Door op een foto te klikken krijgt u een vergrote weergave. De foto, vooral de scherpte, is dan echt van veel betere kwaliteit.

Op mijn beelden rust copyright (© advanduren) en ze mogen niet voor andere doeleinden worden gebruikt dan waarvoor mijn schriftelijke toestemming is verleend.

dinsdag 31 januari 2017

Jaaroverzicht mei/aug. 2016

Eindelijk ben ik zover dat ik een volgend deel van het jaaroverzicht 2016 kan publiceren. Omdat ik ervoor gekozen heb meerdere foto's per maand op te nemen is het wederom een uitgebreid blog geworden. Daarom geen verder inleiding, ik wens jullie veel kijkgenoegen bij dit deel van het jaaroverzicht 2016.
Als je het eerste deel nog even wilt bekijken klik dan (hier) 

Groeten,
Ad      
                                                                                   
                                                                                                       MEI


Alweer mei, het wordt steeds lastiger om keuzes te maken, maar deze torenvalk tussen de voorjaarsbloesem hoort er zeker bij.



Je kunt zien dat hij echt zit te genieten van het voorjaarszonnetje.



De maand mei heeft voor mij vooral in het teken gestaan van het fotograferen van boerelandvogels.

Deze witte kwikstaart was bezig met zijn poetsritueel. Altijd fijn om te zien als je opzet slaagt om de kop scherp te krijgen en de vleugels in beweging zijn.



Dit tapuit mannetje schudde zich eens lekker uit tussen het jagen door achter insecten, wormpjes en slakken op een kluit omgewoelde aarde.



Een roodborsttapuit mannetje zit op de uitkijk boven het fluitenkruid. Ik heb het takje rechts bewust laten staan omdat het mooi mee buigt met de houding van de vogel.



Een geelgors mannetje op een hek van een vee verzamelplaats, hij zingt wat lauwtjes de vijfde symfonie van Beethoven, maar even later ging hij echt los en zong uit volle borst. De serie die ik hiervan maakte wil ik nog in een apart blog verwerken.
Ook hier het fluitenkruid als onderbegroeiing, in het voorjaar maak ik er graag gebruik van om het in de compositie te betrekken.



Een ander geelgors mannetje in de regen. Vaak worden zonnige omstandigheden als ideaal gezien, maar tijdens een regenbui krijg je mooie verzadigde kleuren.



Ook deze zanglijster fotografeerde ik tijdens een flinke regenbui. Ik vond hier het verloop van de scherptediepte in combinatie met de diagonale lijn van de paaltjes wel aardig.


                                                                                             JUNI


Juni heeft vooral in het teken gestaan van onze vakantie op Texel. Ik heb me daar vooral toegelegd op het fotograferen van vliegende vogels en met name diverse soorten sterns. Dat is vrij lastig omdat ze zeer snel en onvoorspelbaar vliegen. Hier een visdiefje met open snavel luid krijsend.



Ik had al vaker gezien dat visdiefjes maar ook andere sterns zich, kort nadat ze opgevlogen zijn na het badderen, een fractie van een seconde op hun zij en zelfs op hun rug draaien en even helemaal trillen, waarschijnlijk om het resterende water uit hun veren te schudden. Heel veel pogingen gewaagd om dit vast te leggen totdat er eindelijk eentje lukte. 



Een andere prachtige en vrij zeldzame stern is de grote stern met zijn zwarte pet en snavel met aan het uiteinde een geel puntje. Een groot gedeelte van de Europese populatie van deze soort broedt in ons Waddengebied.



Ze leven vooral van zandspiering die ze in de Waddenzee vangen en brengen ook hun jongen hiermee groot.



Een prachtige meeuw is de stormmeeuw die ik van heel dichtbij kon fotograferen.



Een overzicht kan niet compleet zijn zonder onze nationale vogel, de grutto, roepend op een paaltje tussen het gras. Ik heb snel een foto gemaakt vanuit de auto en ben meteen weer doorgereden omdat ik aan het gedrag van de vogel merkte dat de jongen zich ergens tussen het gras moesten bevinden.



Het is bijna een twee-eenheid, grutto's en tureluurs, hier vrij standaard op een paaltje, maar ik vond de houding en achtergrond wel aardig.


