Airbnb

Mijn vorige blogbericht droeg de titel BB en sloeg niet op een voormalige blonde Franse filmster maar op de eveneens minstens zo fotogenieke blonde buizerd. (klik hier)
Zo slaat bovenstaande titel niet op een of ander logies met ontbijt maar op de elegante blauwe en bruine kiekendief die als acrobaten door de lucht zweven en al wiekelend boven de rietvelden jagen op hun geliefde prooi namelijk kieken ofwel kuikentjes van in het riet broedende vogels.
Al lang was mijn wens om dit gedrag van de kiekendieven vast te leggen. De afgelopen twee jaar heb ik daar aardig wat tijd aan besteed en ook tijdens onze vakanties was ik in de rietvelden vaak op zoek naar deze prachtige vogels waarbij vooral het mooi gekleurde mannetje van de blauwe variant hoog op mijn verlanglijstje stond.
Veel kijkgenoegen bij de foto's in dit blogbericht en als je naar aanleiding daarvan een reactie wilt achterlaten stel ik dat zeer op prijs.

Groet,
Ad

Om maar met de deur in huis te vallen, het fotograferen van een blauwe kiekendief mannetje is gelukt. Die dag was ik met mijn echtgenote aan de randen van de Groote Peel op zoek naar deze schoonheid. Toen we na uren in de auto even zaten te pauzeren zag zij met de verrekijker in de verte een vogel onze kant op komen vliegen. Al gauw zag ik dat het onze gezochte gast was en snel heb ik mijn camera ingesteld en verscholen achter de auto gewacht tot hij dichtbij genoeg was. Toen hij net boven onze auto was keek hij nog even mijn kant op alsof hij voor me wilde poseren.

Al weken eerder lukte het me om het vrouwtje van de blauwe kiekendief vast te leggen. Ze joeg boven een akker afgewisseld met onkruidvelden.

Ze zijn erg gracieus, zeker als ze op wat grotere hoogte op de thermiek zweven.

Op een gegeven moment verschenen er zelfs twee ter plekke die om elkaar heen cirkelend om het territorium vochten.

Hier is goed de kenmerkende kraag om de nek van het vrouwtje te zien.....

en de mooie tekening aan de onderkant van de vleugels.

Het lukte me ook enkele foto's van de bovenkant te maken.

Majestueus zwevend terwijl ze continu de omgeving afspeuren.

Hetzelfde mannetje als boven, totaal anders gekleurd dan het vrouwtje maar de kleur waar de soort zijn naam aan ontleent.

Een ander mannetje dat ik een maand eerder in de Groote Peel fotografeerde.

Onmiskenbaar met die zwarte vleugelpunten.

Als je veel geduld hebt komen ze na lang wachten naar beneden om zich op de opgespoorde prooi te storten.

Dit zijn de momenten waar je na lang wachten voor beloond wordt, met gespreide vleugels en staart.

Een andere soort is de bruine kiekendief, in tegenstelling tot de blauwe trekt deze soort in de winter naar warmere oorden. Hier het mannetje.

Eveneens uitgerust met flinke vlerken waarvan de uiteinden bij het mannetje eveneens zwart zijn. In die zin zou je eerder verwachten hier met het vrouwtje van de blauwe te maken te hebben, reden dat dit, zeker bij leken, vaak voor verwarring zorgt.

Best imponerend als zo'n jongen recht op je af gevlogen komt.

En ook zij speuren naar jonge vogels, kikkers muizen e.d.

Langzaam wordt zichtbaar waar de prooi zich bevindt, iets waar je met je camera instellingen dan al rekening kunt houden.

Het heideveld met pijpenstrootjes is al zin zicht.

Deze foto's maakte ik in het Fochteloërveen.

Waar zit die prooi nou.

Een van de foto's waar ik het meest content mee was.

Uiteindelijk gevonden, met een verrassingsaanval wordt de prooi veroverd. Ik vond het wel jammer dat links in beeld nog een struikje buiten mijn focusveld stond.

Een ander mannetje verschijnt ten tonele.

Eveneens speurend naar de blijkbaar volop voorhanden zijnde prooien in het gebied.

De jachtmethodiek is vrijwel identiek.

Steeds zie je de kop van positie veranderen om de omgeving te scannen.

even stil hangen.....

en inhouden........

en vervolgens in vliegende vaart naar beneden.

Twee andere foto's die mij wel blij maken.

Tenslotte wordt ook hier de prooi gegrepen.

Ter afsluiting van dit al veel te lange blog nog enkele foto's van het vrouwtje bruine kiekendief dat haar naam met de overwegend bruine kleur eer aandoet.

Ook hier is de toch flinke spanwijdte van de imposante vleugels te zien.


Slotwoord: De afgelopen tijd heb ik wat minder blogberichten geplaatst. Mijn voorkeur gaat uit naar het wat meer uitdiepen van een onderwerp, het gevolg hiervan is dat de blogberichten over het algemeen wat langer zijn, maar ik hoop hiermee een bijdrage te leveren aan het wat beter leren kennen van een bepaalde soort.