Jaaroverzicht mei/aug. 2016

Eindelijk ben ik zover dat ik een volgend deel van het jaaroverzicht 2016 kan publiceren. Omdat ik ervoor gekozen heb meerdere foto's per maand op te nemen is het wederom een uitgebreid blog geworden. Daarom geen verder inleiding, ik wens jullie veel kijkgenoegen bij dit deel van het jaaroverzicht 2016.
Als je het eerste deel nog even wilt bekijken klik dan (hier) 

Groeten,
Ad      
                                                                                   
                                                                                                       MEI

Alweer mei, het wordt steeds lastiger om keuzes te maken, maar deze torenvalk tussen de voorjaarsbloesem hoort er zeker bij.

Je kunt zien dat hij echt zit te genieten van het voorjaarszonnetje.

De maand mei heeft voor mij vooral in het teken gestaan van het fotograferen van boerelandvogels.

Deze witte kwikstaart was bezig met zijn poetsritueel. Altijd fijn om te zien als je opzet slaagt om de kop scherp te krijgen en de vleugels in beweging zijn.

Dit tapuit mannetje schudde zich eens lekker uit tussen het jagen door achter insecten, wormpjes en slakken op een kluit omgewoelde aarde.

Een roodborsttapuit mannetje zit op de uitkijk boven het fluitenkruid. Ik heb het takje rechts bewust laten staan omdat het mooi mee buigt met de houding van de vogel.

Een geelgors mannetje op een hek van een vee verzamelplaats, hij zingt wat lauwtjes de vijfde symfonie van Beethoven, maar even later ging hij echt los en zong uit volle borst. De serie die ik hiervan maakte wil ik nog in een apart blog verwerken.
Ook hier het fluitenkruid als onderbegroeiing, in het voorjaar maak ik er graag gebruik van om het in de compositie te betrekken.

Een ander geelgors mannetje in de regen. Vaak worden zonnige omstandigheden als ideaal gezien, maar tijdens een regenbui krijg je mooie verzadigde kleuren.

Ook deze zanglijster fotografeerde ik tijdens een flinke regenbui. Ik vond hier het verloop van de scherptediepte in combinatie met de diagonale lijn van de paaltjes wel aardig.


                                                                                             JUNI

Juni heeft vooral in het teken gestaan van onze vakantie op Texel. Ik heb me daar vooral toegelegd op het fotograferen van vliegende vogels en met name diverse soorten sterns. Dat is vrij lastig omdat ze zeer snel en onvoorspelbaar vliegen. Hier een visdiefje met open snavel luid krijsend.

Ik had al vaker gezien dat visdiefjes maar ook andere sterns zich, kort nadat ze opgevlogen zijn na het badderen, een fractie van een seconde op hun zij en zelfs op hun rug draaien en even helemaal trillen, waarschijnlijk om het resterende water uit hun veren te schudden. Heel veel pogingen gewaagd om dit vast te leggen totdat er eindelijk eentje lukte. 

Een andere prachtige en vrij zeldzame stern is de grote stern met zijn zwarte pet en snavel met aan het uiteinde een geel puntje. Een groot gedeelte van de Europese populatie van deze soort broedt in ons Waddengebied.

Ze leven vooral van zandspiering die ze in de Waddenzee vangen en brengen ook hun jongen hiermee groot.

Een prachtige meeuw is de stormmeeuw die ik van heel dichtbij kon fotograferen.

Een overzicht kan niet compleet zijn zonder onze nationale vogel, de grutto, roepend op een paaltje tussen het gras. Ik heb snel een foto gemaakt vanuit de auto en ben meteen weer doorgereden omdat ik aan het gedrag van de vogel merkte dat de jongen zich ergens tussen het gras moesten bevinden.

Het is bijna een twee-eenheid, grutto's en tureluurs, hier vrij standaard op een paaltje, maar ik vond de houding en achtergrond wel aardig.


                                                                                                 JULI

Meestal wordt er argeloos aan voorbij gelopen, "het zijn maar meerkoeten" maar met jongen erbij levert het toch een aandoenlijk plaatje op en het valt nog niet mee om zo'n zwart/witte vogel goed op de foto te krijgen. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat zo'n rood kopje uitgroeit tot een zwarte kop met rode ogen en een witte bles.

Een ijsvogel hoort ook in een overzicht, hier had hij net een vette vis gevangen.

In juli had een paartje groene spechten in het tegenover ons gelegen bos jongen gekregen. De oudervogels bezochten al regelmatig onze tuin en ik was blij verrast toen er op een gegeven moment ook een jong een kijkje kwam nemen. Ik kon hem, liggend op mijn buik, van heel dichtbij fotograferen.

Het is ieder jaar weer een uitdaging om de grauwe klauwier te vinden, dit jaar op een heel andere plek dan de afgelopen jaren. Hier het vrouwtje, ik ken wel de paalhouding van een roerdomp, maar deze klauwier kan er ook wat van.

Het mannetje zat een end verderop op het prikkeldraad brrr. uit te rusten.

Na een uitgebreide poetsbeurt strekt deze Canadese gans eens lekker zijn vleugels.

En ook deze aalscholver spreidt zijn vleugels, maar om een heel andere reden. Hij bezit geen vetklier om zijn veren mee in te smeren en moet na een duik zijn vleugels spreiden om ze op te laten drogen, pas daarna kan hij weer vliegen. Hij doet me een beetje denken aan een prekende pastoor op het altaar.


                                                                                      AUGUSTUS

Ook augustus was een maand waarin ik veel fotografeerde. Ik beperk me hier tot enkele van de vele ijsvogelfoto's die ik maakte en sluit af met een zeldzame soort die ik nog nooit eerder fotografeerde.
Hier een poetsend ijsvogel mannetje.

Heel anders een ijsvogel op een takje tussen het riet, weliswaar geen gedragsfoto, maar toch met een heel andere uitstraling in zo'n natuurlijke omgeving.

Een close-up met het water als achtergrond en met wat vage rietstengels toch nog wat natuurlijke elementen.

Mijn voorkeur gaat steeds meer uit naar vogels in hun natuurlijke omgeving. Een beetje tegendraadse compositie, maar omdat hij naar de hoek kijkt zit er door de diagonale lijn met het riet spanning in het beeld.

Een jonge zwarte roodstaart op een stapel stenen bij dijkwerkzaamheden geeft een beeld van een berglandschap.

Weliswaar geen perfecte foto van deze vliegende reuzenstern, maar ik was er toch content mee temeer omdat ik deze, voor Nederland uiterst zeldzame soort nog niet eerder had gezien en gefotografeerd.

Ik kon hem ook nog stoeiend met een strootje op de grond vastleggen waarbij het mooie geparelde rugdek zichtbaar is. Het is een grote vogel die door zijn formaat zelfs direct opvalt tussen een groep kluten die beduidend kleiner zijn. In een later blog wil ik nog wat meer van deze soort laten zien.

Slotwoord: De resterende foto's van augustus komen in de loop van 2017 nog in aparte blogs aan bod, ik heb daarvoor nog Photoshop werk te doen. Hoewel het wel wat laat is voor een jaaroverzicht geldt dit eveneens voor het resterende deel (sept. t/m dec.)