                                                                                                 JULI


Meestal wordt er argeloos aan voorbij gelopen, "het zijn maar meerkoeten" maar met jongen erbij levert het toch een aandoenlijk plaatje op en het valt nog niet mee om zo'n zwart/witte vogel goed op de foto te krijgen. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat zo'n rood kopje uitgroeit tot een zwarte kop met rode ogen en een witte bles.



Een ijsvogel hoort ook in een overzicht, hier had hij net een vette vis gevangen.



In juli had een paartje groene spechten in het tegenover ons gelegen bos jongen gekregen. De oudervogels bezochten al regelmatig onze tuin en ik was blij verrast toen er op een gegeven moment ook een jong een kijkje kwam nemen. Ik kon hem, liggend op mijn buik, van heel dichtbij fotograferen.



Het is ieder jaar weer een uitdaging om de grauwe klauwier te vinden, dit jaar op een heel andere plek dan de afgelopen jaren. Hier het vrouwtje, ik ken wel de paalhouding van een roerdomp, maar deze klauwier kan er ook wat van.



Het mannetje zat een end verderop op het prikkeldraad brrr. uit te rusten.



Na een uitgebreide poetsbeurt strekt deze Canadese gans eens lekker zijn vleugels.



En ook deze aalscholver spreidt zijn vleugels, maar om een heel andere reden. Hij bezit geen vetklier om zijn veren mee in te smeren en moet na een duik zijn vleugels spreiden om ze op te laten drogen, pas daarna kan hij weer vliegen. Hij doet me een beetje denken aan een prekende pastoor op het altaar.


                                                                                      AUGUSTUS


Ook augustus was een maand waarin ik veel fotografeerde. Ik beperk me hier tot enkele van de vele ijsvogelfoto's die ik maakte en sluit af met een zeldzame soort die ik nog nooit eerder fotografeerde.
Hier een poetsend ijsvogel mannetje.



Heel anders een ijsvogel op een takje tussen het riet, weliswaar geen gedragsfoto, maar toch met een heel andere uitstraling in zo'n natuurlijke omgeving.



Een close-up met het water als achtergrond en met wat vage rietstengels toch nog wat natuurlijke elementen.



Mijn voorkeur gaat steeds meer uit naar vogels in hun natuurlijke omgeving. Een beetje tegendraadse compositie, maar omdat hij naar de hoek kijkt zit er door de diagonale lijn met het riet spanning in het beeld.



Een jonge zwarte roodstaart op een stapel stenen bij dijkwerkzaamheden geeft een beeld van een berglandschap.



Weliswaar geen perfecte foto van deze vliegende reuzenstern, maar ik was er toch content mee temeer omdat ik deze, voor Nederland uiterst zeldzame soort nog niet eerder had gezien en gefotografeerd.



Ik kon hem ook nog stoeiend met een strootje op de grond vastleggen waarbij het mooie geparelde rugdek zichtbaar is. Het is een grote vogel die door zijn formaat zelfs direct opvalt tussen een groep kluten die beduidend kleiner zijn. In een later blog wil ik nog wat meer van deze soort laten zien.

Slotwoord: De resterende foto's van augustus komen in de loop van 2017 nog in aparte blogs aan bod, ik heb daarvoor nog Photoshop werk te doen. Hoewel het wel wat laat is voor een jaaroverzicht geldt dit eveneens voor het resterende deel (sept. t/m dec.)

zaterdag 31 december 2016

Jaaroverzicht, jan/april 2016

Op de drempel van het nieuwe jaar kijken we graag terug naar het jaar dat bijna achter ons ligt en met name wat het ons gebracht heeft. Vaak wordt dat gedaan met allerlei lijstjes, maar als fotograaf laat je natuurlijk je beelden zien.
Zo ook nu weer, 2016 is weer bijna voorbij en het is verbazingwekkend hoe snel dat weer gegaan is. Zo snel zelfs dat ik mezelf niet bij heb kunnen houden met het bewerken van de gemaakte foto's, ondanks dat ik dit jaar beduidend minder heb gefotografeerd dan de afgelopen jaren. Een specifieke reden heb ik daar niet voor, de natuur en met name de vogels boeien mij als nooit daarvoor, maar het heeft zeker te maken met het jezelf steeds willen verbeteren en als je al zoveel foto's gemaakt hebt van allerlei soorten is dat niet eenvoudig. En nieuwe soorten dienen zich nu eenmaal niet dagelijks aan.

