Op 20 september j.l. waren we op uitnodiging van CameraNu te gast in Burgers Zoo. Er was die dag een event georganiseerd, gedurende de hele dag werden er lezingen op het gebied van natuurfotografie gegeven door professionele natuurfotografen, je had voor een aantrekkelijke prijs toegang tot het park, parkeerplaats, onbeperkt koffie/thee en tijdens de middagpauze een heerlijk buffet met eten uit allerlei wereldkeukens. Uiteraard waren ook alle bekende cameramerken aanwezig om hun spullen te promoten.
De interessante lezingen waar ik voor had ingeschreven namen al zoveel tijd in beslag dat er in de middag niet zo heel veel tijd meer resteerde om nog het park te bezoeken. Toch zijn we daar nog een uurtje geweest en om te voorkomen dat ik de hele dag met mijn zware telelens moest rondsjouwen had ik het kleine Helioslensje met een tussenring op m'n camera geschroefd. Je bent dan uiteraard wel behoorlijk beperkt want foto's van veraf of van grote dieren gaat je dan absoluut niet lukken, maar ik vond het wel een uitdaging om uit te vogelen wat ik dan wel met zo'n lensje zou kunnen doen en wat te experimenteren. Ik stond er overigens versteld van wat sommige mensen dan op zo'n dag meenemen, ik zag diverse "fotografen" zelfs met bolderkarren vol met apparatuur en statieven rondlopen, beetje decadent wel.
Maar goed, beperkt dus, maar de grote conferentiezaal bleek in de bush te zijn gebouwd en ik ontdekte al gauw genoeg dat zich leuke hagedissen tussen de beplanting ophielden en bovendien waren daar prachtige bloemen en planten te bewonderen. Verder hebben we nog even het aquarium bezocht en ik hoopte daar wat mooie, kleurige kwallen te kunnen fotograferen. Die heb ik helaas niet gezien, maar hoewel erg moeilijk heb ik toch wat vissen kunnen fotograferen. Heel lastig, je hebt er heel weinig licht, je moet door het vuile glas fotograferen, je hebt met allerlei kleuren kunstlicht te maken en er hangt constant een soort van mistsluier in de aquaria. De iso-waarde moest flink omhoog, wat ruis was dan vaak onvermijdelijk, enfin ik heb geprobeerd om er met dat lensje van een paar tientjes toch wat van te maken hetgeen ik hier laat zien.
Veel kijkgenoegen en bedankt nog voor jullie leuke reacties op mijn blog over de grutto en de graspieper. (klik hier)
Groeten, Ad
Dit prachtig gekleurde hagedisje van slechts 10 cm. lang luistert naar de naam marmeranolis, in goed Nederlands westelijke smaragdhagedis.
Ik zag dit piepkleine beestje tussen de struiken van de bush uitkomen en hoopte dat hij zich nog wat beter zou laten zien.
Langzaam kwam hij tussen de takken tevoorschijn.
En leek mijn wens in vervulling te gaan.
Uiteindelijk kon ik deze foto van dit prachtige beestje maken. Het is erg lastig fotograferen met de Helios, zeker met een tussenring, je hebt een zeer beperkte scherptediepte en je moet alles ook de scherpstelling handmatig instellen.
In de bush waren ook prachtige bloemen te bewonderen waarvan ik naam niet weet en ook niet heb kunnen achterhalen. Ik heb veel pogingen ondernomen bij Obsidentify, maar dan kreeg ik namen waarvan ik zeker weet dat die niet kloppen. Er zat nog een klein insect op de bloemkelk zag ik achteraf.
Bij de vorige foto stelde ik scherp op de bloemkelk, hier op de meeldraden, zo klein is de scherptediepte van deze lens.
Ook deze rode bloem vond ik de moeite waard om op de foto te zetten.
Dezelfde bloem als hierboven vanaf een ander standpunt.
Deze kelkbloem leek wel op die van een hibiscus, hij zal ongetwijfeld anders heten. Hier is goed te zien waarom ik dit Helios lensje koester, een mooi bokeh.
We liepen even verder naar de tropische vlindertuin en kwamen daar ook prachtige soorten tegen, zoals deze Papilo dardanus. Een Nederlandse naam heb ik er niet voor.
