Na de G in het vorige blog over de gierzwaluw, wat zijn er eigenlijk veel namen van vogelsoorten die met een G beginnen, vandaag aandacht voor de grutto en de graspieper. Een beetje mosterd na de maaltijd zou je kunnen zeggen, de grutto is immers alweer het land uit naar warmere oorden, maar deze wilde ik toch nog even laten zien voordat ik weer naar meer tijdgebonden opnames ga. Het is een vervolg op ons verblijf in het noorden toen we het Lauwersmeer aandeden. Op de terugweg van Ezumakeeg kom je langs de Bantpolder, er loopt daar een paralelweg naast de hoofdweg, waar je niet kunt en mag stoppen, maar langs die paralelweg is voldoende ruimte in de berm en in de aangrenzende weilanden die extensief beheerd worden met veel plas-dras zijn vaak leuke soorten te zien. Zo fotografeerde ik daar al eens kemphaantjes in zomerkleed en gigantische zwermen goudplevieren, maar nu bleken vooral grutto's en graspiepers van de kruidenrijke veldjes gebruik te maken.
Veel kijkgenoegen en bedankt nog voor de leuke reacties op het blog over de vliegende gierzwaluwen (klik hier)
Groeten, Ad
Toen we over de paralelweg reden zag ik vanuit de verte al grutto's vliegen die niet alleen boven de veldjes bleven, maar ook steeds over de weg vlogen.
Het was midden juni en, hoewel ik die niet gezien heb, zullen er wel jongen in de veldjes gelopen hebben, gezien de alarmerende roep van de grutto's. Er passeerden veel fietsers en auto's en als dat niet het geval was geweest zou ik zeker doorgereden zijn, maar omdat ik er nu van uit ging dat de vogels daar aan gewend moesten zijn en er bovendien een groenstrook van wel 7 meter breed was tussen de velden en de weg, permitteerde ik me om even te stoppen en wat opnames te schieten.
Intussen waren er meer fotografen gestopt en de vogels gaven een mooi showtje weg.
Een mooie gelegenheid om deze prachtige vogels in de vlucht te fotograferen. Ik hoorde links en rechts van me wat opmerkingen dat het allemaal zo snel ging. Ze maakten inderdaad wel wat buitelingen, maar de grutto is toch niet echt een soort die supersnel gaat. Je moet natuurlijk wel zorgen dat je sluitertijd snel genoeg is. Hier fotografeerde ik op 1/2500 sec. op diafragma f11 voor voldoende scherptediepte en omdat de achtergrond toch rustig is krijg je met dit diafragma geen storende elementen.
Om een indruk te krijgen van de polder zie je hier een grutto die wegduikt in de wat hogere, natte vegetatie. Door het extensieve beheer en de beweiding met schapen groeien er volop orchideeën.
En behalve orchideeën staan de velden vol met boterbloemen, een geschikter gebied voor weidevogels kun je niet wensen.
Waar grutto's zitten zijn tureluurs vaak niet ver weg, heel toepasselijk een weidevogel met schapen op de achtergrond.
De tureluur samen met de grutto als de koningen van de weidevogels.
En ook de graspieper is natuurlijk een echte weidevogel.
Een van de kenmerken van de graspieper t.o.v. van de boompieper is de verlengde achterteennagel, hier goed te zien. En ook de flankbestreping is een goede indicator.
De graspieper vliegt graag vanaf zijn zitpost omhoog om vervolgens al zingend als een parachuutje naar beneden te zweven.
Zingende graspieper in de vlucht.
Omdat deze vogels een stuk kleiner zijn dan een grutto zijn ze veel moeilijker in de focus te houden.
In de rietkraag van de sloot bij het weiland ontdekte ik ineens een jonge rietzanger, te zien aan het nog korte staartje en de gele randen langs de snavel.
Juveniele rietzanger.
De grutto's kwamen nu steeds dichterbij, het werd steeds moeilijker om ze helemaal in beeld te houden.
Op een gegeven moment stond ik met mijn lens recht omhoog te fotograferen, niet lang vol te houden zonder nekklachten.
Foto waar hij recht boven me vloog, deze foto is niet gecropt en een van de weinige waar de grutto nog helemaal op stond.
Ook de graspieper gooide er nog een mooie zangvlucht tegenaan.
Als ze eenmaal in glijvlucht naar beneden zweven moet je alle moeite doen om ze te volgen. Bovendien moet ook hier de sluitertijd snel genoeg zijn, hier gebruikte ik zelfs 1/8000 sec.
Voordat we doorreden en de vogels verder met rust lieten maakte ik nog een foto aan de overkant van de weg, de Bantpolder met een uitloper van het Lauwersmeer met op de achtergrond de sluizen die van de Lauwerszee het Lauwersmeer maakten, op de grens van Groningen en Friesland.
Slotwoord: Volgende keer maak ik een uitstapje naar het recente verleden toen we op uitnodiging van CameraNu naar Burgers Zoo gingen waar ik met de Helios lens in de weer geweest ben. Tot dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten