.

In de Waddenzee stond deze rosse grutto beduidend verder weg.

Maar na een tijdje rustig wachten kwam hij steeds dichterbij. Sowieso een methode als je wilt dat vogels dichterbij komen, geduld, geduld en nog eens geduld. 

In de Waddenzee had deze kluut een prooi gevangen, ik kon niet precies wat het nou was. 

Een stukje verderop waaierde dit groepje uit terwijl ze langzaam mijn kant op kwamen.

Met de snavels dezelfde kant op vormden ze een diagonale compositie.

Tenslotte deze laatste foto waar ze met elkaar een kring vormden.

Slotwoord: Een blog met veel foto's, ik hoop dat ik de aandacht een beetje vast heb kunnen houden, maar met het gegeven dat er veel soorten in zitten en dit mijn eerste blog van de maand september is wilde ik er dit keer wat uitgebreider bij stilstaan. Tot de volgende keer.