Diverse soorten op enkele van mijn vaste plekjes

De komende blogjes wil ik aandacht besteden aan enkele soorten in kleine natuurgebiedjes hier in de omgeving die ik regelmatig bezoek. Het zijn niet altijd heel spraakmakende soorten, maar toch ga je hier zelden voor niets naar toe, er is altijd wel iets te beleven en uiteraard te fotograferen. Het zijn natuurpareltjes op de grens van Brabant en Limburg die luisteren naar de namen de Kwegt, de Banen, de Schoorkuilen en de Anselberg. Omdat ik wat krap in de tijd zit zal ik me beperken tot wat kortere blogjes dan gewoonlijk die ik ook wat minder uitgebreid van tekst zal voorzien.

Ik hoop dat ze desondanks in de smaak zullen vallen. Veel kijkplezier en bedankt nog voor de leuke reacties op mijn vorige blog over de grote karekiet. (klik hier)

Groeten, Ad

Dit geelgorsmannetje gaf op zijn zangpost langs de kant van de weg zijn symfonie weg.

De futen hadden inmiddels jongen die zich op de rug van de ouders lekker lieten meedrijven.

Ze hadden slechts twee jongen, weinig voor futen, maar de predatoren zullen hun werk wel gedaan hebben.

De jongen waren al wat groter en weldra zullen ze hun pyjamapakje inruilen voor het adulte kleed.

Deze kleine mantelmeeuw zou wel eens zo'n predator kunnen zijn, ze zijn niet vies van een jong fuutje.

Op deze en voorgaande foto kun je goed het voordeel zien van handmatige belichting die in beide gevallen hetzelfde is. Als je handmatig belicht op de vogel maakt het niet meer uit of hij tegen een lichte of donkere achtergrond vliegt.

Lepelaar in high-key.

Boompieper

In de Banen bevindt zich op geruime afstand van de oever een eiland dat bevolkt wordt door een kolonie lepelaars, die daar ook broeden. Deze lepelaar vliegt van het eiland naar het ven om te gaan foerageren.

Over het ven vloog regelmatig een groepje gierzwaluwen, erg lastig om in de vlucht te fotograferen, het gaat razendsnel. Alhoewel ik hier nog lang niet tevreden over ben heb ik toch een opname in dit blog opgenomen. Later heb ik ze bij het Lauwersmeer veel beter kunnen fotograferen. Ik gebruikte hier een sluitertijd van 1/3200 sec.

Blauwe reigers in de vlucht fotograferen gaat een stuk makkelijker, ze zijn t.o.v. zo'n gierzwaluw erg traag. Hier volstond een sluitertijd van 1/2000 sec.

Blauwe reiger

Gele lis aan de rand van het ven.

Ik wil dan toch eens kijken of ik er niet wat anders van kan maken en kwam uit bij deze spiegeling met een groepje gele lissen in de onscherpte op de voorgrond. Wellicht niet ieders ding, maar allee. 

Een andere prachtige wilde plant was deze dagkoekoeksbloem.

de Banen.

Grauwe gans, een zeer algemene soort, maar zo met de onscherpe, gekleurde vegetatie in de voorgrond een mooie vogel, toch.

Ook de kleine mantelmeeuw kwam nog even een kijkje nemen of er nog wat te halen viel. Een jong fuutje misschien?

Kleine mantelmeeuw.

Tot slot nog enkele foto's van de geelgors waar dit blog mee begon.

In het westen van het land komt hij nauwelijks of niet voor terwijl hij hier in het zuiden en oosten in het seizoen vrij algemeen is.

Echt schuw zijn ze niet, ik kon redelijk makkelijk naar de boom lopen waar hij zat te zingen, je krijgt dan alleen zo'n vreemd perspectief.

Slotwoord: Slechts een klein gedeelte van de foto's/soorten die ik daar kon fotograferen. Volgende keer daarom verder met o.a. de koereiger. Tot dan.