Dezelfde soort maar een al zeer afgevlogen exemplaar.
Een andere, grote vlinder die je in vrijwel alle tropische vlindertuinen tegenkomt is deze blauwe Morpho. Een beetje tegendraadse compositie omdat ik de bokehbollen van het licht dat door het palmblad scheen mee wilde nemen.
Dezelfde foto maar nu een compositie zoals het eigenlijk 'hoort". Nu heb ik rechts wel meer het effect van de lens in beeld. Ik kon geen keruze maken.
En zo ziet hij er dan uit als deze vlinder zijn vleugels opendoet en dan zie je ook meteen waaraan hij zijn naam te danken heeft.
Ik vind het dan ook wel weer leuk om wat te experimenteren, zoals met dit vlindertje dat net boven de rand van een blad uit stak. De pootjes zie je door het blad heen.
In de vlindertuin bevinden zich ook enkele waterpartijen waar in een soort mangrove deze wenkkrabben zitten.
Een andere mooie vlinder was deze Hamadryas amphinome ofwel de rode crackervlinder. Waar hij die naam vandaan heeft is me een raadsel, maar misschien is het een vrouwtje dat hier de haardos van mijn vrouw verkiest als zitplaats.
Nog een andere soort hangend aan een takje waarvan ik de naam schuldig moet blijven. Ik vergat een foto te maken van het bord met de namen van de verschillende soorten die in de tuin voorkomen.
Nog een soort waarvan ik de naam evenmin weet, maar met het geel/rood en witte vleugelranden vind ik het een prachtige soort.
Dezelfde soort qua foto een stuk minder dan voorgaande, maar omdat kop, voelsprieten en roltong in de lichtbol vallen mag hij toch meedoen.
Van de tropische vlindertuin naar het aquarium waar het al net zo warm was en waar het nog lastiger fotograferen was zoals ik in mijn inleiding al zei. Ook hier moet ik in de meeste gevallen de namen van de soorten schuldig blijven.
Een joekel van een mooi getekende baars.
Ik denk aan een soort lipvis met de complementaire kleuren geel en blauw.
Hier is wat beter te zien waarom ik denk dat het een soort lipvis is, een kleurig geheel.
Dezelfde vis maar ik vond het hier wel leuk dat de kleuren van de kop en hals terugkomen in het water voor de vis.
Een joekel van een vis, ik denk aan een tandbaars.
De laatste foto uit het aquarium, dit prachtig gekleurde visje. Hier zie je ook goed het zgn. swirly bokeh dat deze lens veroorzaakt.
We gingen nog even terug naar de bush om een kop koffie te drinken voordat we naar huis gingen. Ik zag daar nog een ander soort hagedisje dat z'n kop boven een blad uit stak.
Toen hij wat ging verzitten kon ik het niet laten de achtergrond in de foto mee te nemen.
Hij had waarschijnlijk een aanval van een ander dier overleefd gezien het stukje staart dat hij miste, een eigenschap overigens van hagedissen als ze aangevallen worden. Het stukje staart groeit overigens weer terug.
Enkele van die prachtige planten wilde ik toch ook nog wel even meenemen, zoals deze die wel wat op een vlierbes lijkt.
Dit blijken de bloemen of vruchtjes van een cacaoboom te zijn.
Ik vond deze oranje bloem met witte uitsteeksel heel bijzonder.
Of dit iele gele bloemetje met oranje kern.
Nog een laatste mooie kelkje waarvan de kleur contrasteert met het blad op de achtergrond.
Bij de uitgang heb ik nog een poging ondernomen om deze Afrikaanse pinguïns te fotograferen. Als ik over het hek ging hangen kon ik ze net in de scherpte krijgen. Eigenlijk is dit lensje hiervoor ongeschikt, maar je ziet hier wel heel goed het draaiende bokeh.
Afrikaanse pinguïn.
De Afrikaanse pinguïn deed ons uitgeleide.
Tenslotte nog een foto van het hagedisje, de marmeranolis, dat ik zo mooi vind. De eerste foto heb ik hier een kwart slag gedraaid, beetje onnatuurlijk zo die tak, maar dan kreeg ik hem wat groter in beeld.
Slotwoord: Na dit hele lange blog volgende keer weer terug naar de reguliere natuurfotografie in het veld. Tot dan.
