Experimentje

Zeer tegen mijn gewoonte in dit keer eens een heel kort blogberichtje. Waarom? Komend weekend is het jaarlijks terugkerende natuurfotografiefestival Pixperience. Deze editie hebben de organisatoren van Birdpix/Nederpix gekozen voor het thema creatieve natuurfotografie vandaar de naam CreaPiXperience. Aan dit festival is de uitgifte van een nieuw natuurfotografieboek verbonden met hetzelfde thema, creatieve natuurfotografie.
Ik heb het boek al besteld omdat ik erg benieuwd ben hoe dit onderwerp verder wordt uitgediept. Omdat ik van kinds af aan erg gecharmeerd ben van de prachtige foto's in vogelgidsen en natuurbladen voel ik me nog steeds erg aangetrokken tot realistische fotografie, sommigen noemen het registrerende fotografie. Maar toch krijg ik ook steeds meer waardering voor de manier waarop natuurfotografen onderwerpen, rechtstreeks uit de camera of met behulp van Photoshop, op een kunstzinnige manier in beeld brengen.
Zonder van mijn "roots" te willen afstappen wil ik me, naar ik hoop geholpen door het nieuw aangeschafte boek, bij tijd en wijle eens toeleggen op deze voor mij nieuwe wijze van fotograferen.
Ik heb alvast een enkele pogingen gewaagd en in dit blogbericht opgenomen. Ik ben me ervan bewust dat het zeker niet bij iedereen in de smaak zal vallen en het voor anderen wellicht niet ver genoeg gaat, schroom niet om jullie commentaar te leveren.

Groeten,
Ad

Een groepje kieviten jaagt over een ven in een natuurgebied. Het was erg donker, regenachtig weer en ik heb toch gekozen voor een wat langere sluitertijd terwijl ik de camera heb meegetrokken toen ik de foto maakte.

Een slootje in een boslandschap. Alhoewel een soortgelijk effect ook bereikt kan worden via het filter radiaal blurren in Photoshop heb ik er hier voor gekozen om de camera tijdens het maken van de foto even rond te draaien.

Iets conventioneler dan voorgaande foto, deze heikikker genomen vanaf een laag standpunt in tegenlicht waardoor bokehringen in beeld verschijnen.

Een andere heikikker in het late middaglicht waardoor het omringende pitrus een rode gloed krijgt.

Sneeuwlandschap met ondergaande zon. Ik heb de foto zacht en licht afgewerkt waardoor een soft-focus high key effect ontstaat terwijl de voren in de akker nog zichtbaar zijn.

In schril contrast met voorgaande foto een tegenlichtopname van de opkomende zon door een donker bos zonder belichtingscorrectie.

Groepje bomen met de stammen als convergerende lijnen. Op de kruin heb ik een filter toegepast.

Winters boslandschap waar ik met een schilderskwast overheen ben gegaan.

En om het wat luchtig af te sluiten deze twee kleurige bloemen waar eigenlijk niets bijzonders mee gedaan is alleen het gebruik van een groot diafragma.

Baardmannetjes

In mijn vorige blogbericht heb ik een flink aantal soorten laten zien die we, mijn vrouw is al even enthousiast als ik en weet vaak met de verrekijker de vogels al eerder te ontdekken dan ik, tijdens een vakantie in Noord-Nederland konden spotten en fotograferen.
Een soort heb ik daar bewust niet in opgenomen omdat ik daar een apart blogbericht aan wilde wijden. Het betreft het mooie baardmannetje en uiteraard vrouwtje, vogels die on-Nederlands ja zelfs tropisch aandoen, vogels ook waar je wat geluk mee moet hebben dat je op het juiste moment op de juiste plek bent.
Bij een uitgestrekt rietmoeras maak je een goede kans en als je weet dat ze bij windstil weer onder uit de rietstengels naar boven komen kun je je kansen aanzienlijk vergroten. En als je daar dan een voortdurend "geping" in het rietveld hoort heb je een gerede kans dat je die dag baardmannetjes ziet en fotografeert en daarmee bedoel ik niet die twee vogelende "baardapen" uit het gelijknamige televisieprogramma.

Bedankt nog voor jullie leuke reacties op mijn blogbericht over "Vogels in Noord-Nederland (Klik hier) en veel kijkgenoegen bij deze baardmannetjes.

Groeten,
Ad

Ik heb alle foto's genomen met diafragma f8, de achtergronden krijg je daarmee natuurlijk niet onscherp, maar die krijg je met een groter diafragma evenmin onscherp omdat het onderwerp zo dicht tegen de achtergrond aan zit. Je loopt met een groter diafragma bovendien het risico dat grote delen van het onderwerp eveneens onscherp worden.

Alle hierboven getoonde vogels zijn mannetjes met hun typische snor, want daar denk je eerder aan dan aan een baard. In het Frans hebben ze dat beter voor elkaar, daar heet de soort n.l. mésange à moustaches. Maar hoe dan ook, hieraan dankt de vogel wel zijn naam.

De vrouwtjes zijn niet zo kleurrijk als de mannetjes, ze missen die typische "snor" en het blauw op de kop en hals, maar ik vind ze zeker zo mooi.

Slotwoordje: Met een soort in een blogbericht loop je natuurlijk het risico dat de kijker snel verzadigd (verveeld) raakt, maar ik vond en vind de soort zo mooi dat ik er een heel blogbericht aan wilde wijden.

