3 K's in de Anselberg en de tuin

Vreemde titel van dit blog zou je zeggen, maar het is heel simpel. Het afgelopen jaar fotografeerde ik weer regelmatig in de Anselberg, een klein gebied aan de rand van de Groote Peel waar ik evenals in voorgaande jaren een paartje grauwe Klauwieren volgde, de eerste K. In dezelfde periode in mei zag ik daar een Koekoek, de tweede K en tenslotte heb ik me, evenals in het vorige blog met de staartmees, in onze tuin bezig gehouden met het fotograferen van een vliegende Koolmees, de derde K. Over deze soorten, aangevuld met nog enkele andere foto's gaat dit voor mijn doen hele korte blog.

Veel kijkgenoegen en bedankt voor de heel veel leuke reacties en complimenten die ik kreeg op mijn vorige blog over de "Vliegende witkop" (klik hier)

Mannetje grauwe klauwier in een tegendraadse houding hetgeen ik als het enigszins mogelijk is altijd probeer te fotograferen omdat ik het mooi vind. De vogel zit hier volledig op z'n gemak met doorgezakte poten ondanks dat ik hem hier in het open veld te voet benaderd heb. Als je hiervoor de tijd neemt, dit voorzichtig in kleine stapjes doet en voortdurend het gedrag in de gaten houdt win je het vertrouwen van de vogel en is het verbluffend hoe dichtbij je kunt komen. Uiteraard geldt dit niet voor alle soorten.

Zo trof ik de grauwe klauwier in eerste instantie aan, ver weg met een gevangen prooi in z'n snavel. Ze hadden in de omgeving jongen dus het was zaak om hier rekening mee te houden en zeker niet te zorgen voor verstoring. Het opgewipte pootje vond ik wel een leuke aanvulling in de foto.

Ik had me in de buurt achter een bramenstruik opgesteld en na korte tijd kwam de vogel zelf dichterbij. Het is de voorste tak op de vorige foto.

Grauwe klauwier met gevangen insect.

Soms spietsen ze de prooi op een doorntak of prikkeldraad, maar daar was deze mooi gestreepte hommel niet voor bedoeld.

Ook hier zat de grauwe klauwier na heel korte tijd weer volledig op z'n gemak, te zien aan de doorgezakte poten die erop duiden dat hij totaal geen aanstalten maakt om weg te vliegen. Omdat ik wist dat er in de buurt een nest met jongen was ben ik na deze foto voorzichtig weggegaan. Alles bij elkaar heeft het maken van deze foto's nog geen halve minuut geduurd en weet ik zeker dat er geen verstoring heeft plaatsgevonden gezien het feit dat anderhalve week later de jongen gezond en wel zijn uitgevlogen. Ook van de uitgevlogen jongen kon ik later nog foto's maken die wellicht in een van de  volgende blogs nog voorbij komen. 

Het mannetje grauwe klauwier op een heel andere plek lekker relaxed en vrijzittend op een tak. Hopelijk komen ze dit jaar weer terug in het gebied.

In hetzelfde gebied trof ik deze viervleklibel hangend aan een takje.

Toen ik verderop het beboste deel van het gebied in liep werd mijn aandacht getrokken door een roepende koekoek. Boven in de takken van een boompje liet hij zich zien. Ik maakte veel opnames waarvan ik deze, waar hij even z'n vleugels openklapte, selecteerde.

In onze tuin hebben we verschillende nestkasten hangen, vorig jaar was deze bezet door een paartje koolmezen. Als je deze vogels vliegend wilt fotograferen kun je scherpstellen op een fictief punt voor de nestkast en met een beetje geluk lukt het dan om hem scherp te fotograferen. Het tegenlicht valt hier op de vleugel waardoor de pootjes door de vleugel zichtbaar zijn.

Het is natuurlijk mooier als de kast niet zichtbaar is, hier heb ik wat verder van de kast scherp gesteld en als de vleugels dan ook nog gestrekt zijn ben ik wel tevreden.

Nog een laatste foto van de koolmees omdat het licht zo mooi door de vleugels valt. Lastig maken overigens deze foto's omdat je tegen een donkere achtergrond fotografeert en daardoor weinig licht hebt terwijl je juist veel licht nodig hebt om een snelle sluitertijd te kunnen realiseren. Omhoog die iso dus, hier op 3200.

Nog een laatste foto van het gebied de Anselberg omdat ik het wel leuk vond dat ik al lopend terug naar de auto in verte een fietser aan zag komen en er enkele mensen bij tractor stonden te buurten terwijl deze haas doodgemoedereerd het pad overstak.

Tot de volgende keer waar wat variatie van soorten in een ander gebied in de buurt aan bod komen.