Grote bonte specht

De komende berichten wil ik wat posts laten zien van de diverse spechtensoorten die ons land rijk is, welgeteld zijn dat er zes, maar het is me nog niet gelukt om ze alle zes voor de lens te krijgen.
Als eerste wil ik starten met waarschijnlijk wel de meest voorkomende, de grote bonte specht die ik de afgelopen jaren in verschillende settings heb gefotografeerd. De eerste foto´s dateren van 2009, ik vond het toen al heel wat en ook heel spannend als ik een grote bonte specht kon fotograferen. In 2011 kon ik met mijn afstandbediening, terwijl ik zelf op gepaste afstand bleef, foto´s maken bij de nestboom van een paartje spechten, terwijl ik afgelopen winter bezig ben geweest om ze niet alleen van heel dichtbij te fotograferen, maar heb ik ook geprobeerd wat van het gedrag van deze prachtige vogel vast te leggen.
Veel kijkplezier en nog hartelijk bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige blog over de blauwborsten (klik hier)

Groeten,
Ad

Mannetje grote bonte specht te herkennen aan zijn rode kruin, recent gefotografeerd.

Hier is duidelijk te zien dat ze hun stugge staart vaak gebruiken als een soort derde poot.

Op een vrijwel horizontale tak zie je ze niet zo vaak.

Bovenstaande drie foto's maakte ik in 2009 toen nog met mijn Nikon D70, ik was er erg blij mee.

In 2011 nestelde een paartje in een half vergane eik in een oud bos. Hier hangt het mannetje voor het nestgat.

Hier komt hij met zijn snavel vol insecten aanzetten, ze hebben inmiddels jongen.

De jongen zitten al voor het gat te wachten om het voer aan te nemen.

Na het voeren worden de uitwerpselen van de jongen mee naar buiten genomen om het nesthol schoon te houden en predatoren niet op het spoor te zetten.

Afgelopen winter heb ik me toegelegd op zowel close-ups met een rustige achtergrond waarvan ook de openingsfoto een voorbeeld is, alsmede wat gedragsfoto's waar ik wat meer van de omgeving in beeld gelaten heb, maar daardoor soms wel wat rommeliger ogen.

Hier zie je goed dat spechten, in tegenstelling tot veel andere vogelsoorten, slechts drie in plaats van vier tenen hebben, waarvan er twee naar voren zijn geplaatst en een naar achter.

Soms zitten ze zowaar op een tak zonder hun staart te gebruiken.

Wat kleiner in beeld, maar het licht viel hier mooi op de vogel en een rododendron tegen een verder donkere achtergrond.

Als een stelletje kwajongens waren deze  twee heren rond een boom verstoppertje aan het spelen. Uiteindelijk bleek het te gaan om de gunst van een vrouwtje.

Even kijken waar mijn tegenstander gebleven is.

En verder gaat de schijnvertoning.

Tussen alle schermutselingen in even uitpuffen op een heg.

Tot slot nog een portretje.

Blauwborsten

Er zijn de afgelopen tijd al heel wat mooie foto's voorbij gekomen van blauwborsten en ik wil daarbij niet achterblijven. De laatste blogs die ik postte lieten nogal wat verscheidenheid van soorten zien, maar omdat dit zo'n hele mooie, bijzondere soort is wil ik dit blog volledig aan de blauwborst wijden, waarbij ik een overzicht heb opgenomen van de foto's die ik gedurende 3 jaar van deze moerasvogel heb gemaakt. Je hoopt dan natuurlijk dat de kwaliteit steeds toeneemt. Een vrij zittende, zingende vogel is dan natuurlijk al heel mooi, maar het ultieme doel is om een mannetje te fotograferen dat zingend zijn kenmerkende vlucht uitvoert waarbij hij met gespreide staart als een parachuutje uit de lucht komt vallen waarbij de prachtige oranje/zwarte banden zichtbaar worden. Het eerste is dit jaar wel aardig gelukt, maar die landende vliegenier blijft voorlopig nog als doelstelling staan. Och ja, een mens moet iets te wensen houden. Veel kijkplezier.
Hartelijk dank nog voor jullie reacties op mijn vorige blog over "Lauwersmeer en de Wadden"

Met vriendelijke groet,
Ad

                                                                             2010

Een van mijn eerste blauwborsten op een lelijke weipaal, destijds bewerkt waarbij ik de vogel teveel in het midden plaatste en verzuimde het takje rechts weg te halen.

Dezelfde weipaal, waarbij de grassprieten rondom m.i. wel iets toevoegen. Een mooiere houding van de vogel en met warmer licht van de ondergaande zon later op de middag.

In een rommelige omgeving tussen de afgestorven varens waarbij wel mooi de oranje/zwart gebandeerde staart te zien is. Ik ga deze foto nog eens opnieuw bewerken waarbij ik de storende horizontale en verticale stengel weghaal.

Zoals ik hierboven al aangaf zou ik deze foto nog eens opnieuw bewerken waarbij de horizontale en verticale stengel wegvalt. Met name Huub was erg benieuwd, welnu zie hierboven het resultaat, ik vind hem zelf zo in elk geval een stuk beter.

