Sauerland

Afgelopen juni waren we enkele dagen te gast (hoe kan het ook anders) in een gasthof  in Sauerland.
Het gasthof lag nogal geïsoleerd, zoals uit een van de foto's blijkt en was tegen de helling van een heuvel gebouwd waarbij we vanuit het eetzaaltje een mooi uitzicht hadden op het tegenover liggende dal en vanuit onze kamer tegen een helling keken die begroeid was met allerlei kruiden.
Vooral 's-morgens vroeg en 's-avonds tegen de schemering lieten zich daar reeën zien en op een ochtend kon ik zelfs vanuit het geopende raam van heel dichtbij een reegeit fotograferen.

We gingen vooral om daar te wandelen en de omgeving te verkennen, maar ik kon het toch niet laten om mijn apparatuur mee te nemen. Het was me bekend dat in de omgeving regelmatig rode wouwen gezien werden en natuurlijk was ik er op gebrand om die te fotograferen. Het zou een welkome aanvulling zijn op mijn portfolio.
Op een van de middagen kwamen we bij een nabij gelegen meer waar we even pauzeerden en al vrij spoedig zagen we daar op niet al te grote hoogte een rode wouw rondcirkelen, een roofvogel met een enorme spanwijdte en een onmiskenbare gevorkte staart die hem als soort makkelijk laat determineren.
De (Nederlandse) eigenaren van gasthof waren erg gebrand op foto's van de rode wouw om die op te nemen in de folders en website van hun gasthof. Tot nu toe was het henzelf of eerdere gasten niet gelukt om ze op de plaat te krijgen. Ze waren dan ook erg blij toen ik hen bij ons vertrek enkele foto's (na bewerking thuis) kon toezeggen.

Op de terugweg naar huis deden we nog een kasteel in Altena (Burg Altena) aan, gelegen op een heuveltop aan de Rijn. In de begroeiing en op de muren van de burg hadden enkele paartjes zwarte roodstaarten hun territorium en vlogen er nog enkele putters rond. Hoewel het licht keihard was heb ik daar toch ook nog maar enkele foto's geschoten.

Groet,
Ad

Rode wouw met opmerkelijk gevingerde vleugels en gevorkte staart.

Het gasthof in de heuvels van Sauerland. (foto gemaakt met telefoon)

Reegeit in het dal tussen de boterbloemen en andere kruiden.

Het perspectief is van bovenaf wat minder mooi maar dat kan nou eenmaal niet anders als je in een dal fotografeert.

Op een avond tijdens het eten verscheen deze reegeit met haar kalfje. Die avond had ik koud eten, maar ik had het er graag voor over.

Op een gegeven moment ging het kalfje tussen de bloemen alleen aan de wandel.

Op een ochtend kon ik 's-morgens vroeg een andere reegeit tussen de varens op de helling vanuit ons kamerraam fotograferen.

Ze vertrouwde het toch niet helemaal een hield me continu in de gaten.

Boven de oevers van het meer vloog deze rode wouw.

Een majestueuze vogel met een flinke spanwijdte.

Hij bleef even wat rondjes draaien zodat ik hem in diverse posities kon fotograferen.

Diep gevingerde vleugels en een gevorkte staart.

Toen we van het meer wegreden zag ik onderweg nog een ander exemplaar. Hier is duidelijk te zien dat de staartveren al behoorlijk afgesleten zijn en van een vork nog nauwelijks sprake is.

Maar ook de grijze kop geeft onmiddellijk uitsluitsel v.w.b. de soort.

Onderweg naar het gasthof maakten we nog even een tussenstop op de Kahler Asten waar je een weids overzicht hebt over de omgeving. Het was erg heiig waardoor er laagjes in de compositie ontstonden terwijl de zon er eventjes door piepte op een heuveltop.

Juveniele zwarte roodstaart in de begroeiing bij burg Altena.

Een meer natuurlijke plek voor een zwarte roodstaart, op een muurtje van de burg.

Op de grond tussen de stenen.

Onraad op de burgmuur?

Ontzettend hard licht, maar ik heb toch nog maar een foto gemaakt van dit puttertje dat onkruidzaden tussen de bestrating uitpeuterde.

Slotwoord: Hartelijk dank nog voor de reacties die ik van jullie mocht ontvangen op mijn vorige blog over de roerdomp (klik hier)