Vogels in Noord-Nederland

In november 2015 maakte ik een blogbericht over de sneeuwgors (klik hier) n.a.v. een korte vakantie in het noorden van het land. Ik merkte toen op dat vogelliefhebbers en -fotografen daar toch wel rijkelijk zijn toebedeeld met veel soorten en met name aan de kust. Er komt daar in diverse schitterende natuurgebieden een schat aan steltlopertjes en watervogels voorbij. In volgende blogs zou ik daarop nog terugkomen.
In december was ik in de gelegenheid om de zeldzame klapekster te fotograferen die ik even heb voor laten gaan en het eerste blogbericht in 2016 wijdde ik aan een terugblik over 2015.
Tijd dus nu om naast de sneeuwgorzen een aantal andere soorten te laten zien die ik tijdens deze vakantie heb kunnen spotten en fotograferen, niet alleen steltlopers, maar ook soorten die hier hun biotoop hebben.
Veel kijkplezier bij deze verzameling en bedankt nog voor jullie reacties op het Jaaroverzicht (klik hier)

Groeten,
Ad

p.s.: de afgelopen week heb ik problemen gehad met de achtergrond van mijn blog en heb ik de publicatie van dit bericht uitgesteld. Het zag er n.l. niet uit. De problemen zijn nu gelukkig weer opgelost en om weer een beetje bij te komen is dit een erg lang blogbericht geworden. Ik hoop dat jullie desondanks de moeite nemen om de foto's te bekijken.

De krombekstrandloper was voor mij een nieuwe soort, ik had hem nog nooit gefotografeerd en ook nog nooit gezien. Het is een prachtige steltloper met oranje partijen in zijn borstveren die in ondiepe plassen foerageert, maar wel dieper dan b.v. de bonte strandloper met wie hij vaak optrekt. Hier is hij in overgangskleed van zomer naar winter waarbij de borstveren verkleuren van oranje naar grijswit.

Bonte strandlopers, alhoewel ik van de determinatie van de linker vogel niet helemaal zeker ben, het zou een kleine strandloper kunnen zijn, maar gezien zijn wat langere, iets naar beneden gebogen snavel houd ik het toch op een bontje.

Bonte strandloper.

Poetsende bonte strandloper.

Bonte strandlopers in conclaaf.

Vliegende bonte strandloper, ik heb de camera met de vogel meegetrokken (pennen), ze vliegen razendsnel.

Zo zien ze er dan uit als ze met z'n allen op de wieken gaan bij het verschijnen van een slechtvalk. De windmolen en het schaap met hek vormen typische elementen voor het Groningse kustlandschap.

Overvliegende buizerd, iets makkelijker te fotograferen door de wat tragere vlucht.

Torenvalkje op de dijk, zo te zien moet hij nog een heel eind vliegen.

Tijdens een ritje over een dijkweg vlogen er een aantal tapuiten steeds voor de auto uit om vervolgens op een paaltje mijn komst weer af te wachten.

Tussen het gras op de dijk gaf een haas acte de présence.

Rustende kieviten.

Kieviten boven de dijk, er vliegt ook nog een kluut en enkele bonte strandlopers mee.

Bontbekplevier juveniel, de poten zijn nog niet op kleur.

Adulte bontbekplevier in winterkleed, de snavel is verkleurd van oranje/zwart in eenkleurig zwart. Dit was wat later op de dag waarbij het licht wat "warmer" werd.

Bontbekplevier, lastig om zo'n klein vogeltje in de focus te krijgen.

Pimpelmees die een rietstengel heeft open gepikt om er het merg of  insecten (luizen) uit te eten (de zaden zitten immers in de halmen) Ik had dit gedrag nog nooit eerder gezien.

Casarca, eigenlijk een steppebewoner, maar hier vaak uit gevangenschap ontsnapt. Hij weet zich in verwilderde staat goed te handhaven en komt hier ook tot broeden.

Kemphaan, een steeds schaarser wordende soort in ons land.

Poetsende kemphaan.

Juveniele kemphaan, poten en snavel zijn nog niet op kleur.

Juveniele kemphaan, weer net even anders van kleur.

Zwarte roodstaart vrouwtje, geen natuurlijke omgeving maar het is nou eenmaal het biotoop.

Mannetje zwarte roodstaart.

Roodborsttapuit, ik weet niet wat hij zag in de lucht.

Krombekstrandloper tussen het goudknopje een redelijk zeldzaam plantje.

Krombekstrandloper.

Krombekstrandloper.

Krombekstrandloper.

Spreeuwportretje.

Groepje brandganzen.

Kneu.

Groepje grauwe ganzen met enkele brandganzen ertussen.

Witte kwikstaart die boven de plasjes op insecten joeg.

Groepje goudplevieren.

Goudplevieren.

Tenslotte mogen deze grondelende krakeenden die hun kont laten zien dit blog afsluiten.


Slotwoordje: Dit blogbericht is wel heel erg (te) lang geworden, maar dan ben ik met dit uitstapje weer helemaal bij en kan ik volgend keer weer aan een nieuw hoofdstuk beginnen.
Ik heb getwijfeld of ik onderstaande foto van een overvliegende zee-arend nog op zou nemen, de foto is van niet al te beste kwaliteit en meer een bewijsplaatje, ik laat hem toch maar even zien.