Grauwe kiekendief

Gedurende de velen jaren dat ik al aan natuurfotografie doe heb ik talloze foto's gemaakt van de bruine kiekendief. In het begin vond ik dat heel bijzonder, immers in die tijd, midden jaren 70 zag je nog niet zoveel kiekendieven al al helemaal niet in Oost Brabant. Toen dat dan ook voor de eerste keer lukte, ergens in een polder in het westen van het land, was dat voor mij echt een eureka moment. Er volgden er meer en toen ik in de jaren 80 op Schiermonnikoog eens een blauwe kiekendief zag vliegen terwijl ik geen camera bij me had was het ultieme doel om ook die nog eens op de gevoelige plaat te vereeuwigen. Het aantal in Nederland voorkomende exemplaren was toen op de vingers van een hand te tellen. Vele jaren later lukte ook dat en tegenwoordig zie ik ze zelfs regelmatig hier dichtbij huis in de Peel vliegen. En ik wijdde er al eens een blog aan, zie: https://advanduren.blogspot.com/2018/01/airbnb.html#comment-form
In die tijd (en nog) was ik een fervent liefhebber van veldgidsen over vogels en zag toen dat er nog een derde soort hier in Nederland voorkwam, n.l. de grauwe kiekendief die zowaar nog zeldzamer was dan zijn blauwe soortgenoot en tot enkele jaren geleden kon ik niet bevroeden dat ik die ooit nog eens voor de lens zou krijgen.
Toch kwam het zo ver. Dit voorjaar waren we op (vogel)vakantie in noord Drenthe van waaruit we verschillende tochten ondernamen naar o.a. het Lauwersmeer, het Zuidlaardermeer en de polders van Groningen. Tijdens een van die tochten door de polders van midden Groningen zag ik plotseling in mijn ooghoeken een kiekendief boven de weilanden vliegen. Ik zag gelijk dat geen blauwe was, maar een mannetje van de grauwe soort. Snel de auto een zijweggetje in gedirigeerd en uitgestapt waarbij ik het geluk had dat hij weliswaar snel voorbij wiekelde, maar ik toch snel wat foto's kon maken. Het is dan een ontzettend voordeel als je je camera kent en snel met de instellingen kunt schakelen (ik fotografeer alles op de manuele stand) Ik was erg blij dat het na zoveel jaren was gelukt om ook de grauwe te kunnen fotograferen.
Je zou zeggen "nou dan heb je ze alle drie" maar intussen heeft zich ook nog de steppenkiekendief genesteld in het rijtje van in Nederland voorkomende kiekendief soorten. Het doel is ook die nog aan het rijtje te kunnen toevoegen, ooit zal me dat hopelijk lukken ook al is hij nog zeldzamer dan de grauwe.
Bedankt nog dat jullie zo enthousiast reageerden op mijn blog over de zeearenden In Nederland, klik hier: https://advanduren.blogspot.com/2019/07/zeearenden-in-nederland.html#comment-form

Groet,
Ad

De tekening aan de onderkant van de vleugels is duidelijk anders dan bij de blauwe kiekendief.

Langzaam, althans zo lijkt het, speurt hij het weiland af op zoek naar prooi.

Op de achtergrond het boerenbedrijf.

Hij stoorde zich niet aan mijn aanwezigheid en kwam al iets dichterbij.

Even leek het erop dat hij verder door zou vliegen, steeds verder van mij weg.

Hier kantelde hij en kwam weer mijn kant op gevlogen.

Fijn als je dan achteraf ziet dat de belichting goed is en de lucht niet uitgebeten.

En maar speuren. Hij ziet er best wel een beetje sneaky uit.

Op de achtergrond weer een hoogspanningsmast , het lijkt wel of kiekendieven en zeearenden een bepaalde voorkeur hebben v.w.b. hun leefomgeving waarbij die dingen zich in het landschap bevinden. Ik vond het overigens niet echt storend in de foto.

Hier draaide hij weer en gaf me nog een kans om enkele foto's van nog dichterbij te maken. Intussen was ik wel achter de auto weggekropen. Hier is ook mooi de donkere lijn in de lengte van de vleugel zichtbaar.

Hier is ook goed het verschil met het mannetje blauwe kiekendief te zien, de onderkant van de vleugels is gespikkeld terwijl, behoudens de zwarte vleugelpunten, de onderkant van de vleugels bij de blauwe egaal is.

Hier vloog hij steeds verder van me weg.....

Om vervolgens hoogte te winnen....

En tenslotte boven de boomtoppen te verdwijnen.

 Even later zag ik hem op flinke hoogte over zweven.

Hier kun je mooi de totale bandering op vleugels en staart zien.

Een laatste plaatje waar hij nog hoger tegen een volmaakt onbewolkte hemel vloog.

Slotwoord: Alhoewel ik het idee heb dat het klimaat voor veel vogels in Nederland almaar slechter wordt ben ik bepaald niet ontevreden dat ik na de zeearenden deze grauwe kiekendief dit jaar aan mijn portfolio heb kunnen toevoegen.
Recent werd overigens bekend dat hier in de omgeving op de Strabrechtse Heide, waarin zich het grootste natuurlijke ven van Nederland bevindt, ook een (jonge) zeearend is gesignaleerd die daar nu al enkele weken is blijven rondhangen. Wie weet, leidt dit tot een broedgeval en zou ik deze imposante vogel eens dichtbij huis kunnen fotograferen.