Het heeft er wel toe geleid dat ik voor dit jaaroverzicht flink aan de bak moest om een selectie van de beste foto's te bewerken. Het zijn dan ook veelal foto's die nog niet eerder in een blog te zien waren. bovendien moet ik noodgedwongen het jaaroverzicht in drieën knippen om mezelf wat meer tijd te gunnen om de foto's voor de rest het jaar te selecteren en bewerken.

2016 heeft vooral ook in het teken gestaan van het fotograferen van vliegende vogels, een lastig onderwerp vooral als je niet over de snelste camera beschikt. Toch ben ik hierover zeker niet ontevreden en vooral tijdens onze vakanties aan het Lauwersmeer en ons geliefde Texel heb ik me naar hartenlust kunnen uitleven.

Blijft er dan nog iets te wensen. Jazeker, in mijn tekst bij het jaaroverzicht over 2015 schreef ik dat ik hoopte eindelijk eens het goudhaantje fatsoenlijk te kunnen fotograferen. Het kleine ding heeft helaas ook in 2016 weer aan mijn lens weten te ontsnappen. Verder is het me na jaren nog steeds niet gelukt om op Texel de prachtige blauwe kiekendief te fotograferen en heb ik daar de zeer gewenste en lang gezochte draaihals (nog) niet aangetroffen.  

Ik wens iedereen een gezond en gelukkig 2017 met hopelijk veel mooie natuurbelevingen en prachtige foto's en bedank jullie voor het bekijken van mijn foto's en het achterlaten van de leuke reacties in het voorbije jaar.

Groeten,
Ad

                                                                                            JANUARI


Door zijn prachtige kleuren is de putter een van mijn favorieten. Hier kon ik hem in een omlijsting van klissen fotograferen in een natuurgebied in België.



In een kraakhelder en snelstromend slootje tussen het agrarische landschap in Limburg kun je regelmatig de grote gele kwikstaart aantreffen. Het spiegelbeeld door het heldere water is een leuke bonus.



Hetzelfde slootje iets verderop waar het water beduidend harder stroomt waardoor de foto in "beweging"komt.
In het verleden was hier een grote gele kwikstaart zo tam dat ik hem met wat voer wist te verleiden om op het dashboard in mijn auto te komen zitten.

                                                                                           FEBRUARI


Waarom deze foto van de kolganzen zou je zeggen. Om het scherptediepteverloop en de compositie, met het opperhoofd voorop kijken ze allemaal, op eentje na, dezelfde kant op.



Een soortgenoot houdt de groep van bovenaf in de gaten. De schaduw van z'n kop op de vleugel vind ik wel leuk.



Deze knuffelende steenuiltjes kon ik in februari niet negeren. Opmerkelijk is het verschil in pupilgrootte.



Dit torenvalkje hing lekker op de wind. Ik kon mijn auto zo manoeuvreren dat ik hem mooi frontaal in beeld kreeg. Door een wat langere sluitertijd komen de vleugels in "beweging".



Tot slot voor februari een soort die ik nog niet eerder goed had kunnen fotograferen, deze eidereend woerd stond in de branding bij de Brouwersdam.


                                                                                          MAART


Al vaak had ik de kenmerkende baltsroep van de fazanthaan gehoord die gevolgd wordt met hevig vleugelgeklapper in een fier opgerichte houding. Dit wilde ik weleens goed fotograferen met flink wat beweging in de vleugels. In de duinen van Texel kwam alles samen. Leuke bijkomstigheid dat de staart de lijn van de klapperende vleugels volgt.



Nog meer "beweging" waarbij ook de borstveren meedoen.



Zwarte ruiter met spiegelbeeld in een plasje op Tholen.



Een jaaroverzicht zou niet compleet zijn zonder onze schitterende nationale vogel de grutto. Nu eens niet op een paaltje, maar in een plas-dras gebiedje op Texel.


                                                                                               APRIL


Het voorjaar is in volle gang en dat is natuurlijk de tijd van de zingende vogels. Hier een winterkoning die zijn uiterste best doet om een vrouwtje te verleiden.



