Als vervolg op mijn vorige blog, vandaag weer enkele andere soorten die ik een van mijn local patches maakte. De koereiger is daar intussen een vaste zomergast geworden en zoals ik al in een blog van november vorig jaar liet zien hebben ze daar toen een succesvol broedgeval gehad. Om niet alleen maar foto's van koereigers in de buurt, of zelfs op koeien te maken, vind ik het ook een uitdaging om te proberen ze vliegend te fotograferen.
Naast de koereiger als hoofdsoort in dit blog kon ik ter plekke ook de kleine zilverreiger fotograferen en behoort een flinke groep lepelaars daar ook tot de vaste gasten. Recent kon ik er wel 40 vliegend in een groep fotograferen. Allemaal wit tot nu toe en om het nog witter te maken enkele foto's van een insect op eveneens een witte bloem.
Veel kijkgenoegen en bedankt voor de leuke reacties die ik mocht ontvangen op mijn vorige blog over andere soorten op dit plekje.(klik hier)
Groeten, Ad
De koereiger die naar me toe kwam vliegen. Ik was hier wel blij mee, door op de vogel te belichten krijgt de lucht ook nog een fijne tekening.
De kleine zilverreiger, herkenbaar aan o.a zijn gele tenen, hier in zomerkleed met die mooie pluimen op z'n kop
Vol in het tegenlicht rennend achter een visje aan.
Dan schiet die dolksnavel pijlsnel het water in. Bij dit licht moet je behoorlijk overbelichten om nog wat tekening in de veren te krijgen, als je tenminste geen silhouetfoto wilt.
In de verte op het eiland in het ven bevindt zich een broedkolonie van lepelaars. Van die flinke afstand heb ik deze volwassen lepelaar tussen de vegetatie door in zijn habitat gefotografeerd.
Regelmatig vliegen ze van het eiland in het ven naar de randen om daar te foerageren.
Dezelfde camera-instellingen als de foto hierboven, hier vliegt de vogel tegen een veel lichtere achtergrond, maar door op de vogel te belichten maakt dat niet uit.
In de berm van het weggetje naar het ven zocht ik naar een leuke compositie van enkele margrieten.
Toen ik ineens deze geringelde smalboktor zag.
Met de telelens probeerde ik zo dichtbij mogelijk te komen en dat gaat verrassend goed, op 180 mm. kun je van redelijk dichtbij leuke foto's van insecten, vlinders en libellen maken zonder ze te verstoren. Het zijn wel geen echte macro-foto's, maar met een beetje croppen kom je een heel eind.
Ik probeerde de antennes mooi te laten afsteken tegen de bloem.
Voor de kleurafwisseling deze zwarte aalscholver. Ze komen me altijd een beetje prehistorisch voor met die geschubde veren, de overgang van reptielen naar vogels? Nee hoor, daar staat archaeopteryx voor.
Ja hoor, hij draaide mijn kant op.
En kwam tegen een mooie lucht recht over me vliegen. Samen met de openingsfoto was ik hier erg content mee.
Nog even terug naar de kleine zilverreiger, die foerageerde rustig verder. Door het tegenlicht viel de schaduw van zijn kuif op het rugdek.
Behoedzaam pootje voor pootje dichter bij de prooi.
En dan een kort tussensprintje, de sierveren op zijn kop en en achterlijf mooi in lijn.
Een badderende lepelaar tussen de vegetatie door gefotografeerd.
Tot slot nog enkele opnames van een lepelaar die heel dichtbij stond en zijn heil elders in de plas zocht.
Ik blijf het een uitdaging vinden om vliegende vogels te fotograferen.
Zeker van dichtbij gaat het snel en het is best lastig om hem dan in de focus te houden. De wilde eend dacht er het zijne van.
Slotwoord: Voorlopig laat ik dit gebiedje qua blog even voor wat het is, overigens kon ik daar heel recent weer een nieuwe soort aan mijn collectie toevoegen, n.l. de poelruiter, maar daarover later meer. De volgende keer aandacht voor de steltkluten die ik tijdens een tochtje naar de Yerseke Moer kon fotograferen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten