Bos-paddenstoelen

Alhoewel het niet mijn specialiteit is vind ik het leuk en ook een uitdaging om in de herfst af en toe op pad te gaan om paddenstoelen te fotograferen. Ik vind het een lastige tak van natuurfotografie omdat er vaak qua hulpmiddelen zo veel bij komt kijken. Ik lees er publicaties over en volg regelmatig webinars over het onderwerp en daar wordt veelvuldig gebruik gemaakt van allerlei lampjes, flitsers paraplus en reflectieschermen, alsmede plantenspuiten om in combinatie met een zeer koele witbalans een donker bos met regen te simuleren. Er wordt vrijwel altijd gebruik gemaakt van live-view en dat is tegenwoordig een stuk makkelijker met de uitklapbare monitor van moderne camera's zodat je niet plat op je buik op de grond hoeft te gaan liggen.

Hier in de omgeving vind je niet zo heel veel bijzondere paddenstoelen, althans ik niet, ik moet mijn eerste amethist en hazenpootje nog vinden. In dit blog vind je dan ook geen zeldzame soorten en evenmin heb ik gebruik gemaakt van genoemde hulpmiddelen. Ik heb geprobeerd van een aantal algemene soorten waarvan ik niet eens de naam weet wat plaatjes te schieten die soms net even anders zijn dan een registratiefoto. Daarnaast heb ik ook nog wat bosfoto's gemaakt, vandaar de titel, met behulp van i.c.m. Ik ben hiervoor aan de slag geweest op een natuurbegraafplaats en in een park enkele km's verderop in de stad. 

Ben benieuwd wat jullie hiervan vinden en tevens bedank ik jullie voor de leuke reacties die ik mocht ontvangen op mijn vorige blog over de (witkop)staartmezen. (klik hier)

Groeten, Ad

Naam onbekend maar ik vond de opgekrulde delen aan de steel wel leuk.

Dit zullen wel een soort bundelzwammen zijn tegen een halfvergane stobbe. Ik vond het bokeh in de achtergrond wel leuk.

Hetzelfde groepje wat verder ingezoomd met de macro-lens.

De vliegenzwam (die ik dan wel ken) waar ik met de groothoeklens onder gekropen ben.

En een detail van dezelfde vliegenzwam met de macro-lens.

Het licht viel hier mooi onder een groepje paddenstoelen door. Door het gebruik van een groot diafragma kreeg ik een minimale scherptediepte op de rand van de paddenstoel.

Door er dichter bovenop te kruipen kreeg ik nog meer abstractie met veel onscherpte.

Het was even zoeken naar het juiste standpunt om de hoed en de lamellen van deze paddenstoel goed in beeld te krijgen.

Verderop in het bos vond ik enkele inktzwammen. Die had ik al vaak gefotografeerd dus probeerde ik nu maar eens een detailopname van de hoed te maken. Achteraf zag ik dat de scherpte naar de hoeken wat beter had gekund.

Aan het einde van een pad zag ik een groepje berken waarbij het licht op de stammen viel die daardoor tegen de donkere achtergrond geaccentueerd werden.

Hier wilde ik wel even wat mee experimenteren via intentional camera movement (i.c.m.) Door met een wat langere sluitertijd de camera rustig van onder naar boven te bewegen kreeg ik dit beeld.

Door met dezelfde instelling de camera van rechtsboven naar linksonder te bewegen ontstond dit wat spookachtige en enigszins schilderachtige beeld.

Met nog wat meer beweging leek het of de bomen in brand stonden. Ik besef dat niet iedereen hiervan gecharmeerd is, maar ik vind het af en toe wel leuk om te doen en te kijken wat er allemaal mogelijk is met een camera.

Terug weer naar de conventionele fotografie zij het met veel onscherpte in de voorgrond en een diagonale compositie die de lijn van de achtergrond volgt.

En met onscherpe herhalingen in de achtergrond.

Mos vind ik een fijne ondergrond om paddenstoelen te fotograferen.

Tussen de versteende resten van deze stammen stak dit groepje zwammen de kop op.

Toch maar weer terug naar het meer abstracte met heel weinig scherptediepte. Een stukje steel en hoed van de achterste paddenstoel doen ook nog mee in de compositie.

Ik zag deze twee paddenstoeltjes staan en besloot eerst maar eens een registratiefoto te maken.

Hier moest meer in zitten. Ik besloot mijn standpunt iets te wijzigen zodat de voorste paddenstoel wat dichterbij kwam staan en ik zette het diafragma wat verder open zodat er ook meer onscherpte in de achtergrond ontstond.

Tenslotte kroop ik nog dichter naar de linker paddenstoel om een deel daarvan in beeld te nemen en de foto verder te abstraheren.

Ik vond een bijna vergane stinkzwam en maakte een foto van dit door resten omgeven zwarte gat om de vergankelijkheid van de fungiwereld te verbeelden.

En om weer in de realiteit te komen dit gebundelde diagonale groepje dat uit een boomstam ontsproot.

Slotwoord: mijn eerste blog in het nieuwe jaar zowaar niet over vogels, maar die zullen de komende tijd nog ruimschoots aan bod komen. Tot de volgende keer.