Hij ging echt niet verder open, ik moest er zelfs mijn ogen voor dichtknijpen. De Groote Peel is een ideale plek voor voorjaarsbodes.



Roodborsttapuiten doen het in de Groote Peel heel goed. Ze zitten graag op een topje van een heidepol of gebruiken een takje als uitkijkpost.



Blauwborsten horen in het voorjaar als .......... bij de Groote Peel. Vaker dan voorheen kies ik er bewust voor om vogels niet beeldvullend op te nemen, maar ook wat van het habitat te laten zien.



Aan de rand van de Groote Peel mag zich de gekraagde roodstaart graag ophouden.



In de onder water gezette weilanden liep deze eenzame kemphaan.



Voor het eerst dit jaar bracht ik een bezoek aan het Hallerbos bij Brussel. Het is er adembenemend mooi met de tapijten van boshyacinten en ontluikende beukenbomen.

Slotwoord: Dit zijn alvast de foto's over de eerste vier maanden, de rest volgt spoedig in twee delen. Behalve dat ik dan wat meer tijd kan nemen om verder te selecteren en bewerken heb ik hier bewust voor gekozen om per maand wat meer foto's te kunnen laten zien.

vrijdag 16 december 2016

Best bijzonder

Vorig jaar al zag ik dat heel af en toe een ijsvogel onze tuinvijver bezocht. Zijn aanwezigheid was steeds heel kortstondig en ik had al snel in de gaten dat het helemaal geen zin had om mijn camera er bij te halen. We genoten er daarom maar van aan de keukentafel. Wie had dat gedacht een ijsvogel in je achtertuin. Vroeger had ik, als ik ergens tussen een rietkraag in the middle of nowhere zat te vissen, het wel eens meegemaakt dat er een ijsvogel voorbij flitste en zelfs een keer op mijn hengel plaatsnam, maar in een achtertuin?
Midden vorig jaar zakte het waterpeil van de vijver steeds verder en bleek er een lek in de folie te zitten. In het najaar besloten we de vijver opnieuw aan te leggen en meteen een heel stuk dieper te maken. Dat heeft best een hele tijd geduurd, ik moest alle planten, kikkers, salamanders en vissen veilig stellen en dat bleken er veel meer te zijn dan ik kon bevroeden. Lange tijd was er daarna sprake van een gat van 5 bij 5 meter wat meer leek op een bouwput zonder een druppel water dan een toekomstige vijver. Pas deze zomer was alles weer zover klaar dat de planten er weer instonden en de vissen weer konden worden losgelaten.
Wat schetste mijn verbazing toen ik zag dat enkele maanden na de nieuwe aanleg enkele ijsvogels de vijver alweer gevonden hadden en eens kwamen kijken of ze nog een visje konden verschalken. Soms bleven ze nu wat langer zitten en dat gaf mij de gelegenheid om mijn camera erbij te halen en wat foto's te schieten, waarvan ik er hier enkele wil laten zien.
Bedankt nog voor jullie reactie op mijn blog over paddenstoelen (klik hier)

Groeten,
Ad



Aan de rand van de vijver staan enkele kleine bomen, hier zit hij in een schijnbeuk (Nothofagus Antarctica) Het is inmiddels half november en de herfstblaadjes zorgen voor een mooie omlijsting.
De foto's zijn overigens gemaakt door het vensterglas waardoor er altijd wat detail en scherpte verloren gaat.



Aan de vijverrand staan ook diverse Japanse esdoorns (Acer Palmatum) die inmiddels hun blad verloren hadden.



Het had die nacht gevroren en door de opkomende zon hingen er glinsterende waterdruppels aan de takken.






Zonder een vis gevangen te hebben vloog hij tenslotte in de Valse Christusdoorn (Gleditsia) achter in de tuin.



De paarsrode kleur op de achtergrond zijn de stenen van het huis van de achterbuurman.

Slotwoord: Tijdens mijn uitstapjes voor de vogelfotografie heb ik diverse malen leuke en soms bijzondere dingen meegemaakt die ik niet snel zal vergeten. IJsvogels in je achtertuin is iets waar ik tien jaar geleden niet aan had durven denken en vind ik nog steeds bijzonder, maar het gaat ze blijkbaar zo goed dat ze hun natuurlijke schuwheid deels afleggen. Ook dit zijn momenten om te onthouden.