Vrijzittend op een boomtak.

Letterlijk en figuurlijk het hoogste lied zingend tussen de ontluikende boomknoppen.

                                                                                                 2012

Aanvankelijk erg schuw bleef dit exemplaar onder in de vegetatie zitten.

Hier is overigens duidelijk zichtbaar dat we te maken hebben met de witgesterde blauwborst, een ondersoort.

Langzaam legde hij zijn schuwheid wat af en kwam uit het struikgewas omhoog en zette het op een zingen.

Even later zette hij in het topje van de boom een geweldige keel op.

Een ander mannetje heeft postgevat op de met korstmos bedekte takken.

De witgesterde kwam uiteindelijk op enkele meters van me vandaan op een stronk op ooghoogte zitten zingen.


                                                                                                  2013

Wat rommelige achtergrond, maar ik vond ze niet echt storend omdat de takken waar het om gaat goed meedoen in de compositie.

Maar soms ging hij ook even mooi vrij zitten.

Dit jaar lukte het me uiteindelijk om hem vrijzittend op een mooie stronk en met een zachte achtergrond in diverse houdingen te fotograferen.

Tenslotte liet hij mij nog even vol in zijn snavel kijken.
Volgend jaar kom ik weer terug om hem hopelijk als parachutist te fotograferen.

Lauwersmeer en de Wadden

In oktober 2012 brachten wij met de caravan een korte vakantie door aan het Lauwersmeer met als doel om, niet alleen daar, maar ook op enkele Waddeneilanden de natuur en de op dat moment aanwezige vogels in beeld te brengen. We waren daar al twee keer eerder geweest zodat we het voordeel hadden dat we intussen een beetje de weg en de beste vogelspotlocaties  wisten. Maar waar we geen rekening mee hadden gehouden was dat het direct na aankomst 4 dagen en nachten achter elkaar regende, zodat er die dagen van onze plannen niet veel terecht kwam. We moesten ons noodgedwongen beperken tot het observeren vanuit de auto, waarbij ik vooral erg gefocused was op het ontdekken van mijn eerste baardmannetjes, die ik gedurende die dagen overigens niet te zien kreeg. Toen het na vier dagen eindelijk opklaarde hebben we uiteindelijk in de  paar resterende dagen nog de belangrijkste hotspots aangedaan, waarbij mijn lang gekoesterde wens om baardmannetjes te zien en te fotograferen alsnog in vervulling ging en hebben we bovendien nog de oversteek gemaakt naar Ameland en Schiermonnikoog om daar te wandelen en te fietsen en en passant nog wat leuke platen te schieten.
Ik wens u veel kijkplezier en bedank iedereen die mijn vorige blog "Tuinvogels 2" heeft bekeken en eventueel een reactie heeft achtergelaten.

Met vriendelijke groet,
Ad

Om maar met de deur in huis te vallen (hier was het mij met name ook om te doen) een baardman mannetje met zijn prachtige snor. Wat misleidend eigenlijk die naam. De achtergrond is uiteraard erg onrustig, maar dit is nou eenmaal het biotoop van deze prachtige soort.

Prachtige ruige natuur waarin de koniks goed tot hun recht komen.

Grote zilverreigers foerageren ook graag in het gebied.

De haven van Lauwersoog leent zich altijd wel voor enkele leuke soorten, hier een steenlopertje. Je kunt er trouwens ook heerlijke vis eten.

Een groepje putters foerageerde op de laatste zaden van de teunisbloemen die op een braakliggend stukje grond in de haven stonden.

Diverse soorten meeuwen en hun juvenielen kijken uit naar wat afval van de visafslag......

terwijl de vissers hun netten te drogen hadden gehangen.

Tijdens een fietstocht op Ameland ontmoette ik deze buizerd op het dak van een vakantiewoning.

Palen, strand en (wadden)zee, altijd een dankbaar fotografieonderwerp.

Soms komen de baardmannetjes op de grond, kennelijk om zich tegoed te doen aan de mineralen die zich in de modder bevinden.

Niet helemaal vrij, maar voor mijn eerste baardmannetjes was ik er toch heel content mee.

Schiermonnikoog, dit tureluurtje leek niet helemaal fit, maar toen ik wat dichterbij kwam bleek dat gelukkig toch anders te zijn.

De grootste verrassing van deze vakantie was wel toen ik onderweg van de haven naar Schiermonnikoog in een maisstoppel veld deze zwarte ibis ontdekte.

De Westerplas huisvest leuke soorten zoals slobeenden, hierboven de mooi getekende woerd en hieronder de wat minder uitbundige eend.

Poetsende slobeend.

Krakeend woerd.

Pijlstaart, een soort die ik nog niet eerder had vastgelegd. Dit jaar zou ik hem in Arkemheen beter fotograferen.

Maar ook de meer algemene fuut.

En om te laten zien dat het niet allemaal close in beeld hoeft te zijn sluit ik deze veel te lange blog af met dit torenvalkje in zijn habitat.